De zomerse temperaturen gekoppeld aan de langste dagen van het jaar, doet velen hunkeren naar de jaarlijkse zonnige reis. Op de luchthaven van Zaventem verwacht men dit weekend enorm veel volk. Een weekje voor de echte vakantie vertrekken is vooral financieel interessant.
 

Terwijl één van de favoriete vakantiebestemmingen Turkije is, laait in Vlaanderen de discussie omtrent de vreemdelingenproblematiek opnieuw hoog op, met in de schijnwerpers onder meer de personen die hun roots hebben in Turkije of Marokko. Ofschoon het hoofddoekendebat deze week voldoende stof heeft doen opwaaien, blijken deze personen in kwestie onderwerp te zijn van verschillende universitaire studies. Zo titelt een dagblad vandaag dat volgens een recente studie de allochtoon een witte vriend nodig heeft. (In de studie vind ik die titel echter niet.) Een paar bladzijden verder staat een interview met een Turkse onderzoekster te lezen. Zij is geschokt door het onderzoek, waar ze zelf heeft aan meegewerkt. De achterstand heeft alles te maken met het feit dat wij de Turkse en Marokkaanse Belgen uitsluiten. "Hoe kun je nu integreren in een samenleving die u niet wil hebben, een samenleving die je niet accepteert, een samenleving die enkel maar problemen in je schoenen schuift", vraagt ze zich nog af.

Bij het lezen van zulke interviews ontwikkelt zich spontaan een kronkel op mijn voorhoofd, gaan mijn wenkbrauwen automatisch fronsen en is het nog moeilijk stoïcijns te blijven. Je voelt je in je kuif gepikt, zou een kiplekkere Nederlander zeggen. Respect is een woord dat veel gebruikt wordt in deze discussies, maar wat ik heel weinig hoor is het woord ‘wederzijds’.

Ondertussen moet onze regering dringend werk maken van de asielproblematiek. Gisteren ondervroeg ik tijdens de plenaire vergadering minister Turtelboom over haar nieuwe omzendbrief, dewelke een betere identificatie moet toelaten van illegalen. Ik hoop dat de andere rondzendbrief, waar velen op zitten te wachten, nu ook snel mag komen. Deadlines waren verbannen uit het parlement, maar zijn sinds gisteren terug. Minister Arena wil voor 21 juli een oplossing, anders zou het wel eens crisis kunnen zijn… Het mag duidelijk zijn dat een oplossing zich inderdaad opdringt. Doordat er zogezegd politieke spelletjes worden gespeeld, stijgt het aantal asielzoekers opnieuw. Sinds 2000 was er een enorme daling van het aantal, maar sinds 2007 zijn we terug in stijgende lijn. Als we weten dat vorige maand een kwart meer aanvragen werden gedaan in vergelijking met de maand vorig jaar, dat de centra overvol zitten, dan moeten er nog weinig tekeningen gemaakt worden. Minister Turtelboom zou al maanden klaar zijn met haar dossier, maar krijgt het niet besproken. Minister Arena wil van geen verwijt horen, maar schuift de beschuldiging sneller dan het licht in de schoenen van haar collega. Tafeltennis is een plezante sport, waar met een aantal technische slagen mooie dingen kunnen getoond worden, maar deze problematiek is geen sport. Laat ons snel tot een correcte, coherente en vooral duidelijke oplossing komen.

26-06-2009 om 14:09 geschreven door Michel