Een mens kan, als hij wil, zeuren over van alles en nog wat. Jazeker, het neep dat "mijn" Sporting Lokeren, ondanks het verzorgde veldspel, ijskoud de boot inging tegen een uitgekookt Club. Jazeker, het neep dat ik in mijn Gouden 11 twee spelers die samen acht schone punten sprokkelden (Pollet/Refaelov) op de bank had gezet ten voordele van twee andere (Harbaoui/Ngolok) die er onder hun beidjes slechts eentje vergaarden. Jazeker, het neep toen ik constateerde ook in ons Peloton van de Gouden Cross naar de tweede plek te zijn teruggewezen, van deze keer door onze overigens zeer gewaardeerde collega Kristof Tyvaert en zijn "Loeten".
Echter, deze zure oprispingetjes verzonken in het niet vergeleken bij al het moois wat we voorgeschoteld kregen. Het was immers weer een sportief weekend waar iedere rechtgeaarde liefhebber zijn duimen en vingers kon bij aflikken. Neem nu de veldrit in Gieten, vorige zondag. Door een klein akkefietje vlak na de start draait Niels Albert, die de dag voordien in Koksijde reeds een sterke zege had geboekt, als aller-, maar dan ook als allerlaatste het veld in. Nagenoeg de hele wedstrijd is hij op achtervolgen aangewezen. Toch rijgt hij de overige deelnemers een na een aan zijn degen om dan op het einde "the last man standing", Lars van der Haar, op dat zanderige stuk bergop helemaal kapot te lopen. De moedige jonge Nederlander klampt nog aan maar ziet ze van pure vermoeidheid zo vliegen dat hij niet meer in zijn klikpedaal geraakt. Daarna zagen we in de "Zesdaagse van Gent" een potentiële nieuwe ster in het baanwielrennen opstaan. Op zijn twintigste verjaardag toonde Jasper De Buyst uit Relegem bij Asse dat hij over een uitzonderlijk krachtige en explosieve motor beschikt. Wat kan die jongen snelheid maken en blijven maken. Iedereen beet er zijn tanden op stuk. Ook de woorden die hij achteraf in zijn overwinningsspeech uitsprak ter ondersteuning van de diep getroffen Gijs Van Hoecke waren indrukwekkend en verraden klasse en persoonlijkheid. Laat Rio 2016 maar komen, zou ik zo zeggen.
De vaderlandse Jupiler Liga deed eveneens zijn duit in het zakje en serveerde ons enkele spectaculaire matchen, verrassende uitslagen en fraaie doelpunten. Oostende speelde vrank en vrij en veegde de mat aan met een onthutsend apathisch Genk. Naar ik vernomen heb was het daar achterna serieus feest aan "'t zeitje". En ook Zulte-Waregem acteerde in een amusante tweede helft weer voluit in de geest van "Das schöne Spiel" : veel beweging, heldere patronen, snelle en accurate passing, dit alles in goede banen geleid door een onversneden klassevoetballer en toekomstige Gouden Schoen. Als ze in de winterstop hun ploeg kunnen samenhouden, dan mogen ze daar aan de Gaverbeek voor dit seizoen heel veel ambiëren. Zelfs het allerhoogste, als ge 't mij vraagt.
In onze geklofte Superklasse kroonde Pol François zich voor de tweede keer op rij tot weekwinnaar. Straf gedaan. Jammer genoeg levert het onze collega annex Essevee-supporter in de algemene rangschikking niet veel winstplaatsen op. De zich opnieuw 100% in de debatten en de aria's mengende Rudy Sylvester slaagde er wederom in enkele moeilijke hoge noten feilloos de ether in te keilen en zingt alzo duchtig zijn woordje mee in de top drie. Florian kwam, na een matige zaterdag, op de dag des Heren plots als een duiveltje uit een doosje tevoorschijn en verstevigt enigszins zijn koppositie. Toch lijkt ook deze jaargang alles zich toe te zullen werken naar een alles verterende, adembenemende climax. Een soortement oorverdovende oerknal waaruit, nadat alle stof is opgetrokken, glorieus een stralende winnaar zal tevoorschijn komen.
Die eer viel in 2012 te beurt aan Ben Dewyn, die een furieus opzettende Pim Houwen nipt kon afhouden en op die manier de zege in de wacht kon slepen. Wat volgt is een kort vraaggesprek wat ik had met onze werkmakker van leefgroep 1, die in zijn eerste antwoord al meteen bewijst een kenner te zijn.
1. Ben, je staat bekend als een echte Club-supporter. Is er echter een andere ploeg uit de Jupiler League waar je eigenlijk wel een beetje een boontje voor hebt?
"Ik heb het eerlijk gezegd wel voor de huidige ploeg van Lokeren. In de match van zondag werd mijn sympathie er alleen maar op versterkt : leuke spelers (zoals Taravel, waarvan ik het vreemde vind dat hij nog niet bij een, met alle respect voor Lokeren, Belgische topclub speelt, en zoals Vanaken, die ik zeer graag bij Club zou zien), de overgave van het blok Overmeire-Persoons en gewoon de ploeg die er staat als ploeg."
