Vanmorgen was er ergens een optreden van het beroemde Don Kozakkenkoor en kwam de nieuwszender van de VPRO met een stukje geschiedenis uit de Napoleontische tijd toen Nederland, op de Duitse enclaves na (zo bvb Huissen, Hulhuizen en wat plaatsen in de Liemers) bezet was door de Fransen. De leider van dit koor vertelde iets over het ontstaan van het koor en de verwantschap met de kozakken die voor twee eeuwen terug Nederland bevrijd hadden. De kozakken kennen we als een ruitervolk uit de Kaukasus en kunnen we beschouwen als roemruchte krijgers te paard  en verdedigers van het tsaristische rijk.

We gaan terug naar het bezette Harderwijk en komen terecht op de datum 11 november 1813 en lezen in de geschriften het volgende: ,,In alle vroegte pakken de Franse ontvangers der octrooien stil hun koffers in. Hun angst voor de naderende kozakken is groter dan hun ontzag voor Napoleon. Twee dagen later richt maire Mr. de Vries een politiekorps op om de orde te handhaven. De bevolking merkt dan pas goed dat er grote veranderingen in de lucht hangen. Er heerst in het stadje een opgewonden spanning. Eén voor één vertrekken de Franse ambtenaren en midden november lopen Franse hordes soldaten door de stad. Op 22 november 's ochtends vier uur verschijnen de eerste zeventien kozakken  in de straten. Zij laten zich met spijs en drank verwennen en gaan richting Elburg. De Franse overheersing is voorbij! Er wordt gejuicht, het 'Oranje boven' klinkt, mensen  steken vlaggen uit en komen met oranje versierselen naar buiten, op weg naar het huis van de maire. Maar het blijft rustig  en beheerst, ook dankzij het nieuwe politiecorps dat vooral het alcoholverbruik binnen de perken weet te houden. De dagen daarna is het een komen en gaan van kozakken en dan merken de burgers dat de kleur van het uniform niet veel uitmaakt: de vraat, drank-en hebzucht van de nieuwe bevrijders is even groot als die van de oude bezetters. Ze eisen  gigantische hoeveelheden voedsel en drank, paarden en fijne stoffen. De kleine burgerman mag alles inleveren om aan rekwisities (wellustige drang van de bevrijders tot bezit) te voldoen en iedereen kan weer op een houtje gaan bijten. Er zitten nu evenveel soldaten als burgers in het kleine stadje. De Grootte Kerk is al ontruimd om als paardenstal te dienen. Voor enkele weken maar, dan vertrekken de kozakken op 60 manschappen na"-.
Op 21 december 1813 meldt zich een nieuw bewind in Den Haag. Het eerste wat verandert zijn de woorden: de maire wordt weer burgemeester, de adjunct-maire wordt viceburgemeester, Harderwijk is klaar voor het erkennen van de monarchie.

Een gecombineerde troepenmacht van Russen, Pruisen, Zweden en Oostenrijkers had Napoleon  een stuk macht ontnomen, niet alleen  hier in De Nederlanden maar ook al bij de slag bij Leipzig van 16 tot 19 oktober 1813 en het was uiteindelijk de op 13 februari 1815 gestreden slag bij Waterloo die het Napoleontische rijk deed verdwijnen. In de Nederlanden ging alles weer op de oude voet verder en waren het de edelen, regenten en groot grondbezitters die evenals voorheen het heft weer in handen namen en de burgerij in bittere armoede en ellende achterlatend.

Na de Tweede Wereldoorlog namen we als Nederland pas echt een stukje democratie over en was er voor iedereen welvaart. De laatste jaren is hier de klad ingekomen en hebben de heren in Den Haag uitverkoop gehouden en heel Nederland aan onzichtbare wellustige imperialisten verkocht. Zoals koningin Beatrix in de kerstrede al zegt gaan we een nieuw tijdperk in en dat klopt volledig, maar alles zie ik toch in een heel ander verband als Hare Majesteit, want volgens mij zijn we weer terug naar af en is er een nieuwe orde van edelen, regenten en bezitters ontstaan en dat zijn  de antichrist, het grootkapitaal en al die meelopers die ons op een duister pad gestuurd hebben en de hele democratie die nu volledig ondermijnd is nog verder ontwortelt.

In mijn leven heb ik tot op heden meer dan 10.000 verhalen geschreven, heb altijd veel bijval, weinig kritiek maar wel bedreigingen ondervonden, ben er voor mezelf maatschappelijk geen syllabe mee opgeschoten, maar het was altijd wel de waarheid en ook dingen die ik voorzag zijn nog altijd uitgekomen. Ik wens u allen nog een prettig vervolg van deze tweede kerstdag,  bedankt voor de aandacht voor mijn geschrijfsel en tot een volgende keer!