De stemmen worden weer luider, het onderwerp van de staatshervorming komt opnieuw boven water drijven. Bij de ene hing het zijn voeten uit, de andere was het zo beu als koude pap, maar zoals de financiële crisis voor velen kwam als een dief in de nacht, is het nu het moment van de waarheid om ons volle gewicht in de schaal te werpen en de mensen een geweten te schoppen, zonder daarbij iemand een handschoen te willen werpen of om de haverklap iemand in het harnas te willen jagen.
Critici zeggen dat het dweilen met de kraan open is, tegenstanders vinden het een brug te ver, maar ik ga liever naar filistijnen dan plat op de buik er de brui te moeten aan geven. Het is alle hens aan dek want in deze tijd kan je een euro ook maar één keer uitgeven. Een oplossing waar iedereen garen bij kan spinnen dringt zich dus op.
Hoewel kruimeltjes ook brood zijn, moeten we bij de pinken zijn om er niet bekaaid van af te komen.
Anderzijds moeten we zien dat we niet als een kip zonder kop de kastanjes uit het vuur halen, want anders dreigen we met de gebakken peren te zitten en zit de klad er misschien voor goed in.
De knuppel moet dus opnieuw in het hoenderhok gegooid worden, want door mee in het gareel te lopen zullen we er naar kunnen fluiten. Zonder als een pudding in elkaar te zakken moet het kaf van het koren gescheiden worden. Iedereen zal zijn duit in het zakje moeten doen, maar je kan er ook gif op innemen dat iedereen nadien zijn graantje zal kunnen meepikken. De tijd van proefballonnetjes is over.
Zoals voka-voorzitter Vandeurzen dinsdag perfect omschreef:
het voorbereidende werk is gedaan. We staan klaar om met de Vlaamse regering de doorbraak te realiseren.
Responsabilisering is de sleutel van het ganse plan. Het is tijd voor beslissingen. Het is tijd om het vertrouwen te herstellen. Het is tijd voor actie. Vluchten kan niet meer.
23-10-2008 om 08:22
geschreven door Michel 
|