2. Is er in het buitenland een team waar je voor supportert?
"Ik heb niet echt een favoriete buitenlandse ploeg. Sinds ik geen Sporting Telenet meer heb, kijk ik ook minder voetbal. Ik had wel enkele ploegen die ik een tijd geleden wat volgde, zoals Napoli (toen nog met Lavezzi, Cavani, Hamsik,...een heerlijk team), Werder Bremen (toen nog met o.a. Arnautovic). Zoals je merkt zijn het eerder specifieke spelers die mij naar een bepaalde club toe trekken. Een Ibrahimovic, een Gerrard, een Kompany, een Aguëro... Daar kan ik echt van genieten. Op internationaal vlak heb ik het wel voor Engeland en Nigeria."
3. Heb je vroeger zelf nog ergens gevoetbald en/of heb je nog andere sporten en/of hobby's uitgeoefend?
"Ik heb ooit twee jaar gespendeerd bij de preminiemen van het toenmalige FC Kuurne Sport. Gestart als diepe spits, later verplaatst naar de rechts-back. Daarnaast heb ik in mijn jeugdjaren een jaar gezwommen (sterk in crawl, vlinderslag een ramp) en tien jaar gevolleybald (middenman en passeur, na een vroege groeispurt ben ik meer en meer naar de "kleintjes" van de ploeg gezakt). Na mijn sportcarrière ben ik mij volledig beginnen richten op mijn muziekcarrière Minder gezond, maar wel een voltijdse bezighouding "
4. Heb je, op muzikaal vlak, een all-time favoriet nummer?
"Eén bepaald nummer geven kan ik helaas niet, wel enkele kandidaten.
Ghost Love Score - Nightwish
Just So You Know - American Head Charge
Vermillion, pt. 2 - Slipknot
En om het "What The Fuck?!"-gevoel even weg te werken :
Stairway To Heaven - Led Zeppelin
Brothers In Arms - Dire Straits
I've Got You Under My Skin - Frank Sinatra"
5. Hoe gaat het, volgens jou, Rudy Sylvester verder vergaan in onze Superklasse?
"Rudy Sylvester blijft een niet te onderschatten tegenstander die meedraait tot het einde. Een man met kennis van zaken èn ervaring. Maar, gezien de vreemde competitie vol onverwachte wendingen, zwakke sterkhouders, jeugdige onbekende talenten,...wordt de uiteindelijke overwinnaar binnen de Superklasse moeilijk te voorspellen. Ik gok erop dat Rudy Sylvester eindigt op de 3de plaats, na een continue periode van extreem schommelen tussen andere ploegen tijdens de play-offs. Rudy Sylvester zal er nipt bij zijn, maar het zal niet mogen baten... Ik zal desbetreffende al citeren, wanneer hij naast de top 2 grijpt : "Och jongen, op een podium zijn drie plaatsen, dus ik sta er nog op. Ik zal mij nu richten op het wielrennen, dat is tenminste een sport."
De mens is een vat vol instincten, driften en verlangens. Zeer zeker kunnen deze gevaarlijk zijn en destructief uitpakken, maar het is niet slim om ze te zeer te onderdrukken en "onder controle te houden". De kunst is te sublimeren. Een intelligent en beschaafd iemand zoekt en vindt een mooie en gepaste, een "sublieme" uitlaatklep voor zijn on- en onderbewuste begeertes en emoties. In die zin is voetbal een godsgeschenk. Mannen willen kampen en strijden, willen op tijd en stond fysiek een keer flink los gaan. Maar willen ook vriendschap sluiten, verbroederen, feesten en zingen. Dit alles kan perfect in dit even eenvoudige als superbe spel. Een veld, een bal, twee doelen en...go!
Ook Superklasse "De Zande" kan in het licht hiervan zonder probleem beschouwd worden als een forum waar de deelnemers op een amusante wijze met elkaar kunnen bikkelen en botsen, over elkaar heen rollen en hotsen en knotsen totdat er uiteindelijk eentje met de oppergaai gaat rotsen. We zijn ondertussen reeds toe aan onze achtste jaargang en het niveau groeit mee. Bij sommigen zelfs heel snel. Neem nu Marlies. Vorig seizoen, ofschoon later ingestapt, steevast in de staart van het peloton, maar kijk eens nu. Ze staat meer dan haar mannetje. Of Elien : debuteren en onmiddellijk hoog in de rangschikking. En wat gezegd van Florian. Ook zijn eerste inschrijving en : hop op kop! 'k Peis zelfs dat hij in de totale rangschikking van die bijna 23000 ploegen zo ergens tussen plaats 200 en 250 moet staan. Klopt dit, Flor?
Tot slot een dikke proficiat aan weekwinnaars Pol en Jonas, alsook aan de tweede, the one and only Bob "Bossie" Bossaert, die naar verluidt enkele "rake" transfers verrichtte.
