In Nederland wonen plm. 500.000 Turkse Nederlanders. Zij zijn hier komen werken toen we in de zestiger jaren in een droomeconomie zaten en veelal vonden die gastarbeiders werk op onze fabrieken en in de bouw. Het waren allemaal harde en plichtsgetrouwe arbeiders. Bijna al die Turkse Nederlanders bezitten een dubbel paspoort en net als onze Canadese, Australische en Nieuw-Zeelandse  Nederlanders zijn ze hun afkomst en gebruiken niet vergeten en blijft er altijd een zekere binding bestaan met hun geboorteland waar hun familie woont. Over en weer gingen  onze Turkse Nederlanders op bezoek bij hun familie en ook enorm veel Nederlanders brachten hun vakanties in Turkije door. Alles veranderde toen in Turkije een opstand tegen het bewind van president Recep Tayyip Erdogan uitbrak en toen deze  met harde hand door Erdogan met hulp van het 'volk' onderdrukt werd, ontstond er in heel Turkije een sfeer van wantrouwen en duizenden mensen, die maar enigszins verdacht werden tegen Erdogan te zijn, werden van hun functie ontheven, gearresteerd en onder streng verhoor gebracht. President Erdogan denkt dat hij de macht in Turkije goed in handen heeft, maar wil deze meer kracht bijzetten door in heel Europa te laten zien dat hij een leidinggevende figuur is waar de wereld rekening mee moet houden. Eerst heeft hij een verbond met Rusland gesloten en nu wil hij alle Turken (ook onze Turkse Nederlanders) via een wereldwijd referendum laten stemmen voor een nieuwe Turkse grondwet die hem machtigt in Turkije de touwtjes volledig in handen te nemen. Uitgezonden heeft hij diverse regeringskopstukken die in alle landen waar dubbele paspoorters zitten reclame moeten maken voor het referendum dat op 16 april aanstaande gehouden wordt. In Duitsland is Erdogan al op de koffie gekomen doordat zijn gezant geweerd werd en in Nederland was de Turkse familieminister Fatma Betül Sayan Kaya actief die aanvankelijk in plaatsen als het Achterhoekse Wehl en in het Overijsselse Hengelo geen zaalhouder bereid vond om daar een bijeenkomst te houden van Nederlandse Turken om het Erdogan-referendum aan te prijzen. In Rotterdam escaleerde afgelopen zaterdagavond (11 maart) de zaak toen bij het Turkse consulaat een demonstatie van Turkse Nederlanders uit de hand liep doordat aan de Turkse minister Kaya de toegang tot het consulaat ontzegd werd en de politie met harde hand moest optreden om de orde en veiligheid te herstellen. De Turkse president Erdogan die in een eerder stadium ons land had beschuldigd van Nazisme en Fascisme-dit omdat Nederland Turkse ministers-die hier propaganda voor het referendum wilden maken geweigerd had hier ter lande hun zegje te doen-liet ons over diverse kanalen weten dat we ons door mevrouw Aya te negeren ons schuldig gemaakt hadden aan schending en aantasting van de diplomatieke onschendbaarheid, verder waren we schennisplegers van de democratische vrijheid van meningsuiting en trokken we ons niets aan van de normen en waarden die gesteld worden in het manifest van de mensenrechten. In Turkije wordt momenteel beraamd wat voor geijkte maatregelen tegen ons land genomen worden. Al die commotie die momenteel heerst over het Turkse referendum zal ons land niet ten goede komen en ook de EU zal hier geen plezier aan beleven. Sinds bijna driekwart eeuw is Turkije lid van de NAVO, staat te boek als kandidaatslid van de EU en belangrijk ook is de deal die de EU gesloten heeft met Turkije betreffende het vluchtelingenvraagstuk, waarbij het voor vluchtelingen onmogelijk is om de Turkse grens over te komen om zich bv. in een van de EU-staten te vestigen. Of de escalatiezaak over het Turkse referendum nog via de diplomatieke kanalen op te lossen is, staat te bezien. We wachten het maar af.