En, beste lezer, weet je wat ik in deze een zeer leuke vaststelling vind? Dat het Belgen zijn die op veel velden de kar trekken. Vanaken was outstanding. Lepoint acteerde beresterk op Sclessin, De Sutter en Odjidja deden hetzelfde in de stad van de Stella. Biebauw, Sels (alweer) en Verhulst (in vervanging van Copa) keepten uitmuntend. Peter Maes' werk is al meerdere seizoenen na elkaar pico bello en Bobke Peeters coachte Hollandse Mario richting de uitgang. Knap hoe de lange kempenaar langzaam aan uit de put is geklauterd waarin hij na zijn rampzalige passages bij Cercle en Gent was verzeild geraakt. Hij maakt van het Beverse vreemdelingenlegioen een hecht team dat gedisciplineerd speelt en vecht voor elke morzel grond.

Laat maar komen, die play-offs!

In onze supercrimineel plezante Superklasse "De Zande" toonde Niek Cornillie de voorbije speelronde aan dat er ook in Beernem enkele voetbalkenners zitten. Met 23 propere punten geeft hij het hele pak het nakijken. Bij deze, Niek : een dikke proficiat! In de algemene rangschikking knabbelde de jonge Gillian een flink handvol punten af van zijn achterstand op mij en Fred waardoor hij zich opnieuw in ons kielzog heeft gemanoeuvreerd. Blijkbaar een bijterke, da manneke. 

Tot in den draai,

(Peter).   

  

Eindelijk begint een en ander ook mensen van buiten het gezapige Wase stadje aan te spreken. Daknam was tegen RSCA voor het eerst sinds mensenheugenis gevuld met 10000 enthousiaste fans en voor de bekerfinale op 22 maart kochten er reeds 17000 (!) een ticketje.

Hopelijk blijft Roger Lambrecht nog heel lang leven.

Tot in den draai,

Peter.   

In onze Superklasse heeft chef Pieter-Jan Moortgat ronde 25 met grote voorsprong gewonnen. Zelden iemand met zoveel overwicht een speeldag weten binnenrijven. Een dikke proficiat is hier op zijn plaats. In de top van het algemeen klassement schuiven nonkel en neef Patrick en Gillian steeds dichterbij. Het zou zomaar kunnen dat een twaalfjarige ons allemaal het nakijken geeft. Maar, één ding is zeker : hij zal het niet zomaar cadeau krijgen. Ik, Fred en nog een hele meute anderen zijn vast van plan om alles uit de kast te halen met het oog op die felbegeerde zegepalm.

Tot in den draai,

(Peter).

Enkele P.S.'jes

1. Een quote van KVK-coach Vanhaezebrouck in de krant van vandaag : "Ik viseer niemand, maar het lijkt me duidelijk dat onze keeper bij de eerste goal in de fout gaat."

Hein, zou het kunnen dat je hier toch een heel klein beetje Darren Keet viseert?

2. Stavros Glouftsis, spits bij Eendracht Aalst, werd enkele weken geleden betrapt bij het proberen stelen van een paar schoenen uit een sportwinkel te Ingelmunster. Blijkbaar had hij reeds vijf paar uit diezelfde shop naar buiten gesmokkeld. Bovendien was "sneaky" Stavros in januari door de correctionele rechtbank te Brussel reeds bij verstek veroordeeld tot zeven maanden cel voor het pikken van een laptop, vonnis waartegen hij in beroep was gegaan.

Niet enkel een goaltjesdief, die Griek.  

 

