Als we het over Siberië hebben, dan komen we terecht in het Aziatische deel van Rusland dat is gelegen tussen de Oeral en de de Grote Oceaan. Siberië is 380 keer groter dan Nederland, maar met 47 miljoen inwoners uiterst dun bevolkt. Het heeft een landklimaat, dus met warme, droge zomers en langdurige strenge winters, met de laagste temperaturen der aarde. De gemiddelde temperatuur van Werchojansk is -51 graden Celsius. De koudste temperaturen ooit gemeten werden geregistreerd in de plaats Yakutsk. Bijna niet te geloven dat het daar ooit 90 graden onder nul Celsius was en onlangs nog een temperatuur van -71 graden C gemeten werd; vandaag was het daar -43 graden Celsius. Met een Hollands jasje en een paar van die gebreide handschoentjes loop je daar niet lang rond. In december 2012 zijn er in Rusland 300 mensen van de kou omgekomen. Dat Siberië is een reusachtig, eindeloos uitgestrekt land met toendra's in het noorden, met naald-en gemengde wouden in het midden (Taiga's) en geweldige landbouwgebieden op de leemgronden in het zuiden. Een keten van gebergten scheidt Siberië van de zuidelijker gelegen steppen en woestijnen van Centraal-Azië. Zoals ik al vermeld heb vind je op de leemgronden veel landbouwproducten, zoals graan (winterhard met veel gluten), maar ook suikerbieten en katoen. Het graan vindt je verder op  gronden waar door de lange winters de vegetatieperiode heel kort is en door een uiterst verfijnde methode heeft men deze braakliggende gronden zodanig weten te ontsluiten dat ze uiterst geschikt zijn voor de verbouw van koren. Door kruisingen van cultuurgewassen met winterharde soorten werden nieuwe rassen aardappels, haver en kool gekweekt die ook in Siberië goede oogsten opleveren. Siberië is enorm rijk aan delfstoffen. Na Noord-Amerika bezit het de grootste kolenreserves der gehele aarde, 80 procent van de koper-, 65 % van de zink-en 40 % van de loodmijnen van Rusland. Ook bevat de bodem ijzererts, nikkel, mangaan, chroom, uranium, goud en platina. Het rijkst aan erts zijn het zuiden van de Oeral en de omgeving van het Baikal-meer. Op het schiereiland Jamal is in 1974 de grootste aardgashoeveelheid ter wereld gevonden en als hier in Nederland de gasputten ooit uitgeput raken, dan kunnen we nog altijd in Rusland terecht. De Sovjet-Unie heeft zich weliswaar gesplitst, maar Siberië is nog steeds in bezit van Rusland en men heeft daar in Siberië een industrieën opgebouwd waar je de ogen op uitkijkt. Je kunt rustig stellen dat er in de hele wereld geen grotere industriegebieden te vinden zijn dan in dat uitgestekte Siberië.  Tussen Oefa en Magnitogorsk en tussen Koeznetsk en Novosibirsk (vandaag -24 graden Celsius) vindt men grote moderne fabrieken, die van alles en nog wat fabriceren: van vliegtuigen en pantserwagens tot de fijnste elektrische instrumenten toe. De voornaamste industriegebieden zijn,  naast het Oeralgebied, het Koeznetsk-bekken en het gebied bij het Baikal-meer, waar uranium wordt gevonden en daar vind je ook de werkplaatsen en fabrieken waar Rusland de atoomcentrales heeft gevestigd; ook in het Amoergebied in plaatsen als Chabarovsk en Komsomolsk vindt u grote centrales. Toen vadertje Jozef Stalin nog de scepter in de voormalige Sovjet-Unie  zwaaide, werden verbannen burgers en in de oorlogsjaren van 1940-1945 en ver hierna gevangenen in die zware industrieën tewerkgesteld en door de verschrikkelijke en erbarmelijke werkomstandigheden zijn toen duizenden dwangarbeiders bezweken. Novosibirsk is met anderhalf miljoen inwoners de grootste stad van Siberië. Het onmetelijke Siberië kan nog altijd verder uitgebouwd worden en als Holland te klein wordt, dan is er in Rusland voor ons allemaal nog ruimte genoeg. Na Duitsland is Rusland een van onze beste handelspartners.  Zulke goede wegen als in Nederland en België vind je in Siberië niet en in de winter moet je over een hele goede stuurkunst beschikken en een goede treinwagen bezitten om bv. van irkoetsk naar Mikhaylovka of naar de havenstad Vladivostok te rijden. Door Siberië stromen van het zuiden naar het noorden als grote rivieren de Ob, Lena en Jenisec. In wintertijd kunnen ze geheel bevroren wezen. Spoorwegen als de transsiberische spoorweg en een grote autoweg zorgen voor de verbinding tussen Oost en West. Iedereen die een interessante wereldreis wil maken adviseer ik om eens een paar maanden vrije tijd op te sparen om Siberië te verkennen.  Ik wens u met dit stukje over Siberië met het begin van het jaar 2013 veel leesplezier en misschien inspireert het u wel om binnenkort de koffers te pakken om Rusland uitgebreid te gaan verkennen.




                          Autosnelweg van Oost naar West
              
                      Uit de wapenfabrieken in Siberië