|
Meestal is het op Koninginnedag mooi weer en dat was vandaag tijdens de viering van de 109ste koninginnedag, in feite de 114ste maar dan tel ik de oorlogsjaren van 1940 tot mei 1945 niet mee, ook weer een zonovergoten dag. Van de landelijke festiviteiten tot halverwege de middag heerste er overal in het land grote feestvreugde. Vroeger maakte ik nog wel eens een route door verschillende plaatsen om te kijken wat er zoal te doen was. Vandaag heb ik met mijn rollator een klein ommetje hier in de buurt gemaakt en het enigste dat me hierbij opviel was dat er minder vlaggen dan vorig jaar uithingen en het allemaal wat stiller was dan in voorgaande jaren. Vroeger op Koninginnedag namen we een paar oranjebittertjes en maakten schik onder elkaar zonder na afloop een puinhoop achter te laten of onder invloed van sterke drank en drugs vernielingen aan andermans goed aan te brengen. Vaak wordt de schuld gelegd bij de hedendaagse jeugd, maar gezegd zij dat ouderen met een flinke slok op ook niet meer weten waarmee ze bezig zijn. Jarenlang ben ik kastelein geweest en wel een hele ouderwetse. Iedereen met een borreltje wat niet goed gevallen was, of een klant die vervelend werd bracht ik tot de orde en probeerde altijd het nooit zover te laten komen dat mensen stomdronken werden. Toen we nog geen auto hadden werden ze met de kruiwagen naar huis gebracht en ooit heb ik eens een zwerver, bij ons elders volgegoten neergestreken, lopend met dit plofgewicht op mijn schouders, netjes bij een sociale boer in de koekrib gelegd om zijn roes uit te slapen. Mijn tante Nel zaliger zei altijd: ,,Eef, wie zijn vader heeft vermoord en zijn moeder heeft vergeven (vergiftigd) is nog veels te goed om kastelein te wezen!" In het verleden heb ik diverse stukjes over deze periode geschreven en over de vloer in ons café hebben we mensen van hoog tot laag ontvangen. Een café van vroeger was ook een soort biechtstoel, met dit verschil dat een priester over de beleden zonden niet mocht reppen en wij dit in ons zakelijk leven ook nooit gedaan hebben, maar op weg naar de 80 mogen we wel onze memoires hierover schrijven. Hieraan begonnen ben ik nog steeds niet, want vroeger werd gedacht als je veel rookte of dronk je een vroege dood tegemoet ging, maar gemerkt heb ik dat nog veel van die oude drinkeboers dankzij dat ze hun organen goed onder de pekel gehouden hebben nog in leven zijn; dus we beginnen er om niemand tegen het zere hoofd aan te stoten pas aan als we het hekwerk bij Petrus achter ons dichtgeslagen hebben! Over de feestelijkheden van vanmorgen en vanmiddag heb ik hier een samenvatting. Klik: http://nos.nl/Koningshuis/video/368034-willemalexander-werpt-wcpot.html/ Het is weer eens wat anders dan koekhakken, koekhappen of zaklopen!
|
