Woensdag 20 september 1944

In de Karstraat zijn veel  Duitsers aan het trekken. De RAF zit met  jachtvliegtuigen in de lucht. In de buurt van "De Pippel", de boerderij van de fam. Puplichuizen, in de directe nabijheid van het brugje over De Linge zie ik een paar van die kisten een duikvlucht nemen...dús pleiten Eef en naar huis! Even later is er een  brandende machine neergestort op de Panoven, vlakbij het huis van de familie Bremer, vermoedelijk een Dakota transportvliegtuig C-53, kennelijk neergehaald door Duits luchtdoelgeschut.  Door luchtlandingen achter De Maas bij Grave, Son bij Eindhoven en in de buurt van Arnhem zijn er als het ware 3 bruggenhoofden ontstaan. Nú nog de oprukkende Amerikanen vanuit België, Frankrijk en Luxemburg erbij en ook Nederland is bevrijd.

Donderdag 21 september 1944

In Driel zijn Poolse Para's van de 43ste Airborne Divisie geland. Volgens sommige mensen zouden er in vier dagen tijd meer dan 20.000 parachutisten boven ons land gedropt zijn en is de bevrijding een kwestie van enkele dagen. Duits afweergeschut haalt een transportvliegtuig neer. De kist is ergens in de Hoeve terecht gekomen op een stuk akkerland van boer Wienholtz. Cor Bleumer vertelde me dat hij meteen ter plekke was geweest en nog hulpgeroep had gehoord. Het vliegtuig telde 6 bemanningsleden.

Vrijdag 22 september 1944

Ofschoon er al vanaf juli bij ons in Huissen voortdurend Duitsers aanwezig waren en men links en rechts openbare ruimtes en gebouwen gevorderd had en weer verlaten zijn er nú overal inkwartieringen van soldaten. Onze woonplaats Huissen is frontstad geworden. Bij ons in de tentzaal liggen 120 Wehrmachtsoldaten en in de bakkerijschuur 60 SS'ers. Hun bewapening bestaat uit geweren, machinegeweren en ook zijn ze in het bezit van buitgemaakte Besa mitrailleurs. Ons kolenhok is tot de nok toe gevuld met kisten vol allerlei munitie. Buiten de normale standaarduitrusting hebben de SS'ers hun hele nek omhangen vol kettingen met patronen en in hun laarzen twee of drie Panzerfausten, verder dragen ze allemaal een pistool en hebben ze ook hun koppel vol handgranaten met stelen eraan. De meeste gaan dronken naar het front. Ook voeren ze steeds een zesloops-raketwerper mee die kennelijk ook bij hun uitrusting hoort. Er zijn ook Oostenrijkers bij die de hele dag op Hitler schelden en zich Panzerjäger noemen. Enkele soldaten hebben een klaproos op hun pet, weer andere een doodskop. Bij onze buurman Berend Helsen in de Zandsedwarsstraat zijn Stafofficieren van de Abwehr gelegerd en ook zie ik "hoge Pieten" met uniformen aan met rood gekleurde revers van het Frundsbergregiment Panzer rondlopen. Bij de Wehrmacht eenheden bij ons in de tentzaal zijn ook vrouwelijke verzorgsters met grijze uniformen. Deze opvallende "stukken" noemen wij "Grijze Muizen"!

Zaterdag 23 september 1944

In de vroege ochtend neem ik waar, dat er bij onze linkerbuurman Rode Kruisvlaggen over het dak gespannen zijn. Het woord Lazaret is zelfs op grote afstand zichtbaar. Bij Jansen"De Groot" iets verderop in de Karstraat zijn de Sanitäter ingekwartierd en worden ook de eerste hulp handelingen verricht. Zware frontoperaties vinden in de betonnen Lazaretkeuken bij Berend Roelofs plaats. Nu de slaapkamers bij ons thuis boven door Wehrmacht officieren bewoond worden en er voortdurend granaatvuur is, slapen we 's nachts in de bierkelder van Limonadefabriek "De Zwaan" die tevens als schuilkelder dient voor de beschietingen die steeds heviger worden. Overdag heerst er bij ons in de bakkerij nog altijd  bedrijvigheid, alleen wordt er niet meer bezorgd en moeten de klanten het brood zelf halen.

Zondag 24 september 1944

We zijn nog gewoon naar de kerk geweest en de H. Mis werd ook door enkele Duitse soldaten bijgewoond. Er werd door de kapelaan geen preek gehouden. 's Middags wordt het kolenhok nog verder volgestouwd , nú met Engelse proviand en verbindingsmaterieel die kennelijk verkeerd gedropt is en in Duitse handen gevallen. Aan de kant van Arnhem is alles vrij rustig, maar de evacué's uit Arnhem Zuid en Malburgen die na de landing van de Engelsen uit het frontgebied van Arnhem naar Huissen gevlucht zijn, blijken nog steeds her en der bij particulieren, boeren en tuinders gehuisvest te wezen. Tegen de avondschemering stort er bij Th. Roelofs op de Rietkamp een lange afstandsjager neer. Het is een tweemotorige "Amerikaan" n.l. een Lockheed P 38-Lighting. Tussen de SS Soldaten en Wehrmacht botert het niet zo goed en er heerst een felle redetwist over de buitgemaakte proviand in het kolenhok, gedeeltelijk ook opgeslagen in het washok. Een driftkikker van een officier gooit over de binnenplaats een rookgranaat, zodat we tijdelijk in duisternis verkeren. Als de rook opgetrokken is schijnt de vrede getekend, want even later is alles weer rustig. Bij de veldkeuken op de binnenplaats heb ik onder dekking van al die rook, hoestend en kuchend, maar meteen een blik boterhamworst meegepikt en op ons eigen tarwebrood smaakte dat verdomd goed. Ondanks al dat oorlogsgeweld om ons heen hebben wij in die tijd geen dag honger geleden. Noodslachtingen van getroffen vee op stal en in het weiland zijn aan de orde van de dag en overal is bankvlees zonder bonnen te verkrijgen. Overal zijn voor zover mogelijk de verduisteringen weer aangebracht, want met het neerkomen van granaten en ontploffingen zijn er al verschillende ruiten gesneuveld en bij sommige tuinders kun je zo de druivenkas instappen. De inzetfoto links boven is van de commandant van de 10de Panzerbrigade Heinz Harmel, die Bij Berend Helsen zijn verblijf had. De meeste beelden spreken voor zich en er staan ook wat Tommy's op en Parachutisten die bij Driel tussen wat bomen in het terrein bewaken. Wordt vervolgd!