Het nieuwe politieke jaar staat voor de deur. De vooruitzichten zijn misschien niet rooskleurig, maar waar een wil is, is een weg. Een maand geleden leken ze immers nog uitzichtloos. Bij velen zakte de moed de voorbije maanden tot onder de schoenen, maar hopelijk brachten de enkele weken wapenstilstand her en der een beetje licht in de duisternis. Sinds lang heeft iedereen nog eens de mogelijkheid gehad om de zaken op een rijtje te zetten, zodat met een heldere blik op de situatie aan de toekomst van ons land kan worden gewerkt.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Net voor het politieke reces gaf het kartel CD&V/N-VA iedereen een mooi geschenk mee. Zeven zeer interessante uitgangspunten om tot een zinvolle communautaire dialoog te komen. Uitgangspunten die noodzakelijk zijn om van start te kunnen gaan. Het mag duidelijk zijn dat, wanneer men niet aan deze eisen kan voldoen, er nog weinig hoop rest. Hoop op een cruciale en fundamentele staatshervorming die tegemoet kan komen aan onze noden voor de toekomst. De laatste maanden en jaren hebben aangetoond dat enkel een meer dan grondige hervorming daaraan zal kunnen voldoen
Om deze noodzakelijke staatshervorming te realiseren moeten we samenwerken. Daarom wil ik een warme oproep doen aan alle Vlaamse partijen om de 7 uitgangspunten van CD&V/N-VA mee te onderschrijven. Uitgangspunten die garanties kunnen genoemd worden omdat ze noodzakelijk zijn om een efficiënt, respectvol, verantwoordelijk en toekomstgericht werken mogelijk te maken zonder losgekoppeld te worden van de solidariteit en territoriale integriteit. Laat ons de krachten bundelen en samen eenduidig werk maken van de toekomst van ons land.
Het moment van de waarheid voor ons land is immers aangebroken. Het is belangrijk om de noden van onze toekomst in te zien en door de harde, voor andere zelfs zure, appel heen te bijten. Het mag echter geen strijd worden van gemeenschap tot gemeenschap, van Vlaanderen tegen Wallonië. Het moet daarentegen de start zijn van de bouw van een nieuw België, met een nieuw Wallonië en Vlaanderen die toekomstgericht kunnen werken.
Zijn die zeven uitgangspunten te veel gevraagd? Ik denk van niet. Ze vragen zelf geen bijkomende uitleg.
- De gesprekken moeten leiden tot een confederale staatsstructuur waarbij het zwaartepunt bij de deelstaten ligt. De confederale logica moet intussen alvast worden toegepast in de bestaande instellingen.
- Om het doel van een confederale staatsstructuur te bereiken is een dialoog van gemeenschap tot gemeenschap noodzakelijk die geleid wordt door de Minister-Presidenten van de regeringen van de twee grote taalgemeenschappen. Indien zij overeenstemming bereiken over de aanpak van de dialoog, kan deze starten tegen het einde van het parlementaire reces en voor de regionale verkiezingen van 2009 resultaten boeken.
- Bij deze dialoog worden door beide Minister-Presidenten ook de federale regering en de parlementen betrokken, alsook, op een gepaste wijze en wanneer het hun bevoegdheden betreft, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en de Duitstalige gemeenschap.
- De structuur van de dialoog moet waarborgen dat het akkoord tussen de gemeenschappen wordt omgezet in een grondwetswijziging en de bijhorende federale wetgeving.
- De dialoog start met een open agenda.
- De staatsinrichting, de bevoegdheidsverdeling en de financieringsafspraken worden beheerst door de principes van wederzijds respect, territoriale integriteit, solidariteit, subsidiariteit, efficiëntie en financiële en fiscale verantwoordelijkheid.
- De parlementaire procedure inzake de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde loopt gewoon verder, de federale regering neemt terzake geen initiatieven.
De punten vormen het fundament voor de noodzakelijke dialoog tussen de gemeenschappen. Laat ons samen aan tafel zitten, face to face, zonder telkens opnieuw een dolk in de rug te steken. Dit geldt eveneens voor de Vlaamse partijen. Laat de wedijver dus even varen, want we dienen allemaal hetzelfde doel. Elke Vlaamse partij erkent immers de noodzaak van een verregaande staatshervorming. Zoals de Franstaligen al maandenlang doen, moeten ook de Vlaamse partijen met één en hetzelfde standpunt naar buiten komen. Het zal de dialoog vergemakkelijken en bovendien sneller een oplossing bieden. Samen werkt.
|