Ik beken : ik ben een "Brusselofiel". Mijn liefde voor "le BX" is ontloken in de drie jaar dat ik er, lang geleden, school heb gelopen. Ik voelde mij allerminst in mijn sas temidden al de fils à papa en Chipie-trutten aan de Universitaire Faculteiten Sint-Aloïsius te Koekelberg en broste er dan ook vrolijk op los. Ik beschikte zowel voor de NMBS als voor de MIVB over een jaarabonnement hetgeen mij toeliet om urenlang trein-, tram-, bus- of metrogewijs onze hoofdstad te doorcruisen. Het toeristische centrum interesseerde mij niet. Al die Aziaten en Amerikanen, een dure consommatie nuttigend op de Grote Markt of en masse foto's trekkend van Manneke Pis : het was niet mijn ding. Veel liever ging ik op zoek naar leuke "verborgen" hoekjes, pittige plekjes die niet gekend zijn bij het grote publiek. Alzo heb ik ook Anderlecht leren kennen als een gemeente met vele gezichten. Enerzijds is er de vaak negatief in het nieuws komende wijk Kuregem, een 's nachts inderdaad absoluut te mijden cartier. Toch vallen er zelfs daar, zij het overdag en voor wie er oog voor heeft, best wel een aantal bezienswaardigheden te spotten, zoals de vele mediterrane winkeltjes, theehuizen en kapperszaken, en het onovertroffen "Museum van de Geuze". Echter, Anderlecht is heel wat meer dan dat. Zo is er bijvoorbeeld het groene Neerpede met zijn mooie vijver en enkele smaakvolle restaurantjes (de boomgaard van "De Notelaar" en de tuin van "In den Appelboom" zijn absolute aanraders). Er is het Westland Shopping Center waar het steeds lekker ruikt naar parfum. Er zijn de voetbalcafés naast het Constant Vanden Stock-stadion. Er is de prettige multiculturele bedrijvigheid rondom "den abattoir". En er is, last but not least, het op en top Brusselse "Dapperheidsplein", la "Place de la Vaillance". Het is hier dat, bezijden de fraaie en door weelderige bomen omgeven Sint-Guido-kerk, een van mijn favoriete kroegen is gevestigd, en, geloof me vrij, ik ken er heel wat. Brasserie "Le Pavillon" is schitterend gelegen en heeft een oergezellig houten terras waarop het op zomerdagen heerlijk toeven is. Ook vandaag nog, als ik om een of andere reden in Brussel ben en ik de chance heb dat het zonneke schijnt, kan ik het niet laten om er een fris Brabants bierke naar binnen te sloeberen, onderwijl, zij het op discrete en welvoeglijke wijze, het met de regelmaat van een klok passerend "exotisch schoon" monsterend. Zoals ze ginder zeggen : à la bonne santé!     

Op enkele tientallen meters van "Le Pavillon" ligt het "Erasmushuis". Disiderius Erasmus was een beroemde Middeleeuwse schrijver-filosoof die enige tijd onder de Anderlechtenaren heeft gewoond en kan beschouwd worden als hun beroemdste resident ooit. In de Voetbalmagazine van vorige week legt journalist Matthias Stockmans een link tussen deze grote denker en de plaatselijke voetbaltrots. Hij schrijft het volgende : "Erasmus was een man die de wanpraktijken van de heersende machtshebbers durfde aan te klagen, die verder wilde kijken dan de eigen tuin en die, toen al, pleitte voor een scheiding van Kerk en Staat. Toch werd hij niet gezien als een rebel. Integendeel, hij werd alom bejubeld als aangenaam, erudiet gezelschap. Een pragmaticus ook. Naar dat beeld wil Royal Sporting Club Anderlecht zich vijfhonderd jaar later gedragen. Waardig en stijlvol, maar evenzeer ambitieus en met een verruimende blik op de toekomst..." Van een potsierlijke vergelijking gesproken! Van Holsbeeck en co proberen, midden in het seizoen (!!!), de twee beste spelers van onze competitie, met name Thorgan Hazard en Michy Batshuayi, los te weken, of, beter gezegd, weg te roven bij respectievelijk Zulte-Waregem en Standard, hierbij blijkbaar geen moer gevend om het feit dat beiden zwart op wit contractueel vastliggen. Slinks gelobby, ellebogenwerk, machtsmisbruik en hypocriet gefoefel achter de schermen en onder tafel worden hierbij niet geschuwd. Dus : hoezo waardig? Hoezo stijlvol? "Pacta sunt servanda" als hoeksteen van ons rechtssysteem? Man, man, waar gij nog van spreekt : 't is 't geld da telt. Competitievervalsing? Kom, kom, ge moet zo dramatisch nie doen : voetbal is maar een spel. Sta mij toe, beste lezer, dat ik een andere, mijns inziens in deze context beter passende vergelijking maak. Het bekendste boek van de reeds vernoemde Erasmus heet "Lof der Zotheid", een werk waarin hij in zijn tijd woekerende mistoestanden op een satirische wijze door de mangel haalt. Zo hekelt de met een scherpe pen begiftigde wijsgeer in het hoofdstuk met als titel "De Inhalige Bisschoppen" het feit dat de toenmalige kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders niet zozeer bezig zijn met het geestelijk welzijn van hun kudde, als wel met het vergaren van steeds meer persoonlijke rijkdom en uiterlijke pracht en praal. Wel, mocht er ooit een verfilming komen van "Lof der Zotheid", dan zouden volgens mij Roger, Philippe en Herman perfect kunnen figureren als drie bisschoppen : luxueus getooid in bisschoppelijk paars en op schijnheilige wijze vrome teksten debiterend. Neen, de voorbije weken heeft R.S.C.A. binnen onze vaderlandse Jupiler League de grenzen van de sportiviteit brutaal en schaamteloos in negatieve richting proberen verleggen. Hopelijk halen ze hun slag in deze niet thuis. 

