Enkele weken geleden meldde een krant dat een Russische sekte ergens in grotten op het einde der tijden zit te wachten. Volgens verschillende bronnen zou de Apocalyps plaatsvinden in 2012, binnen een dikke vier jaar dus. Ontploffingen, zwarte gaten, uitbarstingen, slingerbewegingen en andere tot de verbeeldingsprekende acties worden als oorzaak beschreven.

Voor ons is momenteel enkel het einde van de formatiegesprekken van tel. De aandacht voor het onderwerp verzwakt misschien, de journalisten zijn er nog.

Afhankelijk van de hoofdredactie wordt de huidige toestand betiteld als chaos, dan weer als de genomen laatste horde. Tegenwoordig kan je aan de titels van de krantenartikels zien of de hormonenspiegel van de hoofdredacteur al dan niet in evenwicht is. Het is begrijpelijk want iedereen wil op tijd en stond wel een beetje verandering. De enige changement de decor is de verplaatsing van de poorten van Hertoginnendal naar de poorten van het parlement. Op zich een voordeel, want in tegenstelling tot de eerste plek, zijn ze nu wel bestand tegen de gure winden en kille plensbuien. Bovendien opent deze plek perpectieven naar onze honger om mee te denken en besturen

In hun verlangen naar het einde zijn ze zeker niet alleen. 99,9% van de mensen is dezelfde mening toegedaan. Maar in vergelijking met die Russen in de grotten, zal het op een weekje niet meer aankomen. Het is beter nu het ei volledig uit te broeden, dan vroegtijdig het nest te verlaten en de eierschaal er af te pikken. Een gedrocht van een regering kunnen we na deze formatiecrisis missen als kiespijn. Enkele maanden geleden titelde ik reeds “beter geen regering dan een slecht regeerakkoord”, een uitspraak die vandaag nog even actueel is.

We mogen immers niet vergeten dat, wanneer men een akkoord heeft over de staatshervorming, er nog niet onmiddellijk een regering is. Men spreekt van landen (nood-, buik-, helikopter – of crash laat ik in het midden), maar ofschoon men misschien van luchtlaag verandert, de lichtjes van de landingsbaan zijn nog niet onmiddellijk zichtbaar. De piloot is gelukkig nog wakker en houdt zijn juiste koers aan. Voorlopig hangen we nog hoog in de lucht, ver van het zinkend schip waar men reeds meermaals naar verwees.

30-11-2007 om 14:02 geschreven door Michel  

Het bivakkamp voor de SP.a is blijkbaar afgelopen. Na een wekenlange interne strijd tussen de verschillende patrouilles, kreeg akela Caroline de meeste badges op haar hemd gespeld. Samen met hulppatrouilleleider Dirk won zij nipt het grote spel, maar de tegenpartij zal het daarbij niet laten.

Nu dat ze een proper bad heeft gekregen en bovenal is uitgeslapen, probeert ze met een eerste ballonnetje haar “puike” ideeën de wereld in te sturen. Spijtig dat ze nog geen weet heeft van het bestaan van helium, het ballonnetje gaat immers niet op.

Een idee als nieuw verkondigen, maar in feite oprapen uit de riolering, is een gekende methode die gehanteerd wordt door neofieten, die enkel nog maar blaasjes kunnen wijsmaken.

Haar idee is oorspronkelijk gelanceerd op een ministerraad door de toen daartoe bevoegde minister, waarna het als een wit konijn snel naar Hasselt huppelde. Aldaar werd het geprepareerd met een snuifje zout, maar tevens met verdorven pruimen. Stevaert stelde immers voor de zorgverzekering te innen via de belastingen. Inderdaad ik zie u fronsen om de gedachte “nog een belasting”?  Dit alles dateert van zo”n 2,5 à 3 jaren geleden.