Michy Batshuayi doet me denken aan een jonge Amerikaanse bizon. Dat sterke lijf, die geblokte kop. Ik zie zo voor me hoe de stoom vol kracht uit zijn neusgaten komt, klaar als hij is voor opnieuw een niet te stuiten raid op het vijandige doel. De indiaantjes van de Ghelamco Arena kregen hem niet geveld. Het was integendeel hij die de Gentenaars genadeloos omlegde met één loeiharde buffelstoot recht in het kruis.
Ooit zat de jeugdige Brusselaar in de jeugdopleiding van Anderlecht, maar daar hebben ze hem de deur gewezen wegens zogezegd wangedrag. Ik denk dat ze zich op vandaag bij paarswit de haren uit het hoofd rukken voor een dergelijke kapitaalsvernietiging. Batshuayi lijkt mij niet zozeer crimineel of onhandelbaar of een hopeloos geval, hij geeft mij veeleer de indruk van een kwajongen die af en toe een puberale apenstreek durft uithalen en die men mits een strenge maar rechtvaardige begeleidershand wel in het gareel kan houden. Standard getroost zich die moeite en zal er dus de vruchten van plukken.
En dan : onze kostelijke Superklasse "De Zande". Daarin springen twee markante dingen in het oog. Ten eerste : Florian pakt de kop in de algemene rangschikking. Hij springt nipt over mijn team, het supersonische "Sporting Djelleke" dat in de voorbije weken de eerste plaats bekleedde. Samen met de nederlaag en het zwakke spel van mijn favoriete ploeg, Sporting Lokeren, maakt dit dat ik al betere weekends heb gekend. Een tweede iets waar we niet omheen kunnen : Rudy Sylvester is back in town! En hoe! Weekwinnaar met 44 schone punten. Omdat we zo content zijn dat deze getalenteerde charmezanger opnieuw boven water is gekomen, hebben we sms-gewijs een klein interviewtje afgenomen van zijn geestelijke vader, met name niemand minder dan Frederik Vangheluwe. Ik stelde hem vijf vragen :
1. Welke speler uit de Jupiler League zie je graag bezig?
2. Wie wordt er volgens jou landskampioen?
3. Wat vind je van Luzon?
4. Is er een speler waar je het om een of andere reden niet voor hebt?
5. Wie wint er op 17/11 in Gavere?
Fred antwoordde als volgt.
1. Ik heb een zwak voor de Coulibaly's en de De Sutters op deze planeet, die weinig of geen kansen kregen bij hun vorige ploegen maar op een ander het tegendeel meer dan bewijzen. Maar wie er voor mij absoluut bovenuit steekt is Michy Batshuayi. Meepakken naar Brasil.
2. Standard Luik, als...
3. ...Luzon stopt met roteren, roteren en roteren. Dit is trouwens ook niet goed voor mijn Gouden 11. En Luzon zelf : pff...
4. Ik heb wat moeite met de "new kids", mannekes die net komen kijken, die nog maar weinig bewezen hebben, maar zich profileren als heel wat. De Benito Ramans, de Praets,... Ik heb het meer voor de noeste werkers die zich in interviews wat meer op de vlakte houden.
5. Een makkie noem ik dit. Sven Nijs wint. Eens fan, altijd fan.
Als ik Eidur Gudjohnsen tegenwoordig over het plein zie sjokken moet ik denken aan een kloeke, edoch rond de buik, de billen en de kont enkele overtollige kilo's meezeulende bouwvakker die een zomerse barbecue organiseert en onder het drinken van een reeks verfrissende pilsjes in ontbloot bovenlijf en op badslippers met enkele maten op ontspannen wijze een balletje trapt in de tuin van zijn eigenhandig opgetrokken fermette.
Michel, kunt gij u daar iets bij voorstellen of vindt ge dat mijn fantasie op hol slaat?
Marc Degryse wordt in Het Laatste Nieuws neergezet als de beste analyticus van het land. Toch vind ik hem regelmatig de bal misslaan. Enkele voorbeelden.
1. Hij schat Dury niet op waarde. Regelmatig legt hij er de nadruk op dat de Essevee-coach nog niks bewezen heeft bij een topclub. Ik zie ook veel matchen (op televisie) en als het een door de Zultenaar geleide ploeg betreft -ook in dat seizoen dat hij trainer was van de Buffalo's- krijgt de toeschouwer nagenoeg altijd "schoon spel" voorgeschoteld : vlotte combinaties, veel kansen en doelpunten. Zoals gisteren. Zes treffens waarvan Zulte-Waregem-AA Gent er qua amusementswaarde met kop en schouders bovenuit stak. What you see is what you get : Francky Dury is de beste in België.
2. Hij schat het Genkse verdedigingsduo Kara-Koulibaly niet op waarde. Tot voor enige weken had hij het over hun gebrek aan voetballende kwaliteiten en over hun "steeds weerkerende foutjes", terwijl het toch niet zo moeilijk is om vast te stellen dat die twee ongelooflijk sterke verdedigers zijn, zo goed dat Been zich structureel een middenveld met Gorius, Camus, Buffel en De Ceulaer èn hoog spelende backs kan permitteren. Achteraan staat er een zwarte muur die tegen een stootje kan. Plus : bij stilstaande fases in het voordeel van hun ploeg vliegen beide Afrikanen er stevig in en vormen ze een te duchten luchtmacht die er geregeld eentje in het vijandelijke doel buffelt. Mijn prognose : Genk wordt kampioen.
