In het Groene Boekje is het woord bestedeling niet opgenomen en de hedendaagse jeugd heeft geen enkel idee wat hiermee bedoeld wordt. In een oud Kramer Woordenboek staat vermeld dat onder bestedeling verstaan wordt een onverzorgd kind dat bij vreemden in de kost is gegaan; klopt dat? Nee, vroeger  verstonden we daaronder goedkope hulpkrachten die voornamelijk bij boeren en tuinders in dienst en in de kost waren en uitgeleend door een of andere stichting. Het waren veelal  jongens van nog geen 21 en afkomstig uit grote en arme gezinnen waar ze de boel niet meer aankonden of uit maatschappelijk ontwrichte gezinnen met een vader die gewelddadig was, alcoholist, moeder in de prostitutie of waarvan de kostwinner in de gevangenis zat. Je moet alles in de tijd zien van toen, zo 'n 50 jaar geleden van de baan en begonnen in 1912 vlak voor de eerste Wereldoorlog. Nu zijn het legale of illegale buitenlanders uit allerlei landen afkomstig die dit werk overgenomen hebben en in alle branches te vinden zijn. Vaak zijn ze in dienst van ongrijpbare koppelbazen die vanuit landen met een andere munteenheid dan de dollar of euro opereren. Soms worden de CAO's en Arbovoorschriften volledig genegeerd en is de controle op het doen en laten van die heertjes niet uit te voeren en de overtredingen kunnen meestal juridisch niet aangetoond worden. Hadden die bestedelingen van vroeger het allemaal zo slecht? Nee, zo mag het ook niet gesteld worden. Als zakenman zat ik vroeger dagelijks op de route en bij het bezorgen van brood en kruidenierswaren werden we daarmee geconfronteerd. Weliswaar waren de boeren en tuinders goed af met die goedkope werkkrachten, maar de meeste jongens hadden weer een thuis en kregen goed te eten en te drinken. We kwamen ook schrijnende gevallen tegen van jonge mannen die op de deel het eten aangereikt kregen en 's nachts in een tochtige en vochtige schuur moesten slapen. Bij een bepaalde tuinder bracht ik iedere dag 2 roggebroden van 1,6 kg, die aangesneden met smout en spek erop door de boys verorberd werden. Toen ik op een gegeven moment de tuinder vroeg waarom uitsluitend dit eenzijdig menu verstrekt werd antwoordde hij:,, Eef, waar de paarden sterk van worden, daar houd je mensen van vroeg tot laat ook mee aan het werk, dat is toch wiedes-, of niet dan"? Onder het  Christelijke Kabinet van Balkenende, nu bezig aan z'n vierde regeringseditie, hoorde je voorheen en ook nu nog de woorden normen en waarden gebruiken, maar is dit wel op z'n plaats hier in dit rijke Nederland met links en rechts ook veel armoede? Een op de 300 Nederlanders is miljonair,  één op 10.000 miljardair en veel mensen met een goed pensioen en AOW zitten er eveneens warmpjes bij en je kunt stellen dat 60 procent van de bevolking hier geen reden tot klagen heeft. Binnen Europa is met onze economisch beleid toch iets ongezond aan de hand  en dat is,  dat wij bijna ons hele land in de uitverkoop gezet hebben. Onze Nutsbedrijven zijn in buitenlands bezit, de heersende macht ligt niet bij de Nationale Regering maar in Brussel bij de Europese Gemeenschap en net als de wielrenners in de Tour de France hebben onze Regeringsleiders microfoontjes in hun oren en hebben ze maar uit te voeren wat Brussel influistert. Daarbij is ook de macht van de wereldconcerns voelbaar met hun aandeelhouders die tegenwoordig geen oog meer hebben voor het bedrijf en de werknemers, maar alleen denken aan hoge verdiensten voor hunzelf en als de kassa leeggeroofd is en het uitgemolken bedrijf naar de knoppen is gegaan om vervolgens met hun graaikapitaal elders een lux heenkomen te zoeken. Ook kleine industrieën ontvluchten ons land of zijn handelsmaatschappijen geworden. Veel Nederlandse werknemers hebben noodgedwongen hun werk voortijdig moeten beëindigen, omdat hun fabriek overgeheveld is naar een of ander goedkoop productieland. Hebben die laatste feiten nog iets te maken met het begrip bestedeling? Jazeker-, oudjes met geen of weinig pensioen en werknemers die door fabriekssluitingen te vroeg op straat zijn komen te staan, zijn nu al het slachtoffer van dit manke economisch systeem en als het ware bestedeling geworden. Deze oude "trekpaarden" hebben ze nergens meer nodig en je komt ze alleen nog tegen bij hun oude fabrieken die buiten gebruik zijn of afgebroken, waar ze meewarig staan te staren naar de overgebleven resten van hun eens zo mooie fabriekshal.