Het weideklokje zie je in Nederland niet overal staan. Hier tegenover ons appartement heb je een grasveld met daaraan grenzend twee kolkjes gescheiden door een parkeerplaats en een doorlopende verbindingsweg. Langs die twee wateren staan veel waterplanten en de kolkjes worden hoofdzakelijk bewoond door brulkikkers en salamanders, achter de waterplanten heb je een grasstrook en daar achter staan zowel witte als lila weideklokjes. Het weideklokje is een beschermde natuurplant en je mag het dus niet zomaar weghalen. Het is een echt mooi plantje met mooie bloemetjes. Dit jaar is in de natuur door het natte en vaak broeierige weer veel wildgroei te bewonderen. Zowel langs de wateren alsmede in niet bewerkte landschappen en tuinen zie je volop distels, paardenbloemen, dovenetels, boterbloemen, klaprozen enz. groeien. Sommige zijn mooi om te zien, andere weer giftig en je hebt er ook bij die nergens op lijken en echt misstaan, maar ze horen ook bij Gods schepping. Over veel van die wilde planten en onkruid heb ik in het verleden veel stukjes geschreven en u treft deze stukjes hierover aan in de rubriek gezondheid & milieu. Buiten de wilde Campanula Patula heb je ook een cult van dit weideklokje en bekend is deze onder de benaming Campanula Carpatica, op z'n Nederlands de klokjesbloem. 
Hieronder vindt u een staatje over deze weideplant en wat fotomateriaal. Fijn om dit ook weer te weten!