Als ik aan Syrië denk dan komen me veel Bijbelse verhalen naar boven uit een ver vervlogen tijd. De hoofdstad van Syrië is Damascus, een stad die ontstaan is uit het riviertje de Barada en haar zijarmen; Na duizend jaar irrigatie ontstond er een inmense oase aan de rand van de onherbergzame Syrische woestijn en op die vlakte in Zuid Syrië, dicht bij de Libanese grens, is een stad herrezen die uitgegroeid is tot een cultureel en religieus centrum van de Islam van ruim 6000 jaar oud. Het was zo omstreeks het jaar 50 dat de heidense Saul op weg was naar Damascus en onderweg een visioen  kreeg van Christus die hem aanraadde geen Christenen meer te vervolgen en zich te bekeren. In de huiskapel van de Christen Ananias te Damascus werd Saul tot Christen gedoopt en Saul zijn doopnaam werd Paulus. We kennen veel van Paul's brieven, die hij schreef aan de Christenen in klein Azië en dan hebben we het over het koninkrijk Galicië, Griekenland, Turkije en Syrië. Syrië is een land dat bewoond wordt door veel volksstammen, die allemaal een bepaald geloof meebrachten. Op de duur is het toch een land geworden dat min of meer totaal overgeheld is naar de Islam. Het waren de Syriërs die in de elfde eeuw de Kruisvaders uit hun broederland Palestina verdreven hebben en mogelijk is toen ook een zekere aversie ontstaan tegen de Christenen die in het Midden-Oosten probeerden daar overal een anti-Islamstaat te vestigen. De strijd in Syrië gaat over veel vraagstukken. Het is niet alleen een strijd om meer democratie, zoals wij westerlingen dit zien, maar ook om de rijke bodemschatten aan olie, een geloofsstrijd tussen allerlei groeperingen, maar ook een strijd van bemoeienis van diverse nationaliteiten die hun belangen daar verdedigen. Aanvankelijk speelde de oorlog zich af in voornamelijk de Soennistische gebieden van het land en langzaamaan is deze burgeroorlog zelfs tot over de landsgrenzen van Syrië overgegaan in een ongecoördineerde strijd van diverse groepen die met steun van internationale terroristen overal opereren. Deze troepen houden zich aan geen enkele oorlogsvoorschrift en dagelijks zijn er standrechterlijke executies. Inmiddels zijn er 30.000 burgerslachtoffers gevallen en in sommige steden en dorpen is de hele infrastructuur weggevallen, duizenden mensen zijn op de vlucht geslagen en zoeken een veilig heenkomen in buurtstaten. In het begin had de Veiligheidsraad het getij nog kunnen keren, maar doordat Rusland en China met hun Vetorecht geen toestemming gaven om in te grijpen is alle zicht op deze vreselijke wrede burgeroorlog volledig verdwenen. Veel wapens komen het land via smokkelroutes binnen en schier geen eind komt er aan deze dwaze strijd van vechtende mensen die volledig de weg kwijt zijn en waar maar één  begrip telt "Oog om oog, tand om tand" en verder is daar alles wetteloos geworden. Opgezocht voor u heb ik een mooie website, waarop u kunt zien wat voor moois Syrië allemaal herbergt en dat nu allemaal al vernietigd is of wordt. Klik: http://www.josopreis.nl/syrie/damascus.htm