3. Hij overschat systematisch de kwaliteiten van buitenlandse coaches. Fernandez bij Gent, aanvankelijk dacht ik ook dat dat ging lukken, maar in het begin van dit seizoen zag ik dat hij El Ghanassy tegen Anderlecht tot kapitein bombardeerde, waarna deze laatste zo lamlendig acteerde dat ik op een gegeven moment dacht dat hij de boel wilde saboteren. Op dat ogenblik zou een "kenner" toch in de gaten moeten hebben dat bij die Spanjaard het heilige vuur niet meer brandt, dat hij het niet meer onder controle heeft en zomaar wat doet op goed geluk. John van den Brom daarentegen heeft zeker wel nog die honger en die drive, maar ik vind Dury, Maes en Vanhaezebrouck simpelweg beter in hun vak.
Alle respect voor Degryse en de mooie carrière die hij gemaakt heeft, maar ik vind dat er in onze bijdehante Superklasse deelnemers zijn die minstens een even goeie kijk op het spelletje hebben als de Hollandofiele Ardooienaar. Zoals daar is : Kristof Demeulemeester van "Fc Lost". Bij deze trouwe participant aan SK "De Zande", alsmede alerte volger van onze vaderlandse Jupiler League peilde ik kort naar zijn visie op enkele concrete kwesties.
1. Kristof, wie wordt volgens jou landskampioen?
"Club Brugge. Zonder goed te spelen staan ze vooraan in de klassering. Preud'homme zal er het vuur, wat ze momenteel ontbreken, stilaan inkrijgen, hoop ik. Al zal Genk een te duchten concurrent zijn."
2. Wie vind je de beste verdediger in de Jupiler League?
"Koulibaly van Racing Genk. Ijzersterk, beenhard, goede passing, scorend vermogen,... Soms wat driest, maar is uiteraard nog bitter jong (22 jaar)."
3. En wie vind je de beste trainer?
"Ik twijfel tussen Dury en Vanhaezebrouck. Beiden schitterende resultaten, mooi voetbal, goede 'psychologische' aanpak. Neem maar Dury : het totaalpakket..."
4. Wie, denk je, wordt er topschutter?
"Vossen, indien hij niet geblesseerd raakt. Wil zich in de kijker spelen om mee te gaan naar Brazilië maar heeft uiteraard enorm veel kwaliteiten als spits en ploegspeler."
5. En, last but not least : wie zal zich volgens jou dit seizoen tot winnaar van onze Superklasse mogen kronen?
"Zoals het er nu naar uitziet wordt het een strijd op het scherp van de snee. Ik vermoed dat Florian met enkele gerichte transfers Peter naar de tweede plaats zal verdringen. Elien wordt 3de."
De aanvallers die tegenwoordig tegen Racing Genk dienen aan te treden wordt het letterlijk en figuurlijk zwart voor de ogen. Kalidou Koulibaly, Kara Mbodji, Ngcongca Anele en Derrick Tshimanga vormen een ijzersterk kwartet dat bitter weinig weggeeft. The Wall, black version. Da's meteen ook de reden waarom de Limburgers dit seizoen kampioen gaan spelen. De verdediging van Anderlecht pakt te makkelijk goals, die van Brugge is beloftevol maar piep en bij Standard is Ciman te middelmatig en Kawashima te wisselvallig. Ik vind de Luikenaars trouwens te druistig spelen. Langs de ene kant zie ik ze graag bezig, maar langs de andere kant acteren ze vaak overhaast en met de botte bijl. Ook tegen Charleroi gingen sommigen alweer behoorlijk over de schreef. Scheidsrechter Tim Pots kreeg in mijn krant een "7", maar ik vond dat hij te veel toeliet. Als ik dan zie waarvoor De Sutter een tweede geel karton onder de neus kreeg geduwd, dan kan ik alleen maar concluderen dat er een te groot verschil is in de maten en gewichten waarmee wordt gemeten en gewogen.
Voor de rest, ziehier enkele losse sprokkels :
- Oostende lijkt nu toch echt wel een vis voor de kat.
- Bjorn Ruytinx (OHL) is een speler die zich altijd volledig smijt, zeker als hij een doelpunt heeft gemaakt.
- Voor wie graag een spelletje "kat en muis" ziet, een tip : stem komende woensdag om 20u45 af op 2BE.
- Mijn wederhelft zou graag weten welk wasproduct de vrouw van Luzon gebruikt. Ze vindt die hemdjes immers altijd zo onberispelijk wit.
Tot slot, een woordje rond onze adembenemende en tot in verre regionen met argusogen gevolgd wordende Superklasse "De Zande". Misschien wist u het nog niet, maar "Whiskey Sour" is een sinds het midden van de negentiende eeuw populaire cocktail bestaande uit Bourbon Whiskey, suikersiroop en citroensap, afgewerkt met een rode kers en een schijfje sinaasappel. Geheel in de lijn van de ploegnaam, blijkt deze week dat ook Amar Baida's "Gouden 11" een best te pruimen geheel vormen : 40 lekkere punten in één keer in de sjakosj en weekwinnaar. Profiat! Ook Pim Houwen steekt zijn neus aan het venster en lijkt zich stilaan te gaan mengen in de debatten aan de top.