Voilà, 'k heb mijn zegske weer eens kunnen doen. Ondertussen zijn in onze Superklasse de esbattementen opnieuw in alle hevigheid losgebarsten. Voor de winterstop heb ik nog even een tikske kunnen uitdelen en vooralsnog weet ik mijn koppositie te bestendigen. 't Zal mij benieuwen wie volgend weekend in staat zal blijken te zijn om terug te vechten. Hartverwarmend is het om week na week vast te stellen dat de grote meerderheid van de deelnemers er echt mee bezig is om te proberen het onderste uit de kan te halen. Het maakt dat ik besef dat de strijd nog lang niet gestreden is en dat ik velen de overwinning gun. Echter : mezelf wel het meest. Ik ben tenslotte Moeder Theresa niet. 

 Tot in den draai, 

 (Peter).

Echter, deze zure oprispingetjes verzonken in het niet vergeleken bij al het moois wat we voorgeschoteld kregen. Het was immers weer een sportief weekend waar iedere rechtgeaarde liefhebber zijn duimen en vingers kon bij aflikken. Neem nu de veldrit in Gieten, vorige zondag. Door een klein akkefietje vlak na de start draait Niels Albert, die de dag voordien in Koksijde reeds een sterke zege had geboekt, als aller-, maar dan ook als allerlaatste het veld in. Nagenoeg de hele wedstrijd is hij op achtervolgen aangewezen. Toch rijgt hij de overige deelnemers een na een aan zijn degen om dan op het einde "the last man standing", Lars van der Haar, op dat zanderige stuk bergop helemaal kapot te lopen. De moedige jonge Nederlander klampt nog aan maar ziet ze van pure vermoeidheid zo vliegen dat hij niet meer in zijn klikpedaal geraakt. Daarna zagen we in de "Zesdaagse van Gent" een potentiële nieuwe ster in het baanwielrennen opstaan. Op zijn twintigste verjaardag toonde Jasper De Buyst uit Relegem bij Asse dat hij over een uitzonderlijk krachtige en explosieve motor beschikt. Wat kan die jongen snelheid maken en blijven maken. Iedereen beet er zijn tanden op stuk. Ook de woorden die hij achteraf in zijn overwinningsspeech uitsprak ter ondersteuning van de diep getroffen Gijs Van Hoecke waren indrukwekkend en verraden klasse en persoonlijkheid. Laat Rio 2016 maar komen, zou ik zo zeggen.

De vaderlandse Jupiler Liga deed eveneens zijn duit in het zakje en serveerde ons enkele spectaculaire matchen, verrassende uitslagen en fraaie doelpunten. Oostende speelde vrank en vrij en veegde de mat aan met een onthutsend apathisch Genk. Naar ik vernomen heb was het daar achterna serieus feest aan "'t zeitje". En ook Zulte-Waregem acteerde in een amusante tweede helft weer voluit in de geest van "Das schöne Spiel" : veel beweging, heldere patronen, snelle en accurate passing, dit alles in goede banen geleid door een onversneden klassevoetballer en toekomstige Gouden Schoen. Als ze in de winterstop hun ploeg kunnen samenhouden, dan mogen ze daar aan de Gaverbeek voor dit seizoen heel veel ambiëren. Zelfs het allerhoogste, als ge 't mij vraagt.

In onze geklofte Superklasse kroonde Pol François zich voor de tweede keer op rij tot weekwinnaar. Straf gedaan. Jammer genoeg levert het onze collega annex Essevee-supporter in de algemene rangschikking niet veel winstplaatsen op. De zich opnieuw 100% in de debatten en de aria's mengende Rudy Sylvester slaagde er wederom in enkele moeilijke hoge noten feilloos de ether in te keilen en zingt alzo duchtig zijn woordje mee in de top drie. Florian kwam, na een matige zaterdag, op de dag des Heren plots als een duiveltje uit een doosje tevoorschijn en verstevigt enigszins zijn koppositie. Toch lijkt ook deze jaargang alles zich toe te zullen werken naar een alles verterende, adembenemende climax. Een soortement oorverdovende oerknal waaruit, nadat alle stof is opgetrokken, glorieus een stralende winnaar zal tevoorschijn komen.

