Zaterdag was het onze Marianne Vos die in de laatste ronde van dit WK met een machtige demarrage op de Cauberg zich ontrukte aan haar belagers en na haar WK van 2006 hier in Valkenburg voor de tweede maal wereldkampioene op de weg werd. Al vroeg in de koers was er een valpartij en onze tijdrijdster Linda van Dijk en eerste weghulp voor Marianne was een van de slachtoffers die lang moest wachten eer ze weer op de fiets kon klimmen en daardoor op een onoverbrugbare achterstand werd gezet. Een hele grote steun heeft Marianne toebedeeld gekregen van Anne van der Breggen uit het Overijsselse Hasselt, die met een kopgroepje vooruit lang stand wist te houden en toen Marianne zich hierbij ook aangesloten had veel kopwerk deed en het tempo tot het einde toe hoog wist te houden. Tweede in de koers werd de voormalige Australische hardloopster en nu klasserenster Rachel Neylen, beslag op het brons werd gelegd door de Italiaanse  fietster Elisa Longo Borghini. Anna van der Breggen eindigde op de verdienstelijke 5de plaats en met haar ijzeren longen (zie inzet Anne achter Overijssels groen!) is zij een van onze grote beloftes voor de toekomst. Zondag 23 september 2012: De hoogmis heb ik vandaag overgeslagen, wel een kaarsje laten branden, want al ruim voor de middag stonden er in Valkenburg 203 renners uit 46 landen aan start om te gaan rijden om het wereldkampioenschap op de weg en ik wou hier echt niks van missen. Van het begin tot het einde is de koers interessant geweest en ja, vindt zo'n gebeuren in eigen land plaats moet je als Nederlandse coureur de koers openbreken. De hele dag hebben we Hollanders voorin gezien en op hun strijdvaardigheid was niets aan te merken. Prachtig zo'n wedstrijd zonder oortjes: voortaan moeten we dit maar bij iedere andere koers ook gaan doen, het  maakt de strijd spannend interessant en je ziet weer eens van die nostalgische wielermanoeuvres van vroeger hierin terug. Een afstand van 267 kilometer is geen kermiskoers en uiteindelijk waren het de renners die het minste werk in de koers gedaan hadden en hun krachten gespaard die zich voorin konden handhaven. Het was onze Belgische vriend Philippe Gilbert, die net als onze Marianne in de laatste ronde op de Cauberg, er van tussen ging en wereldkampioen werd. Tweede werd de Noor Boasson Hagen en derde de Spanjaard Alejandro Valverde. Lars Boom was vandaag de beste Nederlander en legde beslag op de eervolle vijfde plaats. Mogelijk had er iets meer in gezeten voor onze tijdrit specialist Niki Terpstra, maar door een valpartij in de voorlaatste ronde had hij mogelijk te veel moeten geven om nog mee te kunnen doen voor een podiumplaats. Klik: www.youtube.com/watch?v=zHb030C1mNs     om wat livebeelden van dit wereldkampioenschap te zien!