Flamingo's: Het zijn met hun roze vederkleed mooie vogels om te zien. Ook hier in Nederland treffen we flamingo's aan en dit vnl. bij grote wateren. Halverwege de lente zijn ze bijna in alle Europese landen te zien en het leukste is om hun balts of paringsdans te bewonderen. Als het vrouwtje haar eitje, dat wel 100 gram weegt, gelegd heeft, dan duurt het 28 dagen dat een jonkie het levenslicht aanschouwt. De kleine blijft zo'n 75 dagen op het nest en voegt zich dan bij de kolonie. Als het koud en kil begint te worden nemen ze de kuierlatten en vliegen naar een warm Afrikaans land. Tegen de tijd dat ze volwassen zijn dan hebben de mannetjes een lengte van 1,75 en de vrouwtjes zijn zo'n 30 tot 35 cm kleiner. Eten doen die flamingo's vnl. van alle waterplanten en wier en van alles wat er in zo'n plas leeft en zit. Slapen doen ze staande op één poot in het water; zouden ze dit op twee poten doen, dan verliezen ze teveel lichaamswarmte. Sneeuwhoenen: We kennen ruigpoothoenders, parelhoenders, moerashoenders en beroemd is de Schotse hoender (de Grouse) Naar deze laatste is zelfs een whiskysoort (zie inzet) naar genoemd. Onze kip (pluimvee) behoort ook tot de hoendersoorten. De hoenders die leven in koude gebieden veranderen 's winters van kleur en van roodbruin of wit-zwart worden ze spierwit; we hebben het dan over die hoendersoorten die we in Scandinavië, Rusland, het Alpengebied, Noord-Amerika of in sommige Aziatische landen aantreffen. De sneeuwhoender is zo'n 40 cm lang en het vrouwtje weegt 550 en het mannetje plm. 750 gram. Onze kip laten we meestal nooit ouder dan drie jaar worden, want dan zijn ze uitgelegd. Zouden ze in leven gehouden worden dan kunnen ze toch wel ruim 10 jaar oud worden en van alle hoendersoorten kunnen we hetzelfde zeggen. Een hoender of kip die je als huisdier houdt kan, goed opgepast, zelfs 20 jaar oud worden. Die Schotse hoenders leven in het wild op de hei en eten vnl. scheuten van de kruipwilg, struikhei en gek zijn ze eveneens op blauwe en rode bosbessen. Een vrouwelijke hoender heet hen en een mannelijke haan. Meestal broeden ze zo'n 3 tot 5 bevruchte eitjes uit, die na 21 tot 23 dagen uitkomen. In de ijstijd moeten hier in Nederland ook sneeuwhoenders vertoefd hebben, want voor enkele jaren terug heeft men in het grensgebied van Noord Nederland en Duitsland fossielen gevonden die na onderzocht te zijn dit indicatief aangaven. In de koude gebieden staan ook struiken en in een moeras is voor hoenders van alles en nog wat van hun gade te vinden. In Nederland heb ik nog nooit een sneeuwhoen gezien, zelfs niet in een dierentuin. Zilverreiger: Voor jaren terug was het alom de blauwe reiger die we hier in Nederland aantroffen, maar sinds de vele zachte winters die er de laatste jaren geweest zijn en mede doordat de zeespiegel stijgende is en het hier in de lage landen warmer wordt is de populatie van de witgekleurde zilverreiger groter geworden en die van de blauwe reiger wat aan het afnemen. Hier in het kolkje bij ons voor de deur zie ik af en toe onbeweeglijk een blauwe reiger staan. De vogel is erg schuchter en bij het minste of geringste geluid is ze verdwenen. Over reigers heb ik al enkele stukjes geschreven. Het zijn mooie vogels om te zien en hoog in dichte bomen bouwen ze hun nest. Gek zijn ze op alles wat er aan kleine vissen in het water zwemt, maar ook kikkers en salamanders lusten ze graag. Van een klein knaagdier, zoals een rat en een muis zijn ze ook niet vies en zelfs heb ik ooit een reiger met een konijntje ervandoor zien gaan. Voor u heb ik wat leuke foto's van deze dieren afgebeeld staan en het is bij mij niet verboden om hiervan een afdruk te maken; maak u zelf een werkstuk, dan had ik wel graag dat u verwijst naar de auteur of de website waar u de gegevens vandaan gehaald heb.




|