Die eer viel in 2012 te beurt aan Ben Dewyn, die een furieus opzettende Pim Houwen nipt kon afhouden en op die manier de zege in de wacht kon slepen. Wat volgt is een kort vraaggesprek wat ik had met onze werkmakker van leefgroep 1, die in zijn eerste antwoord al meteen bewijst een kenner te zijn.

Tot in den draai,

(Peter).

     

        

Ook Superklasse "De Zande" kan in het licht hiervan zonder probleem beschouwd worden als een forum waar de deelnemers op een amusante wijze met elkaar kunnen bikkelen en botsen, over elkaar heen rollen en hotsen en knotsen totdat er uiteindelijk eentje met de oppergaai gaat rotsen. We zijn ondertussen reeds toe aan onze achtste jaargang en het niveau groeit mee. Bij sommigen zelfs heel snel. Neem nu Marlies. Vorig seizoen, ofschoon later ingestapt, steevast in de staart van het peloton, maar kijk eens nu. Ze staat meer dan haar mannetje. Of Elien : debuteren en onmiddellijk hoog in de rangschikking. En wat gezegd van Florian. Ook zijn eerste inschrijving en : hop op kop! 'k Peis zelfs dat hij in de totale rangschikking van die bijna 23000 ploegen zo ergens tussen plaats 200 en 250 moet staan. Klopt dit, Flor?

Tot slot een dikke proficiat aan weekwinnaars Pol en Jonas, alsook aan de tweede, the one and only Bob "Bossie" Bossaert, die naar verluidt enkele "rake" transfers verrichtte.

Tot in den draai,

(Peter).

   

Ooit zat de jeugdige Brusselaar in de jeugdopleiding van Anderlecht, maar daar hebben ze hem de deur gewezen wegens zogezegd wangedrag. Ik denk dat ze zich op vandaag bij paarswit de haren uit het hoofd rukken voor een dergelijke kapitaalsvernietiging. Batshuayi lijkt mij niet zozeer crimineel of onhandelbaar of een hopeloos geval, hij geeft mij veeleer de indruk van een kwajongen die af en toe een puberale apenstreek durft uithalen en die men mits een strenge maar rechtvaardige begeleidershand wel in het gareel kan houden. Standard getroost zich die moeite en zal er dus de vruchten van plukken.

En dan : onze kostelijke Superklasse "De Zande". Daarin springen twee markante dingen in het oog. Ten eerste : Florian pakt de kop in de algemene rangschikking. Hij springt nipt over mijn team, het supersonische "Sporting Djelleke" dat in de voorbije weken de eerste plaats bekleedde. Samen met de nederlaag en het zwakke spel van mijn favoriete ploeg, Sporting Lokeren, maakt dit dat ik al betere weekends heb gekend. Een tweede iets waar we niet omheen kunnen : Rudy Sylvester is back in town! En hoe! Weekwinnaar met 44 schone punten. Omdat we zo content zijn dat deze getalenteerde charmezanger opnieuw boven water is gekomen, hebben we sms-gewijs een klein interviewtje afgenomen van zijn geestelijke vader, met name niemand minder dan Frederik Vangheluwe. Ik stelde hem vijf vragen :

1. Welke speler uit de Jupiler League zie je graag bezig?

2. Wie wordt er volgens jou landskampioen?

3. Wat vind je van Luzon?

4. Is er een speler waar je het om een of andere reden niet voor hebt?

5. Wie wint er op 17/11 in Gavere? 

Fred antwoordde als volgt.

1. Ik heb een zwak voor de Coulibaly's en de De Sutters op deze planeet, die weinig of geen kansen kregen bij hun vorige ploegen maar op een ander het tegendeel meer dan bewijzen. Maar wie er voor mij absoluut bovenuit steekt is Michy Batshuayi. Meepakken naar Brasil.

2. Standard Luik, als...

3. ...Luzon stopt met roteren, roteren en roteren. Dit is trouwens ook niet goed voor mijn Gouden 11. En Luzon zelf : pff...

4. Ik heb wat moeite met de "new kids", mannekes die net komen kijken, die nog maar weinig bewezen hebben, maar zich profileren als heel wat. De Benito Ramans, de Praets,... Ik heb het meer voor de noeste werkers die zich in interviews wat meer op de vlakte houden.