Bij deze is elke deelnemer verwittigd : beware of P&A.
Het land is in extase. We gaan naar Brazilië. Na jaren van irritant gesukkel beschikken we opnieuw over een team dat tot de verbeelding spreekt. Eén van de voornaamste redenen hiervoor is dat we er eindelijk in geslaagd zijn om op een gepaste, constructieve manier gebruik te maken van de technische en atletische kwaliteiten die geboden worden door een niet onaanzienlijke groep gekleurde jongens uit de grote stad. Het is immers daar dat er dag in dag uit gevoetbald wordt op de talrijke pleintjes en agora-spaces waardoor veel kinderen er spelenderwijs een degelijke basistechniek ontwikkelen. Maar, zoals geweten zijn het niet allemaal "engeltjes". De straat heeft zo haar eigen wetten en die stroken lang niet altijd met wat de "beschaafde" goegemeente uit de provincie als wenselijk acht. Toch zijn er blijkbaar een aantal vooruitziende personen geweest die zich daar over hebben gezet en die, met vallen en opstaan, met die gastjes aan de slag zijn gegaan, deels uit idealisme, deels vanuit de overtuiging dat hun potentieel ons, mits een goeie en volhardende aanpak, op een dag tot voordeel zou strekken.
Ik ben dan zo iemand die zich de vraag stelt : wie zijn die mensen? Gaat het om onderwijzers? Leraars? Opvoeders? Buurtwerkers? Trainers? Wijkagenten? Waarschijnlijk dient er in dergelijke kringen gezocht te worden, maar de belangrijkste rol is weggelegd voor de ouders, en in het bijzonder voor de vaders. Let op, begrijp me niet verkeerd, een liefhebbende moeder is cruciaal in het opgroeien van een kind tot een evenwichtige volwassene. Echter, in de jungle die de grote stad heden ten dage is, is een strenge en consequente vaderhand onontbeerlijk. Ontbreekt die, zoals jammer genoeg vaak het geval is, dan is de kans exponentieel veel groter dat drugdealers, fundamentalistische leeghangers of anderssoortig tuig hun zoon weten te beïnvloeden en in te palmen.
Aldus betuig ik bij deze mijn welgemeende dank aan Pierre Kompany, Abdellatif Fellaini, Thierry Witsel en andere Roger Lukaku's. Zonder hen zou er nu en volgende zomer waarschijnlijk geen reden tot feesten zijn.
"Het was een hele vieze wedstrijd. Ik wist dat Kristof Dierick slecht was, maar niet dat hij zo slecht was. Wij hadden als groep trouwens reeds lang het gevoel dat de media zaten te wachten op een eerste nederlaag van ons. België kan weer goed slapen vanavond, want Standard heeft verloren. Maar, geen paniek : we staan nu aan de top en we zullen er blijven."
Ziehier de pissige reactie van middenvelder Oztürk vlak na affluiten van de topper tussen Zulte-Waregem en Standard de Liège.
Ik denk dat Alpaslan een sympathisant is van de Grijze Wolven. Waarschijnlijk vindt hij 95% van de autochtone Belgen, zeker van de Vlamingen, zachtgekookte eitjes die geen trap onder hun kont waard zijn. Bange mietjes. Racistisch bovendien. Scheidsrechter Dierick kan gelden als een schoolvoorbeeld. Die naam, dat uitzicht. Allicht woont die slappeling in een of andere villa in fermette-stijl ergens diep in de provincie. Hij maakt deel uit van "het" complot, van al die bleke schijtlaarzen die er als de dood voor zijn dat het jonge en voornamelijk uit gekleurde grotestadsjongens bestaande Standard opnieuw een keer de hoofdvogel zou afschieten.
Bij deze vergewaardig ik mij deze Antwerpse "Leeuw van de Bosporus" even in te lichten hoe het volgens mij ècht zit. De modale Vlaamse voetballiefhebber houdt van Standard. Houdt van die passionele club uit La Cité Ardente. Houdt ook van het gegeven dat in dat team witte, bruine, gele en zwarte spelers samen aan één zeel trekken en "en bloc" strijdend op zoek gaan naar de overwinning. Houdt van die vurige supportersschare, zeker als ze het opzwepende "Aux Armes" laten weerklinken. Echter, de modale Vlaamse voetballiefhebber houdt nièt van voetballers die, als het even niet draait, als oorlogszuchtige wildemannen beginnen te schoppen op al wat beweegt. Het mag er best stevig en viriel aan toe gaan, maar het moet wel sportief blijven. Per slot van rekening kijken er veel kinderen en jongeren naar de wedstrijd en hebben die spelers, willens nillens, een voorbeeldfunctie. Denk je ook niet, Kanu?
