|
Ik denk niet dat u hier in Nederland of ergens op vakantie in een ver land ooit een moeraal tegengekomen bent. Hij is niet de grootste vertegenwoordiger van de aalachtigen; dat is de zeepaling met zijn drie meter lengte, hoewel in de Indische Oceaan of andere tropische zeeën ook de naaste verwanten van onze gewone paling uit de Zuiderzee of het IJsselmeer wel eens zulke afmetingen kunnen bereiken. De moeraal haalt zelden meer dan anderhalve meter; en toch staat hij bekend als de meest beruchte zeeslang. De oude Romeinen waren verzot op zijn vlees. Ze hielden moeralen in grote vijvers en voedden ze, naar men beweert, met slaven. De moeraal op zijn beurt kent in de enorme ruimte van de zee geen groter delicatesse dan de inktvis. Hij schiet zo snel als onze snoek in de zoetwateren op de ongelukkige octopus toe, grijpt een van diens acht armen tussen zijn met vlijmscherpe tanden bezette kaken, en scheurt dit lichaamsdeel dan los door zich als een krokodil om en om te wentelen. De inktvis is vrijwel weerloos tegen zo'n overval. Zijn zuignappen vinden nauwelijks houvast op de slijmerige huid van de moeraal, die net als onze paling slechts zeer kleine schubben heeft. Als hij niet jaagt, dan verbergt de roofpaling zich bij voorkeur in een rotsspleet, en wee de indringer die hem daar lastig probeert te vallen, want die kan het echt schudden. Een aan de haak geslagen of geharpoeneerde moeraal (dit mag niet meer, maar gebeurt nog steeds) wordt op slag een angstaanjagende furie. Dat hij giftig zou zijn is nooit bewezen, maar ook zonder dat is zijn beet al gevaarlijk genoeg. Zijn woongebied strekt zich uit van alle grote tropische wateren tot aan de Middellandse Zee aantoe. De vissers van Zuid-Europa waarderen hem al evenzeer als hun voorgangers in de oudheid en maken van zijn zwak voor inktvissen gebruik door pasklare octopusarmen als lokaas in een fuik te laten wiegen. Menig overboord geslagen zeeman op een der wereldzeeën heeft zijn eeuwig verblijf gevonden in de buik van een haai, krokodil of moeraal. Gelukkig voel ik me hier in de huiskamer, kijkend op tv naar natuurprogramma's wat veiliger dan de zeevorser die deze dieren in een der warme en diepe wateren gaat opzoeken om te filmen.
|