5. Een makkie noem ik dit. Sven Nijs wint. Eens fan, altijd fan.

Tot in den draai,

(Peter).  

   

1. Hij schat Dury niet op waarde. Regelmatig legt hij er de nadruk op dat de Essevee-coach nog niks bewezen heeft bij een topclub. Ik zie ook veel matchen (op televisie) en als het een door de Zultenaar geleide ploeg betreft -ook in dat seizoen dat hij trainer was van de Buffalo's- krijgt de toeschouwer nagenoeg altijd "schoon spel" voorgeschoteld : vlotte combinaties, veel kansen en doelpunten. Zoals gisteren. Zes treffens waarvan Zulte-Waregem-AA Gent er qua amusementswaarde met kop en schouders bovenuit stak. What you see is what you get : Francky Dury is de beste in België.

2. Hij schat het Genkse verdedigingsduo Kara-Koulibaly niet op waarde. Tot voor enige weken had hij het over hun gebrek aan voetballende kwaliteiten en over hun "steeds weerkerende foutjes", terwijl het toch niet zo moeilijk is om vast te stellen dat die twee ongelooflijk sterke verdedigers zijn, zo goed dat Been zich structureel een middenveld met Gorius, Camus, Buffel en De Ceulaer èn hoog spelende backs kan permitteren. Achteraan staat er een zwarte muur die tegen een stootje kan. Plus : bij stilstaande fases in het voordeel van hun ploeg vliegen beide Afrikanen er stevig in en vormen ze een te duchten luchtmacht die er geregeld eentje in het vijandelijke doel buffelt. Mijn prognose : Genk wordt kampioen.

3. Hij overschat systematisch de kwaliteiten van buitenlandse coaches. Fernandez bij Gent, aanvankelijk dacht ik ook dat dat ging lukken, maar in het begin van dit seizoen zag ik dat hij El Ghanassy tegen Anderlecht tot kapitein bombardeerde, waarna deze laatste zo lamlendig acteerde dat ik op een gegeven moment dacht dat hij de boel wilde saboteren. Op dat ogenblik zou een "kenner" toch in de gaten moeten hebben dat bij die Spanjaard het heilige vuur niet meer brandt, dat hij het niet meer onder controle heeft en zomaar wat doet op goed geluk. John van den Brom daarentegen heeft zeker wel nog die honger en die drive, maar ik vind Dury, Maes en Vanhaezebrouck simpelweg beter in hun vak. 

Alle respect voor Degryse en de mooie carrière die hij gemaakt heeft, maar ik vind dat er in onze bijdehante Superklasse deelnemers zijn die minstens een even goeie kijk op het spelletje hebben als de Hollandofiele Ardooienaar. Zoals daar is : Kristof Demeulemeester van "Fc Lost". Bij deze trouwe participant aan SK "De Zande", alsmede alerte volger van onze vaderlandse Jupiler League peilde ik kort naar zijn visie op enkele concrete kwesties.

1. Kristof, wie wordt volgens jou landskampioen?

"Club Brugge. Zonder goed te spelen staan ze vooraan in de klassering. Preud'homme zal er het vuur, wat ze momenteel ontbreken, stilaan inkrijgen, hoop ik. Al zal Genk een te duchten concurrent zijn."

2. Wie vind je de beste verdediger in de Jupiler League?

"Koulibaly van Racing Genk. Ijzersterk, beenhard, goede passing, scorend vermogen,... Soms wat driest, maar is uiteraard nog bitter jong (22 jaar)."

3. En wie vind je de beste trainer?

"Ik twijfel tussen Dury en Vanhaezebrouck. Beiden schitterende resultaten, mooi voetbal, goede 'psychologische' aanpak. Neem maar Dury : het totaalpakket..."

4. Wie, denk je, wordt er topschutter?

"Vossen, indien hij niet geblesseerd raakt. Wil zich in de kijker spelen om mee te gaan naar Brazilië maar heeft uiteraard enorm veel kwaliteiten als spits en ploegspeler."

5. En, last but not least : wie zal zich volgens jou dit seizoen tot winnaar van onze Superklasse mogen kronen?

"Zoals het er nu naar uitziet wordt het een strijd op het scherp van de snee. Ik vermoed dat Florian met enkele gerichte transfers Peter naar de tweede plaats zal verdringen. Elien wordt 3de."

Tot in den draai,

(Peter).  

Voor de rest, ziehier enkele losse sprokkels :

- Oostende lijkt nu toch echt wel een vis voor de kat.

