Herbertus Bikker was een Nederlander die zich al voor de inval van de Duitsers in 1940 had aangemeld bij de NSB van Anton Mussert.
Toen de Duitsers van 1940-1945 ons land bezet hadden heeft hij zich aangemeld bij de SS.
Op een gegeven moment zien we Bikker eind 1942 opduiken als kampbewaker in het strafkamp Erica te Ommen.
In dit kamp vertoefden mensen die waren opgepakt voor clandestien radiobezit of zonder vergunning vee geslacht hadden, onderduikers, zwarthandelaren, Joodse burgers en zij die geen persoonsbewijs konden tonen, kortom een mengelmoes van mensen die volgens de Duitsers zich fout gedragen hadden.
 
Bikker stond voorheen al bekend als een ijverig mannetje die bij de vele razzia's op Joden en onderduikers zijn visitekaartje duidelijk had gepresenteerd en zich in de ogen van de Duitse bezetter buitengewoon verdienstelijk had gemaakt.
In Ommen kreeg hij het predicaat 'De beul van Ommen'opgespeld en hij schroomde er niet voor om zonder enige directe aanleiding hiertoe gevangenen zwaar te mishandelen en zelfs neer te schieten.
Na de oorlog werd hij aanvankelijk tot de doodstraf veroordeeld maar om een of andere duistere reden werd deze omgezet in levenslang en belandde hij in de koepel te Breda.
In 1952 wist hij met behulp van buitenaf met zijn medegevangenen, Klaas Carel Faber, Willem Polak, Sander Borgers, Willem van der Neut, Antoine Touseuil en Jacob de Jonge-collaborateurs en oorlogsmisdadigers van hetzelfde kaliber-uit de koepelgevangenis te ontsnappen en vestigde zich in het Roergebied in het dorpje Haspe.

Omdat hij in Duitse krijgsdienst was geweest werd hem de Duitse Nationaliteit verleend.
Dit heeft een grote rol gespeeld toen Nederland, vanwege de bewezen moord uit de oorlogstijd op Jan Houtman door hem gepleegd in strafkamp Ommen, Duitsland om zijn uitlevering vroeg.

Op 8-9-2003 werd door het Hagener Landesgericht het Nederlands verzoek verworpen, omdat de Duitse Wetgeving niet toestaat dat burgers met een Duitse nationaliteit voor gepleegde overtredingen, straffeiten en/of oorlogsmisdaden aan een ander land uitgeleverd worden.
Op grond van zijn leeftijd en immobiliteit heeft het gerechtshof in Duitsland de zaak ook maar laten rusten.
Pas vandaag is bekend dat Herbertus Bikker al sinds 1 november 2008 is overleden, waarbij hij door de Duitse politie dood aangetroffen was in zijn woning.
Een knagend geweten heeft deze verbeten nazi kennelijk niet gehad, anders zou hij geen 93 jaar zijn geworden. Voor zover mij bekend is Klaas Jan Faber, die 53 moorden op zijn geweten heeft, nog de enige in leven zijnde van de ontsnapte oorlogsmisdadigers uit die tijd.

Andere nog in leven zijnde oorlogsmisdadigers zijn Siert Bruins die in het Duitse Breckerfeld woont, de beruchte Wouter Soetebier die op hoge leeftijd nog een tabakszaak in T�ringen eropna houdt en verder Heinrich Boere, die ergens in een dorpje bij Aken woont.
Horen, zien en zwijgen is de ra, ra, ra, waarom deze werkelijk grote oorlogsmisdadigers nog vrij en, al zijn ze de vijfentachtig gepasseerd, gezond rondlopen.
Inzetfoto is portret Klaas, Carel Faber. Op ��n na onderste foto ziet u de kampleiding van Erica!

                   
              INGANG KAMP ERICA IN DE BOSSEN VAN OMMEN
                   
               GEVANGENEN WORDEN NAAR KAMP GEBRACHT
                   
                      WACHTPOST BIJ ZIJINGANG KAMP ERICA
                   
                  DIT ZIJN DE BARAKKEN VAN DE GEVANGENEN
                   
                     DE TULPENMINNAAR BIKKER IN ZIJN TUIN
                   
           8-9-03 DEMONSTRATIE VOOR GERECHTSHOF HAGEN
                   
    B: Bikker, onder Driehuis en de Jonge (doodstr) Diepgrond 8 jr
                   
        Heinrich Himmler ontvangt Boere onder toeziend oog Mussert