Toen ik deze morgen de kranten opensloeg, dacht ik de exemplaren van gisteren opnieuw in de hand te hebben. De meeste titels kwamen me iets te bekend voor.

Het bleek slechts een gedachte want bij de televisieprogramma’s stond dat Helmut Lotti vanavond de halve finale speelt van “de Slimste Mens”. De uitslag van de finale van morgen zal meer over de lippen gaan dan het zoveelste begin van de zogezegde landing van formateur Leterme.

De discretie is er, de hefbomen hebben hun werk gedaan. Een applaus volgt echter pas na de landing, op voorwaarde dat Karel de Gucht niet aan het stuur zit, want die voorspelde een buiklanding.

Zulk scenario brengt bij menige enige oprispingen teweeg, die niet enkel uit de maag afkomstig zijn. De voorgeschreven medicatie heeft te veel bijwerkingen en bovendien mogen zwangere mensen deze sowieso niet innemen. Laat nu de meeste politici van onze partij juist zwanger zijn, zwanger van vele ideeën. Uit de verschillende echo’s is gebleken dat dit prachtige baby’s zullen zijn. Enkel de zoektocht naar de perfecte vroedvrouwen verloopt minder rooskleurig. Door het beperkte aantal plaatsen op de vlucht zijn ze waarschijnlijk op één hand te tellen. De zoektocht door de kapitein gaat naarstig voort.

Dat de landing is ingezet heeft hiervoor gelukkig nog geen consequenties, want de vlucht zat op een hoogte van meer dan tien kilometer. Het positieve temperatuursverschil dat we kunnen aanvoelen door van de stratosfeer naar de troposfeer te zijn neergedaald, veroorzaakt bij een aantal reeds lichte ontdooiingverschijnselen. Nog even geduld en iedereen zit op de juiste temperatuur. Dan is het enkel nog aan de kapitein om veilig de grond te bereiken alvorens het kookpunt wordt bereikt.

21-11-2007 om 13:57 geschreven door Michel  

De stralende ochtend zoals de voorbije dagen kwam er vandaag niet door. Een teken aan de wand of gewoon de winter die er aan komt. Na een warme kop koffie weet ik zeker dat het het laatste is.

In de krantenwinkel kan ik achteraan de rij vlot een discussie volgen over de dikte van de kranten. “Doe es gien nuus, een betjen over dei Belsjke betuugink en veral veil sport.” (Er is geen nieuws, beetje over die Belgische betoging en vooral veel sport.) Een dunne krant die niet veel nieuws brengt, het zijn inderdaad zeer rustige tijden. Of toch niet helemaal?

Zaterdag wilden de journalisten immers weer een mening over de uitlatingen van de MR. “Mijnheer Doomst, uw collega’s zeggen dat…”

Met “geen commentaar” kom je er niet van af, het is bijna Sinterklaas en dan wil men blijkbaar steeds veel zoetigheid. Moest ik zeggen dat ik een gat in de lucht heb gesprongen na de “opening” van MR, of dat ik net zoals de Franstaligen vanaf nu ook gewoon NON zou zeggen tegen elk mogelijk tegenvoorstel? In een fractie van minder dan twee seconden moet je een antwoord geven, zonder de euh’s inbegrepen.

Kort verklaarde ik dat het nu eerst tijd is voor een breed communautair akkoord en dat we dan wel zouden zien wat in dat akkoord mogelijks voorzien is rond ons wetsvoorstel tot splitsing van BHV.

In de media verkondigen ze dat ik na een communautair akkoord wel wil praten over BHV. Hallo?

Wanneer de regeringsonderhandelaars tot een communautair akkoord komen, zal over BHV en de behandeling van het wetsvoorstel kleur moeten bekend worden. Het is immers een dossier dat als een zwaard van Damocles boven elke mogelijke regering hangt. Niemand zal de mogelijkheid durven openhouden om te starten zonder dat rond de splitsing van BHV een parcours wordt afgesproken.

Bij deze gedachte moeten we wel steeds in ons achterhoofd houden welke onze eisen en standpunten zijn. Kortweg de voorwaarden zijn door de anderen gekend. Onze voorstellen zijn in de kamercommissie gestemd.

19-11-2007 om 17:09 geschreven door Michel