De afgelopen dagen werd de status-quo samen met de rustige vastheid door velen de hemel in geprezen. Vanuit andere hoeken worden we echter met de strenge vinger gewezen. Zo meent Europa dat we iets sneller de drieprocentnorm moeten halen dan voorzien. Nogmaals worden we geconfronteerd met de dringende nood aan hervormingen, op zich helemaal geen nieuwigheid ! We mogen immers niet blijven stilzitten, de belangrijkste horden waar we over moeten, zijn meer dan gekend, met name BHV en de staatshervorming.

De verschillende standpunten zijn overduidelijk, de besprekingen mogen dus beginnen, liever nog vandaag dan morgen. Voor we het goed beseffen staat Sinterklaas met zijn pieten voor de deur, met de Kerstman in zijn zak. Eens die laatste eruit is gesprongen zijn we snel midden januari volgend jaar. Voor sommige is dat misschien het ideale moment om uit de kast te komen, maar voor deze problemen mag geen oplossing gefabriceerd worden, bedisseld tussen en op de vele nieuwjaarsrecepties door, want dan dreigen er draken van katers te worden gecreëerd.

Wel moeten we onmiddellijk duidelijk stellen dat het werkwoord oplossen niet mag gelijkgesteld worden aan het werkwoord toegeven. De weinige manoeuvreerruimte is zo beperkt dat men er tot nog toe niet geslaagd is in het ontwarren van de toegangsknoop. Wanneer dat gebeurd is zal het nog zoeken zijn naar een speld in de hooiberg. Heel het gebeuren blijft bijgevolg een zwarte doos die hopelijk zal worden prijsgegeven, niet door de crash van de regering, maar door de val en het einde van het kiesarrondissement BHV.

Het moment van de waarheid is bijgevolg aangebroken. Ofwel vervallen we terug in de aloude compromissenpolitiek, waar vooruitgang dezelfde inhoud dekt als vredevolle verzanding, ofwel kiezen we voor de vlucht vooruit waar de toekomst centraal staat.

12-11-2009 om 14:03 geschreven door Michel