Gaan we terug naar de jaren 1940-1945 dan zien we dat in de eerste meidagen de Duitsers ons land binnenvielen. Ik stond op een stuk land bij Knuiman bij ons in de buurt te Huissen toen laag scherend een Duits vliegtuig overkwam en de piloot tegen me zwaaide. Even later hoorde ik in de verte wat gerommel en op hetzelfde moment zag ik een Duitse jager-een Focker Wulf-die draaiend boven onze pand van Lombok richting Bemmel al rokend met een plof omlaag kwam, en na ik later hoorde neergestort was op het land van Buys op de Kerkelanden. Doordat het in onze buurt flink rommelde hebben we tijdens de beginjaren van de oorlog enkele dagen vertoefd bij collega-bakker Herman Vedder in de Driegaardse straat. Voordat we daar naartoe trokken, heb ik in onze kruidenierswinkel een zekere schouten nog geholpen die op weg was naar de Grebbeberg met de aankoop van een  pakje North State sigaretten die toentertijd 11 centen kostte. Schouten is de dag daarop al gesneuveld. Nauwelijks een paar dagen thuis zag ik door de Karstraat Duitse soldaten marcheren die in het Duits wandelliedjes zongen die echt mooi klonken. In de beginjaren van de oorlog hebben we weinig last van die Duitsers ondervonden. Alles ging op de gewone voet door. Wel was het zo dat we al in een vroeg stadium onze radio's moesten inleveren, die op een zolder bij Reintje en ten dele ook in het Huissense Gemeentehuis werden opgeslagen. We waren in die bezettingstijd van die opgroeiende jongens die het allemaal met die Duitsers niet zo nauw namen en vooral ik was iemand die de  Duitsers nogal eens flink voor de gek hield en op stang wist te jagen. Boven de 16 moest je met de meeste van die gasten niet in aanraking komen, want dan liep het verkeerd af. Op TV hoorde ik vandaag een verhaal van een Joodse burger die door een Hollander verraden was. Een Duitse officier doorzocht hun huis en terwijl ze gewoon thuis waren deelde hij de verrader mede dat er geen joden in het huis aanwezig waren. Hetzelfde heb ik persoonlijk diverse keren meegemaakt dat niet alle Duitsers valse kerels waren, maar wel veel Nederlandse politiemannen en inwonende plaatsgenoten die je met veelal verzonnen verhalen aangaven bij de politie en na de oorlog ook nog gedecoreerd werden als oorlogsheld. Vooral in 1944  heeft Huissen het zwaar te verduren gehad met bombardementen en beschietingen en waren we als het ware frontgebied. Veel Huissenaren hebben hierbij het leven verloren en in een oude boerderij in de Karstraat-naast Lombok-was een Duits Lazaret waar je 's morgens het bloed van de stoep zag vegen en daar werden alle gewonden zowel Duitsers als geallieerden verzorgd en de gesneuvelden afgevoerd. Zo tegen 20 oktober 1944 kregen we van de Duitse veldgendarmerie de opdracht uit het frontgebied te vertrekken en wij met onze buurt zijn bijna allemaal terecht gekomen in Friesland. We dachten dat we weer gauw terug konden keren naar onze woonplaats, maar dat werd pas tegen half mei 1945 en velen van de evacué's keerden pas terug in juni 1945. Als amateur geschiedkundige heb ik veel over de oorlogsjaren 1940-1945 geschreven en ook over vele andere oorlogen. Meer dan 400 oorlogsverslagen staan op dit blog en ook heb ik veel interviews gehad met vriend en vijand over bijna alle gevoerde oorlogen van de laatste jaren. Zoals tegenwoordig door de regeringsleiders over oorlog en vrijheid wordt gesproken kan ik het niet mee eens zijn, want zij hebben mogelijk wel de geschiedenis daarover bestudeerd, maar daarin wordt alles beschreven zoals de autoriteiten dat willen en niet altijd de waarheid, want die vind je in de stukken die ik daarover gescheven heb. De Nederlander  is over het algemeen zeer volgzaam en gaan we terug naar de Tweede Wereldoorlog, dan zien we dat bv. de Belastingdienst (lees boek van Ben Essers), de Politie, de Spoorwegen, Het Bankwezen, de Verzekeringsmaatschappijen, de meeste Gemeentes en de grote fabrieken allemaal keurig uitvoerden wat de Duitsers hen opdroeg. Ik ben in het bezit van heel veel belastende documenten uit die tijd. Alle respect heb ik voor die mensen die in oorlogstijden niet alleen de vijand maar ook het onrecht hebben bestreden en dit naar eer en geweten en ook in deze gistende tijd van veel onrecht anno 2021 hun nek durven uit te steken. Voor al die personen die voor recht en echte vrijheid hun leven hebben verloren, bid ik elk herdenkingsjaar en vandaag heb ik een herinnering staan over Henry Dunant die aanwezig was bij de bloedige slag in 1859 van het Franse leger van Napoleon Bonaparte tegen Oostenrijk en met burgers uit de omgeving op het slagveld van Solferino de gewonde soldaten geholpen heeft en de doden op waardige wijze heeft laten begraven. Afkomstig was Dunant uit een rijke Zwitserse bankiersfamilie. Bijna zijn hele bezit heeft hij uitgegeven voor oorlogsslachtoffers en in 1863 was hij de  oprichter van het Internationale Rode Kruis, dat wereldwijd in oorlogssituaties en  overal waar leed geschied en rampen gebeuren goed werk verricht.  In 1901 ontving hij de Nobelprijs voor de Vrede. Vandaag op Bevrijdingsdag heb ik de wapperende Nederlandse vlag op dit blog staan en u kunt luisteren naar ons Volkslied. Mijn motief van vandaag is moed, beleid, trouw en inzet, maar wel op een rechtvaardige en eerlijke manier, waarbij de gewone burger er niet bij inschiet en dat is de werkelijke toekomst voor een langdurende vrijheid voor iedereen!

    op ex-koningin Beatrix na, zijn overleden