Vandaag is het een jaar geleden dat boven het oorlogsgebied van de Oekraïne door een van de strijdende partijen een passagiersvliegtuig met 298 mensen aan boord, vermoedelijk door een raket, werd neergehaald. Nog steeds is tot op heden officieel niet vastgesteld hoe dit kon gebeuren. De strijdende partijen-enerzijds het reguliere leger van Oekraïne en anderzijds de separatisten uit Oost-Oekraïne-beschuldigen elkaar wederzijds en algemeen door de buitenstaanders wordt aangenomen dat de steunpilaar van de Oost-Oekraïeners, buurland Rusland, dit neerhalen van de MH17 op hun geweten hebben.
Ik heb er op dit blog veel over geschreven en enkele belangrijke artikelen kunt u teruglezen in de rubriek rampen d.d. 22 en 24-7-2014 van dit blog, verder in de rubriek revolutie Oekraïne en een heel opvallend technisch stuk op mijn kennisblog in de rubriek gebeurtenissen, artikel 18-09-2014; zie http://www.bloggen.be/evertsuitlaatklep/

Heel Nederland leeft nog steeds mee met de nabestaanden van de slachtoffers. Persoonlijk heb ik in mijn leven ook enkele trauma's overgehouden aan nare gebeurtenissen en ik weet dat de wonden die hierdoor ontstaan zijn nooit vergeten worden. Tegenwoordig worden de nabestaanden van rampen wel beter geholpen dan vroeger, maar toch zijn dramatische gebeurtenissen ook dan niet weg te werken. De beste steun wordt gevonden bij bijeenkomsten  van MH17 achterblijvers onder elkaar. In de loop der jaren vervaagt wel het een en ander, maar bij elke nieuwe dramatische gebeurtenis komt het verleden toch weer naar boven en word je opnieuw geplaagd door nare gevoelens, slapeloze nachten en verwarde gedachten. Veel nabestaanden weten het verdriet te verwerken door hun geloof en wat me hierbij opvalt is dat op dit gebied het helemaal niets uitmaakt wat voor soort geloof je belijdt. Vandaag herdenken we allemaal op ons eigen manier deze onvergetelijke dramatische gebeurtenis van onschuldige mensen die een nare dood tegemoet  gegaan zijn door oorlogvoerende onverlaten en niet alleen wij in Nederland maar de hele wereld zijn met onze gedachten bij de slachtoffers en de nabestaanden.