Sportief gaat het er alleszins aan toe in onze vermakelijke Superklasse "De Zande". Waar in de voorbije periode voornamelijk 1 en 3 de plak zwaaiden, is het deze week leefgroep 5 boven. Aldus een dikke proficiat aan weekwinnaar Martin en ook aan de tweede, Amar. Beide collega's zijn ondertussen reeds heel wat jaartjes actief in onze SK en tonen even aan dat ook dit seizoen hun "Gouden 11" tot een en ander in staat zijn. Doe zo verder, zou ik zeggen, en blijf jullie mengen in de debatten aan de top van het klassement.
Eveneens opmerkelijk, en bovendien leuk om vast te stellen : in de top 5 van de algemene rangschikking staan drie vrouwen.
Ik was al een tamelijk fervente fietser, maar sinds ik enige tijd geleden deze gouden tip kreeg toegespeeld van mijn gewaardeerde collega Florian, loopt het een beetje de spuigaten uit. De voorbije twee maanden pedaleerde ik op mijn city-bike met drie bescheiden steken ongeveer 2000 km bijeen, dit in de heuvelachtige Vlaamse Ardennen en in de scheldestreek tussen Oudenaarde, Gent en Dendermonde. Wanneer tijdens deze tochten het zonneke zachtjes over mijn bolleke streelt, wordt ik nu en dan overvallen door een gevoel van algehele gelukzaligheid. Ik maak mij dan de bedenking dat wij in een zeer mooi land leven. De landschappen zijn mooi, de huizen zijn mooi en bovendien gezellig ingericht, de ordentelijk en smaakvol uitgewerkte tuinen zijn niet te tellen, nagenoeg alle dorps- en stadskernen zijn fraai gerenoveerd, overal zijn er leuke cafeetjes en terrasjes waar heerlijke, perfect volgens de regels van de kunst gebrouwen streekbiertjes worden geserveerd. Bovendien zijn de mensen hier, over het algemeen gesproken, hoffelijk, gedisciplineerd en verdraagzaam. Het "Utopia" van Thomas Morus : we zijn er nog niet, maar we zijn toch al een flink eind op de goede weg.
Ook ons vaderlands voetbal wordt alsmaar beter en beter. Jonge, begaafde spelers krijgen volop hun kans en de meeste trainers durven een aanvallende tactiek te hanteren, hetgeen veel aantrekkelijke wedstrijden en schone goals oplevert. Anderlecht-Lokeren (2-3), Zulte-Waregem-Anderlecht (4-3), Racing Genk-Zulte-Waregem (5-2), Club Brugge-Anderlecht (4-0), Standard-Lokeren (2-1), Lokeren-Zulte-Waregem (2-4) : het waren zonder uitzondering potjes om als liefhebber voluit van te smullen. Ok, we kunnen niet meer mee met de Europese top, maar dat moet ook onze ambitie niet zijn. Laat die waanzinnige ratrace van debiel hoge transfersommen en medisch opgefokte spelers maar aan ons voorbijgaan. Hopelijk wordt die scheefgroei ooit een keer terdege aangepakt en kunnen we de zaak eens opnieuw bekijken. Ondertussen doet onze Jupiler League er best aan te blijven wat ze is : een kleine maar fijne competitie waar voetbal daadwerkelijk elke week uitgroeit tot een feest.
Dit laatste is zeker ook het geval in onze amusante, maar niettemin op het scherp van de snede gespeeld wordende Superklasse "De Zande". Het plezier en de competitiviteit spatten er van af. Ook deze week lagen de scores hoog en zeer dicht bij elkaar. Ik vraag mij nu al af : wie wordt de opvolger van de zijn start gemist hebbende Ben Dewyn? Wordt het niemand minder dan de niet te onderschatten "ik", de goedlachse en intelligente (bij aanvang van dit bericht reeds vernoemde) Florian, de gewiekste en niet in zijn kaarten laten kijkende Frederik, de even sympathieke als combattieve Elien, de pittige Marlies, "Comeback Kid" Pim Houwen of een of andere outsider? Zegt ù het maar.
Ik van mijn kant blijf denken dat "Jopie", ondanks de enigszins lobbige ploegnaam, niet mag worden onderschat.
Tot in den draai.
(Peter).
P.S. Ook die vrije trap gezien van Rot-Weiss Essen, zonet in Extra Time? Grappig en geniaal goed gevonden.
De historische overwinning van Club op de aartsrivaal uit Brussel is ook die van Garrido. Hij heeft van Ryan zijn vaste keeper gemaakt, hij heeft Engels en Mechele het vertrouwen gegeven, hij heeft Meunier omgeturnd tot een ferme rechtsback, onder hem is Lestienne uitgegroeid tot een gevaarlijke flankaanvaller met zeer behoorlijke "stats". Ik weet dat ik drammerig overkom, maar de waarheid heeft ook haar rechten. Blauwzwart acteerde vorige zondag zeer sterk en één iemand speelde daarin een cruciale rol : Timmy Simons. Vroeger, voor hij naar het buitenland ging, kende ik hem eigenlijk niet zo goed en vond ik hem overroepen. Nu ik hem, weliswaar op televisie, een viertal wedstrijden heb bezig gezien, weet ik wel beter : hij is onmisbaar. Werkt hard, cijfert zichzelf volledig weg voor de ploeg, weet waar hij wanneer moet lopen en wie hij moet afdekken en coacht en stuurt zijn maats op een intelligente, efficiënte manier. Hij verleent Brugge een basis, stabiliteit.