- Bjorn Ruytinx (OHL) is een speler die zich altijd volledig smijt, zeker als hij een doelpunt heeft gemaakt.

- Voor wie graag een spelletje "kat en muis" ziet, een tip : stem komende woensdag om 20u45 af op 2BE.

- Mijn wederhelft zou graag weten welk wasproduct de vrouw van Luzon gebruikt. Ze vindt die hemdjes immers altijd zo onberispelijk wit.

Tot slot, een woordje rond onze adembenemende en tot in verre regionen met argusogen gevolgd wordende Superklasse "De Zande". Misschien wist u het nog niet, maar "Whiskey Sour" is een sinds het midden van de negentiende eeuw populaire cocktail bestaande uit Bourbon Whiskey, suikersiroop en citroensap, afgewerkt met een rode kers en een schijfje sinaasappel. Geheel in de lijn van de ploegnaam, blijkt deze week dat ook Amar Baida's "Gouden 11" een best te pruimen geheel vormen : 40 lekkere punten in één keer in de sjakosj en weekwinnaar. Profiat! Ook Pim Houwen steekt zijn neus aan het venster en lijkt zich stilaan te gaan mengen in de debatten aan de top. 

Bij deze is elke deelnemer verwittigd : beware of P&A.

Tot in den draai,

(Peter).  

 

 

Ik ben dan zo iemand die zich de vraag stelt : wie zijn die mensen? Gaat het om onderwijzers? Leraars? Opvoeders? Buurtwerkers? Trainers? Wijkagenten? Waarschijnlijk dient er in dergelijke kringen gezocht te worden, maar de belangrijkste rol is weggelegd voor de ouders, en in het bijzonder voor de vaders. Let op, begrijp me niet verkeerd, een liefhebbende moeder is cruciaal in het opgroeien van een kind tot een evenwichtige volwassene. Echter, in de jungle die de grote stad heden ten dage is, is een strenge en consequente vaderhand onontbeerlijk. Ontbreekt die, zoals jammer genoeg vaak het geval is, dan is de kans exponentieel veel groter dat drugdealers, fundamentalistische leeghangers of anderssoortig tuig hun zoon weten te beïnvloeden en in te palmen.

Aldus betuig ik bij deze mijn welgemeende dank aan Pierre Kompany, Abdellatif Fellaini, Thierry Witsel en andere Roger Lukaku's. Zonder hen zou er nu en volgende zomer waarschijnlijk geen reden tot feesten zijn.

Tot in den draai,

(Peter).       

Ziehier de pissige reactie van middenvelder Oztürk vlak na affluiten van de topper tussen Zulte-Waregem en Standard de Liège.

Ik denk dat Alpaslan een sympathisant is van de Grijze Wolven. Waarschijnlijk vindt hij 95% van de autochtone Belgen, zeker van de Vlamingen, zachtgekookte eitjes die geen trap onder hun kont waard zijn. Bange mietjes. Racistisch bovendien. Scheidsrechter Dierick kan gelden als een schoolvoorbeeld. Die naam, dat uitzicht. Allicht woont die slappeling in een of andere villa in fermette-stijl ergens diep in de provincie. Hij maakt deel uit van "het" complot, van al die bleke schijtlaarzen die er als de dood voor zijn dat het jonge en voornamelijk uit gekleurde grotestadsjongens bestaande Standard opnieuw een keer de hoofdvogel zou afschieten. 

Bij deze vergewaardig ik mij deze Antwerpse "Leeuw van de Bosporus" even in te lichten hoe het volgens mij ècht zit. De modale Vlaamse voetballiefhebber houdt van Standard. Houdt van die passionele club uit La Cité Ardente. Houdt ook van het gegeven dat in dat team witte, bruine, gele en zwarte spelers samen aan één zeel trekken en "en bloc" strijdend op zoek gaan naar de overwinning. Houdt van die vurige supportersschare, zeker als ze het opzwepende "Aux Armes" laten weerklinken. Echter, de modale Vlaamse voetballiefhebber houdt nièt van voetballers die, als het even niet draait, als oorlogszuchtige wildemannen beginnen te schoppen op al wat beweegt. Het mag er best stevig en viriel aan toe gaan, maar het moet wel sportief blijven. Per slot van rekening kijken er veel kinderen en jongeren naar de wedstrijd en hebben die spelers, willens nillens, een voorbeeldfunctie. Denk je ook niet, Kanu?

