|
Dat we vroeger als jeugd naar de maatstaven van tegenwoordig echte dierenvrienden waren, kan ik niet stellen. Pas na de Tweede Wereldoorlog en terug van de evacuatie was de Overbetuwe een tijdlang onbewoond gebied geweest en overal was alles wild begroeid en overwegend in het voormalig frontgebied zag je overal klaprozen staan. Eind mei zaten er overal nesten in de bomen en een hele horde Vlaamse Gaaien waren hier neergestreken en dol waren die op de kuikentjes die de boeren weer aangeschaft hadden om straks zelf weer eieren te kunnen rapen. Verschillende dubbeltjes heb ik verdiend met het uithalen van Gaaiennesten. Tegenwoordig mogelijk strafbaar, maar toen heel gewoon. Alles wat mooi floot lieten we leven, maar onder de toenmalige jeugd werd er met de katapult wel op mussen geschoten en weelderig hadden deze diertjes ook hun nesten onder de met mos en huislook begroeide dakpannen. In de levensgevaarlijke mijnenvelden tussen al die wildgroei zaten ook kievieten en ook op deze gespikkelde eieren waren we verzot. In die tijd werden de vogeleitjes uitgeblazen en om indruk te maken op de jonge meisjes kregen die een krans van eitjes om hun nek gehangen. De oorlogsjeugd waren kleine ondeugende cowboys die het allemaal niet zo nauw namen. Gespeeld werd er eveneens met munitie en onklaar werden allerlei projectielen gemaakt, en weelderig was de handel in koperen hulzen en gevonden handwapens. Het was in die verwilderde natuur dat we ook allerlei dieren zoals de Boommarter, de Bunzing, de Fret, de Wezel, en de Hermelijn vaak langs ons heen zagen schieten. Van de marterachtigen heb ik ooit wel eens een das gezien en ook een steenmarter, maar dat was op De Hoge Veluwe en niet in ons voormalig oorlogsgebied. Liep je om deze tijd in de vrije natuur dan was het één gezang van fluitende vogeltjes die overal frivool in struiken en bomen het hoogste lied zongen. De mooiste vlinders zag je overal neerstrijken. Wat dat betreft is er heel wat veranderd en moet je echt de plekjes kennen waar je mogelijk zoiets moois nog allemaal kunt ontmoeten. Er is veel veranderd. Men zegt ten goede, maar zo zie ik het persoonlijk toch niet zitten. Onder dit artikeltje vind je wat mooie foto's van enkele diertjes uit die tijd. Ik wens u veel leesplezier en tot een volgende keer maar weer!
|