Stabiliteit is overigens iets wat ver te zoeken is in het wereldje van de voetbaljournalistiek. Amper een goeie week geleden werd Anderlecht de hemel ingeprezen voor zijn wervelende prestatie tegen K.V. Mechelen, nu kunnen de jongens van Van den Brom er plots niets meer van. Ik zeg dat RSCA een jong en swingend team heeft dat ons dit seizoen nog veel "lekkere" wedstrijden zal voorschotelen. Maar, zoals ik reeds geopperd heb in deze blog : een prijs zullen ze niet pakken, of 't zou de beker moeten zijn. De gemiddelde leeftijd ligt te laag. De voorzitter heeft trouwens zelf al aangegeven dat het voor nu een overgangsjaar zou worden. Wijs van hem. Hopelijk weet zijn trainer het hoofd even koel te houden en brengt hij komend weekend de juiste correcties aan : Tielemans voor Milivojevic en Kaminski voor Proto. 'k Zou Bruno nog laten starten, maar als na de eerste helft blijkt dat hij niet weet aan te knopen met zijn niveau van in het begin van het seizoen, dan zou ik Praet een nieuwe kans geven.
Ondertussen, in onze Superklasse, bewijst Lut François dat een en ander kan verkeren. Op speeldag 7 troosteloos onderaan de rangschikking, vorig weekend mede-weekwinnares. Bij deze wensen wij haar, evenals de jeugdige en ook reeds de vorige jaargang sterk presterende Gillian, een dikke proficiat.
Het hoogste niveau dat ik ooit bereikte zijn een vijftal matchkes met de eerste ploeg van het ondertussen ter ziele gegane FC Lutterzele (echt waar, zo heette die vereniging) in de Oost-Vlaamse 4de provinciale. 't Is ondertussen al 25 jaar geleden, hetgeen mij er eens te meer aan herinnert dat de tijd snel voorbij vliegt. Later ben ik als jonge gast ook nog twee seizoenen trainer geweest van de miniemkes van FC Eksaarde, alwaar ik ontslagen werd wegens tegenvallende resultaten. U hebt waarschijnlijk niet veel boodschap aan deze mededelingen, maar ik vermeld ze even om aan te geven dat ik mezelf als voetballer en "voetbalkenner" heus wel in de juiste, bescheiden context weet te plaatsen. 't Is dus zeer wel mogelijk dat ik bepaalde dingen niet goed zie of verkeerd inschat. Zoals bijvoorbeeld het functioneren van de zonet ontslagen Juan Carlos Garrido en het team dat hij tot en met gisteren coachte, met name de Club uit Brugge.
"Wat zie je dan?", hoor ik u denken.
Wel, in de vorige jaargang herbergde de kern van Blauw-Zwart meer talent maar was er geen eenheid. Ik vond het ergerlijk dat bepaalde spelers met hun gedachten duidelijk meer in de Twitter-wolken toefden dan te doen wat ze moesten doen, namelijk hun kwaliteiten met volle overgave ten dienste stellen van die prachtige, traditierijke club waarvoor ze mochten voetballen. Daarvoor ontvingen ze per slot van rekening maandelijks een riant loon waar de gewone supporter enkel maar kan van dromen. De pamperende aanpak van "papa" Leekens maakte de zaken alleen maar erger. Garrido kwam en haalde er dat seizoen nog uit wat er in zat. De play-offs waren zelfs zeer behoorlijk.
Voor deze jaargang verdwenen Donk en Bacca, Simons en De Sutter kwamen. Da's talent inruilen voor werkkracht, ervaring en mentaliteit. Die laatste twee zijn immers geen Zuid-Amerikaanse balvirtuozen, maar ze geven het goede voorbeeld en maken elke match hun truitje nat. En, da's voor mij het belangrijkste : zij zijn de leiders onder wier vleugels een niet onaanzienlijk aantal jonge spelers, vaak uit de eigen opleiding, zich in de ploeg kan knokken en kan ontwikkelen. Het spel is inderdaad niet altijd even hoogstaand maar er is tenminste weer strijd. Ik zie liever een groep die voluit aan hetzelfde zeel trekt en die voor elkaar door het vuur gaat dan een als los zand aan elkaar hangende bende waarin de plak gezwaaid wordt door enkele, weliswaar technisch begaafde maar bovenal egocentrische huurlingen die de ploeg willen "gebruiken" om zelf als de ster uit de verf te komen en een lucratieve transfer te versieren. Garrido leek mij op de goeie weg, maar waarschijnlijk zie ik dat dus verkeerd want in talrijke supportersfora en in de pers wordt hij in de eerste plaats neergezet als een tactische en psychologische onbenul die het niet in de vingers heeft.
Dit gezegd zijnde, Michel Preud'homme, die zou ik ook wel aan mijn roer willen hebben.
