In onze gemeente zijn de meeste gecrashte vliegtuigen verwijderd, maar enkele hiervan zitten zo diep in de grond dat ze na 64 jaar ondergronds verblijf nog niet geruimd zijn.
In de loop der tijd zijn zowel de Duitse alsook de geallieerde omgekomen bemanningen van deze vliegtuigen achterhaald.

Verschillende bodemonderzoekers hebben goede vrienden gekregen toen ze aan de achtergebleven familieleden konden berichten waar hun echtgenoot, zoon of vriend verongelukt was.

Zowel in de Duitse en ook in de geallieerde jagers en gevechtsvliegtuigen zat alleen de vlieger die vanuit de lucht het hele instrumentarium aan boord bediende.
Dit waren allemaal bedreven gevechtspiloten.
In de tweemotorige transporttoestellen of bommenwerpers bestond de bemanning in de regel uit 4 personen.
Aan boord van zware bommenwerpers was altijd een dubbele bezetting en bestond de bemanning uit 6, 8, 10 of zelfs 12 personen.
Bodemvorser de heer van Bon uit Angeren liet mij onlangs enkele onderdelen zien van gecrashte vliegtuigen en was helemaal gecharmeerd van de Short Stirling, een viermotorige  bommenwerper, waarvan diverse types gebouwd zijn.
De Stirling met zijn oersterke motoren werd ook gebruikt voor het trekken van zware zwevers, zoals de Horsa en Hamilcar.

Buiten de Sterling MK-4 is er ook nog gebouwd een Sterling MK-5 voor vrachtvervoer of te wel als luchthospitaal voor gewonden; plaats was er voor 12 brancards en ook nog meegevoerd konden worden 14 passagiers.
Gebruikt werd de MK-5 óók voor het droppen van een twintigtal para's.
Alle onderdelen van de Stirling, tot het kleinste schroefje aan toe waren gemerkt, van Bon vond het wel bevreemdend dat in de bommenwerper het beschermschild achter de zitting van de bemanning zo dun was dat bij wijze van spreken een kogel uit een revolver er nog doorheen ging.
Verder was aan alles gedacht en lagen er bij de brandstoftanks rubber stoppen om eventueel een kogelgat, ontstaan door vijandelijk vuur, te dichten.
Hier beneden ziet u de Hawker Typhoon die in de september en oktoberdagen 1944 veelvuldig boven het Betuwse front in actie was en schoot op bewegende vijandelijke troepen en voertuigen.

Verder ziet u de B-17, waarvan er in 1943 een neergestort is in de polder te Angeren.
Op dinsdag 26 september 1944 is er in Angeren ook nog een noodlanding van een Amerikaans vliegtuig geweest.

Op 20 september werd door Duits afweergeschut een C-47 omlaag gehaald die neergekomen is op de Panoven in Huissen.
21 september was het in Huissen weer raak en werd er een bommenwerper uit de lucht gehaald die op de akker van Boer Wienholts neergekomen is.
Nadat de plaatsen Huissen en Angeren geëvacueerd waren zijn er ook nog een viertal crashes van jagers geweest, waarvan ik wél weet waar ze ongeveer zijn neergestort, máár niet de precieze locaties.
Mogelijk kom ik in een speciaal artikel hier nog op terug.

De inzetfoto is een Spitfire, een Engelse jager die alles wat in de lucht bewoog omlaag kon halen en met veel succes aan alle fronten geopereerd heeft.


HT schoot in Huissen eind sept.'44 op groep Arnhemse evacué s

SCHITTERENDE OPNAME VAN FORMATIE B-17'S





In Huissen gecrasht, vier bemanningsleden levend verbrand!