Met een deftig woord heet stikstof nitrogenium (N). Dit element, een niet-metaal, is het hoofdbestanddeel (78%) van de lucht. Het is een kleurloos gas; de moleculen bevatten 2 atomen (N-2)-. Bij kamertemperatuur werkt het niet in op andere elementen; wel bij hogere temperatuur. Het vormt dan met waterstof ammoniak, met metalen nitriden en met zuurstof, bij zeer hogere temperatuur stikstofoxide (NO). Dit ontstaat in de lucht door elektrische ontladingen (bv. met onweer) het gaat dan met zuurstof en water over in salpeterzuur, dat in regenwater oplost en daarmee in de bodem komt, waarvan het zodoende de vruchtbaarheid verhoogt. STIKSTOFVERBINDINGEN: Stikstof wordt als element gebruikt en misbruikt, want stikstofverbindingen spelen niet alleen in de natuur  maar ook als technisch hulpmiddel een grote rol. Zo maakt men vaak op grote schaal ammoniak, ammoniumzouten (kunstmest)-,salpeterzuur, nitraten (idem voor kunstmestbereiding)-, nitriden en nitrieten. Er bestaan ook talloze organische stikstofverbindingen, o.a. nitroverbindingern, aniline, aminen, aminozuren en eiwitten. Nitroverbindingen en aniline zijn producten van de chemische industrie en eiwitten zijn van doorslaggevende betekenis voor het leven van mens en dier. Stellen over stikstof kunnen we dat het absoluut een nuttige toevoeging van de natuur is. Zonder stikstof geen groei van planten, bloemen en dies wat meer! Komt er echter een teveel aan stikstof  vanuit de lucht, op het land of water terecht  dan gaan wilde planten en onkruid de groei van normaal pootgoed verdringen.

Scheikundig samengestelde groeimiddelen zoals kunstmest en ook dierlijke mest bevorderen de groei van alles wat op de bodem groeit, maar door verdamping van dit alles ontstaat ammoniak en dat is een schadelijke stof, die de grond doet verzuren. In veevoeder wordt eiwit toegevoegd als groeimiddel maar samen met de urine van dier en mens vormt dit ook ammoniak. Door scheikundige verbindingen van diverse producten met elkaar ontstaat er stikstof wat door binaire verbindingen weer over kan gaan in stikstofoxiden en ammoniak wat weer een bron kan wezen van smog en fijnstof en ga zo maar door. In Nederland hebben we te maken met een druk verkeer op de weg, in de lucht en op het water, Door verbranding van stoffen ontstaat er scheikundig ook weer stikstof.  Kortom met ons allen produceren we een overvloed aan stikstof en woon je bv. in de buurt van een luchthaven, chemische fabriek, winkelcentrum dan hap je per dag nogal wat CO-2 naar binnen en het is daar waar nogal eens veel mensen kanker oplopen. Over het algemeen wordt hier in Nederland de grootste schuld van stikstofproblemen gegeven aan onze boeren. Het kan wezen dat op bepaalde plaatsen heel veel boeren wonen en dat daar ook een teveel aan stikstof in de lucht en bodem aanwezig is. Het wegjagen van deze mensen is het laatste wat ik zou willen. Er zijn genoeg alternatieven om het stikstofprobleem op te lossen, maar leg je de lasten tot aanschaffing van deze dure beschermingsmiddelen hiervan op de schouders van de boeren, dan loopt alles uit de hand. We zullen het beste resultaat boeken door verspreiding en volledige vergoeding aan boeren om in dat aangewezen gebied een nieuw bedrijf op te zetten. Zeker met deze grensoorlog tussen Oekraïne en Rusland met allerlei nekkende sancties die ons ook treffen, dienen we onze boeren en veehouders te steunen en zorgen dat we ons in de moeilijke tijden waarin we nu leven onszelf niet afhankelijk gaan maken van landen buiten de Europese Unie. Mogelijk moeten we ook eens ten rade gaan bij buurland Duitsland waar het percentage op landbouwgebied met betrekking tot het stikstofprobleem slechts 6 % bedraagt.

                   maar erbij vertellen moet ik dat deze concerns experimenteel

                   druk bezig zijn met filter installaties ter wering van

                   schadelijke stoffen in de atmosfeer