In het begin van de ochtend verscheen in de Residentiële wijk Roseraie bij de Joodse Ozar Hatorah school in de Zuid-Franse stad Toulouse plotseling een gehelmde man op een scooter die opeens begon te schieten op kinderen die nog in de rij stonden om het schoolgebouw in te gaan. Hierbij werd een 30-jarige rabijn en twee van zijn kinderen, respectievelijk drie en zes jaar oud, dodelijk getroffen. Eveneens kostte de schietpartij het leven aan een willekeurige andere leerling. Bij deze moordaanslag werden verder 5 andere personen zwaar gewond, waaronder de dochter van de schooldirecteur. Op 15 maart werden door deze onverlaat te Montauban twee Franse soldaten neergeschoten en voor een goede week geleden was er ook al een moord op een Franse para. De Franse autoriteiten hebben al meteen een link gelegd naar politieke achtergronden. Vorige week om deze tijd hadden we in Afghanistan die Amerikaanse militair die in het middernachtelijk uur zijn bed was uitgestapt en met de kolder in zijn kop 17 willekeurige burgers omgelegd heeft. Volgens mij zijn er daar in Afghanistan wel meer getraumatiseerde militairen, volgestampt met drugs, die daar af en toe volledig uit de band springen en niet meer weten waar ze mee bezig zijn. Die moordenaar in Frankrijk is in mijn ogen een getraumatiseerde computerspelletjesgek, die de weg tussen spel en werkelijkheid verloren heeft. Zijdelings met deze wereld van uitgaan, drugsgebruik en dies wat meer staat ook dat zielig ongeluk op de A 7-Route du Sud-in Frankrijk waar drie zusjes in de leeftijd van 19, 13 en 12 jaar bij het oversteken van deze gevaarlijke autobaan in de buurt van Saint-Paul-Trois-Châteaux overreden werden. Ze hadden een soort disco bezocht, waren hierna clandestien op de trein gestapt om huiswaarts te keren, maar werden ter hoogte van Pierrelatte door de conducteur uit de trein gezet. Op de autobaan troffen ze een wegenwachter aan die hen aan het lot overliet en gedreigd had de politie te bellen, waardoor de teenagers in paniek sloegen met even later dit noodlottig ongeval. Zonder meer allemaal diep en diep tragisch, máár het zijn voorvallen die bij deze maatschappij schering en inslag geworden zijn.
|