De raad raadt ons land aan de drie burgemeesters te benoemen. Een raad die moeilijk kan opgevolgd worden aangezien niet ons land, maar een Vlaams minister dit dient te doen. Tot daar de muggenzifterij. De drie burgemeesters moeten ‘onverwijld’, een woord dat we hier maar al te goed kennen, benoemd worden. Bovendien moet de taalwetgeving herbekeken worden en zouden de burgemeesters in Vlaanderen voortaan rechtstreeks verkozen moeten worden.  Deze uitspraken zijn weliswaar niet bindend, maar gelden wel als zipblokjes op de steeds toenemende gensters van de polarisatie tussen beide gemeenschappen. Op het ogenblik dat de vurigheid in de gemeenschapsdialoog op volle kracht zou moeten ontvlammen, wordt de ontsteking eruit getrokken.

Aanvankelijk was die dialoog gestart zonder deadlines, garanties of taboes. De problematiek rond Brussel, de splitsing van het kiesarrondissement B-H-V, evenals de benoeming van de drie musket… burgemeesters zou evenwel niet geserveerd worden op het menu. Een paar weken later worden er plots wel garanties gesteld. Geen benoeming, geen dialoog luiden sommige orakels. Het mag duidelijk zijn dat de minderheid in ons land, de meerderheid blijft gijzelen. Terwijl bijna iedereen de noodzaak van hervormingen erkent, weigeren die enkelen in de logica mee te gaan. Binnen een kleine drie weken is het werkjaar 2008 afgelopen, een jaar waarin meer stilstand dan vooruitgang werd genoteerd. Achteruitgang durf ik niet te vernoemen, maar eigenlijk was er reeds een eerste fase besproken…

De kerstwensen zullen warm en sfeervol zijn en bol staan van de goede voornemens, maar met verkiezingen in het verschiet, zou ik nog snel een brief schrijven naar de Sint in de hoop de zak van zwarte piet te vermijden. Het knetterend haardvuur met Kerstmis brengt misschien soelaas, maar net na Nieuwjaar loopt het tweede belangenconflict af. De nieuwjaarsbrieven beloven mooie vooruitzichten.

03-12-2008 om 18:06 geschreven door Michel