Vermeld in dierenkronieken wordt dat ergens in ons land in 1920 een dode sperweruil gevonden was, in 1955 werd er een gespot in Limburg, in 2005 in Drenthe en nu is er een waargenomen in het Overijsselse Zwolle. Van heinde en ver hebben verwoede vogelaars zich naar Zwolle begeven om deze in Nederland niet voortkomende uil te bewonderen. Het normale leefgebied van de sperweruil is Noord-Azië, Noord-Amerika en Noord-Scandinavië. In deze gebieden zijn ze in groten getale te zien. Ten opzichte van de uilensoorten die we hier in Nederland aantreffen heeft de Sperweruil een wat langere staart en lijkt hij met zijn stompe vleugels en koppie veel op de sperwer (zie afbeelding hier beneden!). Net als onze Hollandse uilen is de met een deftige naam hetende Surnia Ulula een grote liefhebber van kleine knaagdieren. Met al die spotters daar in de buurt van de IJssel-en Itersumallee is Zwolle wereldnieuws en waar volk op de been is, daar is ook veel negotie. Op 11 januari 2012 heb ik een artikel over uilen geschreven. U vindt het op deze site in de dierenrubriek sub 2, te vinden in de zijkolom op rechts van dit blog. Hier beneden heb ik de meeste hier in Holland aanwezige uilensoorten nog eens afgebeeld. Van de kou komen ze niet direct om, hun grootste vijand is landbouwvergif, waarmee hun voedsel, bv. een dood muisje, het tijdige met het eeuwige verwisseld heeft.