Sportief gaat het er alleszins aan toe in onze vermakelijke Superklasse "De Zande". Waar in de voorbije periode voornamelijk 1 en 3 de plak zwaaiden, is het deze week leefgroep 5 boven. Aldus een dikke proficiat aan weekwinnaar Martin en ook aan de tweede, Amar. Beide collega's zijn ondertussen reeds heel wat jaartjes actief in onze SK en tonen even aan dat ook dit seizoen hun "Gouden 11" tot een en ander in staat zijn. Doe zo verder, zou ik zeggen, en blijf jullie mengen in de debatten aan de top van het klassement.  

Eveneens opmerkelijk, en bovendien leuk om vast te stellen : in de top 5 van de algemene rangschikking staan drie vrouwen.

Tot in den draai.

(Peter).

      

Ik was al een tamelijk fervente fietser, maar sinds ik enige tijd geleden deze gouden tip kreeg toegespeeld van mijn gewaardeerde collega Florian, loopt het een beetje de spuigaten uit. De voorbije twee maanden pedaleerde ik op mijn city-bike met drie bescheiden steken ongeveer 2000 km bijeen, dit in de heuvelachtige Vlaamse Ardennen en in de scheldestreek tussen Oudenaarde, Gent en Dendermonde. Wanneer tijdens deze tochten het zonneke zachtjes over mijn bolleke streelt, wordt ik nu en dan overvallen door een gevoel van algehele gelukzaligheid. Ik maak mij dan de bedenking dat wij in een zeer mooi land leven. De landschappen zijn mooi, de huizen zijn mooi en bovendien gezellig ingericht, de ordentelijk en smaakvol uitgewerkte tuinen zijn niet te tellen, nagenoeg alle dorps- en stadskernen zijn fraai gerenoveerd, overal zijn er leuke cafeetjes en terrasjes waar heerlijke, perfect volgens de regels van de kunst gebrouwen streekbiertjes worden geserveerd. Bovendien zijn de mensen hier, over het algemeen gesproken, hoffelijk, gedisciplineerd en verdraagzaam. Het "Utopia" van Thomas Morus : we zijn er nog niet, maar we zijn toch al een flink eind op de goede weg.

Ook ons vaderlands voetbal wordt alsmaar beter en beter. Jonge, begaafde spelers krijgen volop hun kans en de meeste trainers durven een aanvallende tactiek te hanteren, hetgeen veel aantrekkelijke wedstrijden en schone goals oplevert. Anderlecht-Lokeren (2-3), Zulte-Waregem-Anderlecht (4-3), Racing Genk-Zulte-Waregem (5-2), Club Brugge-Anderlecht (4-0), Standard-Lokeren (2-1), Lokeren-Zulte-Waregem (2-4) : het waren zonder uitzondering potjes om als liefhebber voluit van te smullen. Ok, we kunnen niet meer mee met de Europese top, maar dat moet ook onze ambitie niet zijn. Laat die waanzinnige ratrace van debiel hoge transfersommen en medisch opgefokte spelers maar aan ons voorbijgaan. Hopelijk wordt die scheefgroei ooit een keer terdege aangepakt en kunnen we de zaak eens opnieuw bekijken. Ondertussen doet onze Jupiler League er best aan te blijven wat ze is : een kleine maar fijne competitie waar voetbal daadwerkelijk elke week uitgroeit tot een feest.

Dit laatste is zeker ook het geval in onze amusante, maar niettemin op het scherp van de snede gespeeld wordende Superklasse "De Zande". Het plezier en de competitiviteit spatten er van af. Ook deze week lagen de scores hoog en zeer dicht bij elkaar. Ik vraag mij nu al af : wie wordt de opvolger van de zijn start gemist hebbende Ben Dewyn? Wordt het niemand minder dan de niet te onderschatten "ik", de goedlachse en intelligente (bij aanvang van dit bericht reeds vernoemde) Florian, de gewiekste en niet in zijn kaarten laten kijkende Frederik, de even sympathieke als combattieve Elien, de pittige Marlies, "Comeback Kid" Pim Houwen of een of andere outsider? Zegt ù het maar.

Ik van mijn kant blijf denken dat "Jopie", ondanks de enigszins lobbige ploegnaam, niet mag worden onderschat.

Tot in den draai.

(Peter).

P.S. Ook die vrije trap gezien van Rot-Weiss Essen, zonet in Extra Time? Grappig en geniaal goed gevonden.

