Na 541 dagen formeren is het er eindelijk van gekomen en heeft België weer een Kabinet. Dit Kabinet bestaat uit 12 ministers en 6 staatssecretarissen. De nieuwe premier is Elio Di Rupo. De drie vice premiers zijn Didier Reynders (Btl-zaken), Steven van Ackere (Financiën) en Johan Vande Lanotte (Econ-zaken). Alhoewel de premier Franstalig is lijkt me de zetelverdeling van 6 Vlamingen en 6 Walen als minister redelijk. Verder bestaat het kabinet uit 4 Vlaamse en 2 Waalse onderministers. Vanmiddag werd dit Kabinet door koning Albert Beëdigd. We hopen dat dit Kabinet een eenheid vormt en België op koers weet te houden. Ondanks de economische crisis binnen Europa moet dit door een eerlijke verdeling van de lasten kunnen lukken.

In Nederland is men het zoeken naar iets wat iedereen allang wist. Gisteren verscheen ex-minister van economische zaken Wouter Bos voor de Parlementaire onderzoekscommissie om zich goed te praten over iets wat sowieso al niet in een democratisch land door de beugel kan en dat was het op eigen houtje doordrijven van een deal die hij met bestuurders van de ING-bank overeen gekomen was, zonder enig overleg met het Parlement. Door deze handeling heeft hij de Nederlandse belastingbetaler voor toekomstige problemen gesteld, die zeker volgend jaar merkbaar zullen zijn. Betrokken had hij op het laatste ogenblik wel ex-premier Jan Peter Balkenende. Het kwam hierop neer dat Wouter Bos akkoord ging met overname van een schuld van ING en andere betrokken banken die tweeënhalf keer zo groot was als de Staatsschuld van Nederland. Vandaag kwam ter sprake de samenwerking en uitwisseling met het Belgische bankwezen. Hier was de zaak vastgelopen door de slechte communicatie met de Belgische regering enerzijds en de betrokken banken anderzijds. In 2007, toen ik nog kernlid was van de SP heb ik de regering gegevens verstrekt over allerlei Belgische wantoestanden, maar hierop nooit enige reactie ontvangen. Volgens mij heeft die hele parlementaire enquêtecommissie die moet vaststellen wat er in 2008 en 2009 allemaal mis geweest is geen enkele zin en de makke vraagstelling is van dien aard dat niet alleen de ondervraagden, maar ook de vragenstellers het liefst zo gauw mogelijk van al dat gebakkelei af willen zijn en  met de kerstdagen in het vooruitzicht het liefst zich weg laten zakken in het weelderige pluche van hun rijk ingerichte huizen, gefinancierd door, ja juist ja, de Banken die ze nu aan de tand aan het voelen zijn. Dat de economische crisis hard aan het toeslaan is kwam vandaag in deze regio aan het licht doordat transportbedrijven die op Italië en Griekenland rijden vanwege de geringe opdrachten 46 vrachtwagenchauffeurs moesten ontslaan. We gaan zware tijden tegemoet en het waren onze vorige regeringsleiders die de teerling geworpen hebben en de burger met al die vreemde escapades een zwaar oor aangenaaid hebben.

Buiten spookrijders kennen we in Nederland ook spookbewoners. Dit zijn mensen die niet bestaan, wel in de bevolkingsregisters voorkomen, allemaal uitkeringstrekkers, keurige lastenbetalers, maar de winst van het geheel verdween in de zakken van een stelletje oplichters. Op Curacao hadden we voorheen ook al te maken met spookbedrijven. Dit waren bedrijven die op papier wel bestonden, subsidie vanuit Nederland genoten, maar in werkelijkheid  nergens gevestigd waren. Ik geloof dat ik morgen i.p.v. het schrijven van kerstkaarten maar eens begin met het aanmaken van spookgeld om volgend jaar mijn lasten nog te kunnen betalen. Je moet toch ergens mee aan de kost komen om uit de schulden te blijven. Zo is het en niet anders!