Om goed te zijn zouden we moeten terugkeren naar de eerste jaren van de Vlaamse paars-groene regering, waar de zorgverzekering het levenslicht zag. Waarom werden al deze ideeën niet onmiddellijk bestudeerd en geïmplementeerd? Juist, het rook verdacht veel naar een verkapte belastingsverhoging. Zoals geweten werd de verantwoordelijkheid doorgeschoven naar de ziekenfondsen, zodat de eigen vingers niet verbrand werden. Camouflagetechnieken zijn immers altijd al hoofdonderdeel geweest van het bivakkamp van de socialisten.

Nu twee jaar na het konijn met verdorven pruimen, verschijnen ze ten tonele met dezelfde idee. De technieken van het camoufleren hebben ze de voorbije weken intern geoefend, maar ongeduldig als een jong veulen, dartelt Gennez net te vroeg de speelweide in. Het ballonnetje zonder helium is immers ook nog eens doorzichtig. Vraag eens aan Inge Vervotte wat haar idee destijds was…

28-11-2007 om 00:00 geschreven door Michel  

Zoals de kinderen op de Sint zitten te wachten, zijn de media op Yves Leterme gefixeerd. Hun geduld geraakt stilaan op, maar gelukkig voor Leterme zijn ze nog net met voldoende om elkaar mentaal te ondersteunen. Elk geroezemoes vangen ze op, plaatsen het onder de microscoop, en verkondigen ze  met een versterker van 1000 watt. Ongeziene toestanden worden gecreëerd door “het zou kunnen dat…”-syndroom waar menig journalist de laatste dagen last van heeft.

.

Wat we tussen de regels door kunnen lezen is nog steeds hetzelfde als 170 dagen terug. De ene wil meer autonomie, de andere niet. Dat het momenteel enkel nog over punten, komma’s en kleine woordspelingen gaat is niet juist. Een komma vergeet je snel en een punt kan enkel voor interpretatie vatbaar zijn als er twee te veel staan… De kern ligt dieper en de inhoud is fundamenteler. De temperatuur staat nog steeds op gure wintertoestanden en de zomer nog lijkt veraf te zijn.

Misschien moeten we het geweer van schouder veranderen en ons meer bekommeren om het klimaat. Hoewel het in Leterme zijn buurt al weken vriest, zou 2007 het warmste jaar ooit zijn sinds de metingen. De ene klimaatconferentie volgt de andere op en volgens Walter Pauli van de Morgen is dit het onderwerp waar de wereldbevolking van wakker ligt. De inhoud van de menu waarmee de meerderheid naar een mogelijke conventie gaat, doet er volgens hem niet toe, de oppositie kan immers altijd schrappen of toevoegen.

Persoonlijk vind ik dit een zeer rare houding, want met hoe meer je achter één en hetzelfde standpunt staat, hoe beter je het kan verdedigen en hoe meer kans je hebt om het te doen slagen. Hoe kan men als meerderheid een verschillende mening gaan verkondigen en toch eendrachtig de toekomst van het land uitstippelen? Niemand gaat op reis met alleen een folder van het reisbureau. Men wil ook weten waar men gaat landen. Er moet dus een einde komen aan de houding van de personen die steeds koud en warm uit één mond blazen. Door hen blijft het geen komma om over te struikelen, maar een zware betonblok. Nu de herfstdagen terug in het land zijn, zal er nog veel water naar de zee vloeien, tenzij het straks steen en been begint te vriezen.

Dit laatste wordt door de weermannen tegengesproken. Zowel aan de kust als in de Hoge Venen geven ze tegen het midden van de week zeer positieve temperaturen. Ook Reynders blijkt dit gehoord te hebben, want sneller dan een microgolfoven een diepvrieszak ontdooit, roept hij zijn partners op; “vandaag of niet”. Wij willen echter eerst weten wat de pot schaft, want een kleine aperitiefje zal onze honger niet kunnen stillen. De borrelhapjes van in het begin zijn reeds verslonden.

26-11-2007 om 00:00 geschreven door Michel