Morgen, 8 oktober, om 11u wordt de langverwachte aftrap gegeven van de ‘alles of niets’ zijnde dialoog. Aanvankelijk was het een dialoog van gemeenschap tot gemeenschap, maar het aandeel van de Brusselaars is hiervoor wel erg groot. De Vlamingen hebben een sterk team, maar dat waarborgt geen goede uitslag. Het is leven van de hoop dat er eindelijk wat schot in de zaak komt, want het zijn de onderhandelingen van de laatste kans. Resultaten zijn snel nodig, concrete akkoorden dringen zich op.

Een paar dagen en weken geleden reageerden verschillende mensen furieus en meer dan ontstemd. Ze noemden ons verraders, machtsgeile postjesplakkers, verknochte verloochenaars, politici die hun kiezers bedriegen waar ze bij staan. Nog vele andere mooie omschrijvingen werden ons om de oren gegooid, maar ook aan de keerzijde waren enkele geluiden te horen, weliswaar minder heftig, maar toch bemoedigend. Non-believers zeggen dat concrete resultaten niet mogelijk zijn vóór juni volgend jaar, toch moeten we er voor gaan. In de hoek gaan staan en blijten haalt niets uit. Als deelnemer kan je steeds mee sturen en weet je op tijd wanneer de handrem moet worden opgetrokken.

Laat ons wel duidelijk zijn. De teugels moeten gespannen blijven, anders zijn we een vogel voor de kat of kopen we die kat in een zak. Er zijn genoeg spreekwoorden die ons waarschuwen. Het laatste restje hoop ligt in handen van die enkele personen die morgen het Paleis der Academiën zullen betrekken. Mijnheer de Minister-President, kijk uit want “Derrière la croix, souvent se tient le diable.”  

07-10-2008 om 09:18 geschreven door Michel