    

Stabiliteit is overigens iets wat ver te zoeken is in het wereldje van de voetbaljournalistiek. Amper een goeie week geleden werd Anderlecht de hemel ingeprezen voor zijn wervelende prestatie tegen K.V. Mechelen, nu kunnen de jongens van Van den Brom er plots niets meer van. Ik zeg dat RSCA een jong en swingend team heeft dat ons dit seizoen nog veel "lekkere" wedstrijden zal voorschotelen. Maar, zoals ik reeds geopperd heb in deze blog : een prijs zullen ze niet pakken, of 't zou de beker moeten zijn. De gemiddelde leeftijd ligt te laag. De voorzitter heeft trouwens zelf al aangegeven dat het voor nu een overgangsjaar zou worden. Wijs van hem. Hopelijk weet zijn trainer het hoofd even koel te houden en brengt hij komend weekend de juiste correcties aan : Tielemans voor Milivojevic en Kaminski voor Proto. 'k Zou Bruno nog laten starten, maar als na de eerste helft blijkt dat hij niet weet aan te knopen met zijn niveau van in het begin van het seizoen, dan zou ik Praet een nieuwe kans geven.

Ondertussen, in onze Superklasse, bewijst Lut François dat een en ander kan verkeren. Op speeldag 7 troosteloos onderaan de rangschikking, vorig weekend mede-weekwinnares. Bij deze wensen wij haar, evenals de jeugdige en ook reeds de vorige jaargang sterk presterende Gillian, een dikke proficiat. 

Tot in den draai,

Peter. 

  

"Wat zie je dan?", hoor ik u denken.

Wel, in de vorige jaargang herbergde de kern van Blauw-Zwart meer talent maar was er geen eenheid. Ik vond het ergerlijk dat bepaalde spelers met hun gedachten duidelijk meer in de Twitter-wolken toefden dan te doen wat ze moesten doen, namelijk hun kwaliteiten met volle overgave ten dienste stellen van die prachtige, traditierijke club waarvoor ze mochten voetballen. Daarvoor ontvingen ze per slot van rekening maandelijks een riant loon waar de gewone supporter enkel maar kan van dromen. De pamperende aanpak van "papa" Leekens maakte de zaken alleen maar erger. Garrido kwam en haalde er dat seizoen nog uit wat er in zat. De play-offs waren zelfs zeer behoorlijk.

Voor deze jaargang verdwenen Donk en Bacca, Simons en De Sutter kwamen. Da's talent inruilen voor werkkracht, ervaring en mentaliteit. Die laatste twee zijn immers geen Zuid-Amerikaanse balvirtuozen, maar ze geven het goede voorbeeld en maken elke match hun truitje nat. En, da's voor mij het belangrijkste : zij zijn de leiders onder wier vleugels een niet onaanzienlijk aantal jonge spelers, vaak uit de eigen opleiding, zich in de ploeg kan knokken en kan ontwikkelen. Het spel is inderdaad niet altijd even hoogstaand maar er is tenminste weer strijd. Ik zie liever een groep die voluit aan hetzelfde zeel trekt en die voor elkaar door het vuur gaat dan een als los zand aan elkaar hangende bende waarin de plak gezwaaid wordt door enkele, weliswaar technisch begaafde maar bovenal egocentrische huurlingen die de ploeg willen "gebruiken" om zelf als de ster uit de verf te komen en een lucratieve transfer te versieren. Garrido leek mij op de goeie weg, maar waarschijnlijk zie ik dat dus verkeerd want in talrijke supportersfora en in de pers wordt hij in de eerste plaats neergezet als een tactische en psychologische onbenul die het niet in de vingers heeft. 

Dit gezegd zijnde, Michel Preud'homme, die zou ik ook wel aan mijn roer willen hebben.

Tot in den draai,

Peter.   

Garrido? Respect! Zit niet om de haverklap te klagen en te zagen voor "betere" spelers maar zet gewoon vier (piep)jonge Belgen in de defensie : Bolingoli, Mechele, Engels en Meunier. En dat kwartet trok, bijgestaan en gedirigeerd door een onmisbare Timmy Simons, best wel z'n streng. Tactisch lijkt de Spaanse coach niet altijd de sterkste, maar hij staat mij aan. Club heeft op dit moment een ploeg voor wie het behalen van Europees voetbal het hoogst haalbare is. De trainer mag dus niet afgerekend worden op het eventueel niet behalen van de titel, wel op de vraag of hij een team weet te kneden en te smeden waarin iedere speler bereid is om er zijn kop voor te leggen en waarin een aantal jeugdige, bij voorkeur zelf opgeleide elementen hun kans krijgen en grijpen.