Zoals de meeste lezers van mijn blog wel weten hadden we vroeger in Huissen een driedubbel bedrijf, bestaande uit café, kruidenierswinkel en bakkerij.
Maandagmorgen zat ik bij de tandarts en bij de receptie, rinkelde aldoor de telefoon met aan de lijn mensen die hun afspraak afzegden vanwege het winterse weer.

Vroeger kenden we dit niet en weer of geen weer, overal sjokten we doorheen!
Nu moet ik er wel bijzeggen dat voor pakweg ruim een halve eeuw terug bij zware sneeuwval de wegen beter geruimd werden dan tegenwoordig met al dat moderne materiaal....maar tóch!

Alleen uitgesproken doetjes bleven bij de potkachel achter het bevroren of beslagen keukenraam in huis zitten.
Pa ging 's morgens met het fietsje naar zijn werk, gladheid en sneeuw trotserend en ma ging buiten, bij de tegen de vrieskou ingepakte pomp, water vatten om de wasketel te vullen.
's Maandags was het overal wasdag, waarbij moeder de vrouw druk was met het bewerken van het vuile wasgoed dat in een grote ketel op het fornuis aan de kook gebracht werd.
Het gemakkelijke in die tijd was, dat Jan met de pet alleen maar grof wasgoed had en moeke bij een niet al te groot gezin, het hele boeltje in één wasbeurt kon klaren.

Hoe ging het in die tijd met de vele bezorgers op de weg?
De klant was koning en daar deed je alles voor, váák zelfs dingen die met de hele bezorging niets van doen hadden, zoals het vertalen van een brief van een geëmigreerde zoon in Canada, het doorgeven van een bericht aan een familielid een paar kilometer verderop, het nabezorgen van een tekortje, het waarschuwen van de voedvrouw vanwege dat er een kind gebaard moest worden, een kapotte lamp in huis vervangen en ga zo maar door; je deed het allemaal!
 
De bezorging op de weg ging bij mijn grootvader met de hondenkar, nadien kwam de transportfiets, en halverwege de jaren 50 deed de bestelauto zijn intrede.
Toen de bestelwagen kwam werd de service nog uitgebreider, dán was het een kapotte radio of tv die ik bij de plaatselijke elektriciën en tevens radiohandelaar ter reparatie moest aanbieden, soms moest er acuut een volle bus butaangas afgeleverd worden met nieuwe regelaar en gasslang én het is bij mij ook herhaaldelijk voorgekomen dat ik tussen het bezorgen door een klant naar het ziekenhuis moest brengen of er iemand ophalen.
Ook 's avonds in het café was het een geloop van jewelste van winkelklanten die tekorten kwamen halen.
Terwijl je als kastelein bezig was met het snijden van een onsje boterhamworst, rookvlees of het verzamelen van een hele lijst boodschappen zorgden de caféklanten overigens wél dat de glazen gevuld bleven.

Een collega caféhouder had hier een betere oplossing voor.
Ook hij had een driedubbel bedrijf dat bestond uit café, winkel en kolenhandel.
Bij hem werd alleen de tijd van zalig genieten in rekening gebracht, waarbij de klanten in drie drinkklassen ingedeeld waren namelijk de klasse 8, 4, en 2. Had je 4 uur in dit stamkroegje doorgebracht en viel je volgens zijn bepaling in de hoogste klasse, moest je 32 consumpties betalen.
Was je tevens roker kwam er ook nog een doosje sigaretten bij.
Met koud weer een mudje eierkolen of antraciet in de avonduren met een kort verblijf in zijn café kwam neer op 6 gulden voor de kolen plus 2 consumpties van 40 cent, totaalprijs 6,80 gld.
Deze kroegbaas was de tijd ver vooruit en kwam aan zijn gemaakte uren achter de tapkast geen cent tekort.
Zijn voorbeeld wordt tegenwoordig in het bedrijfsleven overal gevolgd en alleen tegen voorrijkosten wordt gerepareerd, bezorgd en service verleend en als je de boodschappen door de winkelier laat verzamelen, betaal je daarvoor ook nóg een bepaald bedrag.

Welke kruidenier, bakker of melkboer komt vandaag aan de dag je strijkijzer repareren of je behoeden van een poging tot zelfmoord of bindt de schaatsen bij je onder en brengt in de broodmand je kleuter naar school?
De laatste der Mohikanen van dit soort serviceverleners zijn bejaard en voor zover er nog enkele rondlopen, vraag ik me af of er nog een dergelijk iemand bijzit.
We bezorgden ook bij familieleden in Angeren; U ziet een foto van mijn vrouw Ria's geboortehuis, waar ik in die tijd bevriend was met haar vader en moeder.

De inzetfoto is transportfiets met grote broodmand en kleine voor bvb gebak of een taart, die ik ook wel eens vervoerde los op een plateau in mijn rechterhand. 



BOVEN ONBEGAANBARE WEG, BENEDEN FOTO 1912

 1951 BOERDERIJ KAMPSESTRAAT 15 ANGEREN

1954 EEF & ZWAGER GEERT VOOR ZAAK "LOMBOK"