|
Ja beste mannen, die allemaal gevochten hebben in de Oost en "het was niks gedaan oh Kassian"-, die gestreden hebben voor koningin en vaderland, die nog steeds trouw zijn aan de vlag, al of niet gedecoreerd met onderscheidingen, verdedigers van onze democratie, nú opgeofferd aan het graaikapitaal, weggestopt met een pensioentje waar je nog geen week je boodschappen van kan betalen en daarbij ook nog verplicht zijn te luisteren naar een stelletje onbenullen die hier aan het thuisfront de lakens uitdelen en van dag tot dag verder gaan om je op allerlei gebied te kleineren en je een poot uit te trekken, ontwaakt en sta op, want straks hebben we u weer nodig om ons dierbaar erfgoed Nederland opnieuw bewoonbaar en leefbaar te maken en vandaar deze militaire opfriscursus.
Hiervoor heb ik uit het munitiemagazijn de wapens gehaald die jullie allemaal nog wel kennen en tegenwoordig zijn mogelijk wat wapens in vorm, kleur of kaliber wat anders, maar dezelfde grondregels van hantering zijn blijven bestaan. Als oude knarren zijn we allemaal wat stijver geworden, de een loopt voorover, de ander met loopstok of achter een rollator en zij die het wat gage betreft kunnen veroorloven zijn in het bezit van een scooter mobiel om van kortbij het vijandelijke terrein te verkennen.
Vroeger hebben we omgegaan met een punt 50 die vrij zwaar was. Mijn Amerikaanse vriend Fifty heeft ereen ontworpen die driekwart lichter is dan het oude model en dit met dezelfde vuursnelheid en uitgeprobeerd heb ik al, dat deze op elke rollator gemonteerd kan worden. In het korfje past precies de lichte bandkist en geleider waarin de patronen zich bevinden en als je als gehandicapte toevallig geen last hebt van artrose in je nek, kun je ook nog twee kettingen met patronen om je hals hangen en om je koppel is plaats voor 6 handgranaten, een pistool en twee patroonhouders. Met gemak kun je in het korfje ook de plunjezak nog kwijt en is er tevens nog plaats voor een pakket noodrantsoenen voor het geval dat je aan het front geen kant meer op kunt. Vanzelfsprekend is de niet te missen pionierschop waarvoor ik rechts een houder gemaakt heb, evenzo voor mijn oude jungle karabijn die hier op een van de afbeeldingen niet aangegeven is en die Amerikaanse Garand (zie inzet)
Als gehandicapte doe-het-zelver heb ik het stuurgedeelte van mijn rollator zó gemaakt dat deze demontabel is en in omgedraaide vorm gebruikt kan worden als standaard om ieder wapen op te leggen, zodat er wat gerichter en zuiverdere gevuurd kan worden. Gecamoufleerd is mijn 'tank' op een zodanige manier dat je hier op de Rozendaalse Hei (Velp gem. Rheden) het verschil tussen mijn rollator en een dennetje niet waar kunt nemen.
Toen ik de opleiding van geoefend soldaat achter de rug had heb ik leren rijden in zo'n oude T-Ford met dubbelklutsen, weet je nog? Bij verkeerd schakelen vlogen de tandwielen uit de versnellingsbak je om de oren en die korporaal-instructeur ging dan zo hard tegen je tekeer dat je dacht dat de Duitsers ons land weer bezet hadden. Een keer maakte hij de fout me op een maandag in de buurt van een café uit de wagen te smijten dit tot genoegen van kastelein Dielemans waar ik alle centjes thuis meegekregen op weekend verlof verteerd heb. Tevens heb ik blind leren rijden in pantservoertuigen, waarbij ik midden in de nacht ergens op een bosweg, waar nooit geen kip te zien was, bijna een motorrijder geschept had die kennelijk op weg was om een nachtelijk bezoek af te leggen bij de wellustige dochter van boswachter Zwijnenveld.
Tot zo ongeveer 1952 werd er nog met de Piat geschoten, naderhand werd deze vervangen door de Bazooka. Vergeten zal ik nooit dat we met een gezamenlijke ploeg van andere onderdelen leerden omgaan met dit anti-tank wapen. Als eerste schutter stond ik in een soort schuttersputje met net nog mijn schouders er bovenuit. Op mijn rechterschouder lag de bazooka en naast me stond Willem, de kok uit onze keuken, die me een zacht tikje op mijn andere schouder moest geven als teken dat er gevuurd kon worden. Opzij stond de instructeur die ons vooraf verteld had het doel goed in de gaten te houden, bij het tikje van het maatje te vuren en omdat het nog 2 tot drie seconden duurde eer de raket het wapen verlaten had deze boven de kuil te houden, want er kon wel een steekvlam van 50 meter achter uit de pijp komen en hierdoor getroffen kon je erop rekenen de pijp óók uit te gaan! Alles ging naar wens totdat mijn maat Willem aan de beurt was. Deze zocht na het afvuren gelijk dekking in de schuttersput en het gevolg was dat hij eruit zag als een Egyptische mummie en nadien door de bataljonscommandant farao Toetanchamon werd genoemd en ik leek wel een coureur die aan een in bizarre omstandigheden gehouden motorcrosss had meegedaan.
Afijn, we hebben onze diensttijd en alle oorlogen overleefd, maar ondanks onze leeftijd willen we toch nog een steentje bijdragen als Nederland binnenkort onder de voet gelopen dreigt te worden. Vandaar deze herhalingsoefening speciaal voor veteranen. Bestudeer het aangereikte materiaal goed! Ik wens u veel succes en op 1 april wordt iedere veteraan opgeroepen om een examen te komen afleggen in de Rijnhal te Arnhem, ook onze Vlaamse Belgische veteranen kunnen hieraan deelnemen. Bij het schriftelijk examen is als hoofdgedoogsurveillant, om te zien of er niet gespiekt wordt, Geert Wilders aanwezig en als Rijksgecommiteerde Jan Peter Balkenende om te controleren dat er geen onrechtmatigheden plaatsvinden. Of je nu slaagt of niet, alle deelnemers en toezichthouders worden betaald volgens de nieuwe Balkenende norm en uitgerekend heb ik dat dit presentiegeld, om precies te zijn met ingehouden belasting eraf, neerkomt op een netto bedrag van 2054 euro. Echt de moeite waard om niet verstek te laten gaan!
Het verschil zie ik niet, maar dit moet de nieuwste punt 50 voorstellen!
De Belgen in Korea noemden de Piat de Sleutelbeenbreker
Vanwege de 36 vlakjes op de handgranaat heette deze bij ons de M-36
|