Garrido? Respect! Zit niet om de haverklap te klagen en te zagen voor "betere" spelers maar zet gewoon vier (piep)jonge Belgen in de defensie : Bolingoli, Mechele, Engels en Meunier. En dat kwartet trok, bijgestaan en gedirigeerd door een onmisbare Timmy Simons, best wel z'n streng. Tactisch lijkt de Spaanse coach niet altijd de sterkste, maar hij staat mij aan. Club heeft op dit moment een ploeg voor wie het behalen van Europees voetbal het hoogst haalbare is. De trainer mag dus niet afgerekend worden op het eventueel niet behalen van de titel, wel op de vraag of hij een team weet te kneden en te smeden waarin iedere speler bereid is om er zijn kop voor te leggen en waarin een aantal jeugdige, bij voorkeur zelf opgeleide elementen hun kans krijgen en grijpen.
Fernandez? Slappe hap! Mag dan in het verleden wel grote successen hebben behaald met het prestigieuze Porto, La Gantoise krijgt hij niet op de rails. Laatste match van het vorige seizoen, Standard-Gent : 7-0. Toen wist ik het al. In het "Laatste Nieuws" werd de Iberiër enkele keren de hemel in geprezen als was hij "El Salvador" in hoogsteigen persoon die de Buffalo's in een prachtig nieuw stadion naar andere en betere tijden ging leiden. Die bewieroking was nergens op gebaseerd, tenzij op het verleden. Hein gaat dat beter doen. Waarom? Hij is bekwaam en vooral heel hongerig. Dat ziet men trouwens aan zijn bolle kop en zijn kogelronde pens. Fernandez maakt een (te) bezadigde en verzadigde indruk.
Dat laatste kan niet gezegd worden van Frederik Vangheluwe, menner van het enigmatische "Rudy Sylvester". Fred doet er soms misschien wat lacherig en nonchalant over maar in wezen is hij een competitiebeest dat ten allen tijde het onderste uit de kan wil halen. In onze hoge toppen scherende Superklasse "De Zande" schiet hij verschroeiend hard uit de startblokken en geeft de 26 (!!) andere deelnemers allemaal het nakijken. Toch denk ik dat onze sympathieke collega er best aan doet zich een pc aan te schaffen zodat hij week na week zelf zijn "squad" kan "prepareren" en op orde stellen en hij hiervoor geen beroep hoeft te doen op de goodwill van anderen. De concurrentie is immers van dien aard dat iedere "vergetelheid" of "onachtzaamheid" keihard zal worden afgestraft.
Enkele dagen geleden stond in de sportkatern van de Britse tabloid "The Sun" een paginagrote foto van "onze" Steven Defour. Men ziet daarop hoe de geboren Hombekenaar volop zijn vreugde uitschreeuwt na zijn mooie goal tegen de Schotten. Hetgeen hierbij, naast het strijdlustige Pawnee-kapsel, in aanzienlijke mate opvalt zijn een indrukwekkende torso en twee massieve, volgetatoeëerde spierballen. Onder de viriele afbeelding prijkt een passende titel : "Muscles from Brussels".
Doping. Het wordt vooralsnog vaak geassocieerd met bepaalde sporten zoals wielrennen, body-building en de sprintnummers in de atletiek. Toch denk ik dat het ook in het voetbal welig tiert. En dat we in ons Belgenlandje op dat vlak lange tijd heiliger zijn geweest dan de paus. Als ik tien, vijftien jaar geleden in Voetbal International een kiek zag van mannen als Jaap Stam, Frank De Boer of Edgar Davids, dan sprong mij telkens hun dikke nek in het oog. Daarmee bedoel ik niet dat ik ze hautain vond, maar wel dat ze, letterlijk, beschikten over een dikker dan hun hoofd zijnde, staalhard gespierde stierennek door dewelke enkele kabels van aders trokken. Mij gaf het een indruk van high-tech medische preparatie tot op de grens en waarschijnlijk ook erover.
Gordon Strachan vertelde in de pers dat hij vorige vrijdag, vlak voordat onze Rode Duivels in Glasgow vanuit de catacomben het veld op renden, bij zichzelf dacht : "Tegen deze bende übermensch-achtige atleten valt niks te rapen".
Luister. In principe ben ik tegen het gebruik van ongeoorloofde stimulerende middelen in de sport. Maar, ik wil ook dat onze landgenoten met gelijke wapens kunnen strijden tegen de Nadals, de Bolts en de Christiano Ronaldo's van deze wereld.
Te braaf is half zot.
Tot in den draai,
Peter.
P.S.
Ik heb niet het minste bewijs voor de dingen die ik hier zeg of suggereer. Ze zijn dus met de nodige korreltjes zout te nemen. Dat doe ik zelf trouwens ook.
En of het feest was, vorige vrijdagavond. Alleszins wel in Zottegem, alwaar in de fuifzaal van de Bevegemse Vijvers ongeveer 500 toeschouwers helemaal uit hun dak gingen toen Steven "Jerommeke" Defour de geknipte voorzet van Kevin Debruyne haarfijn binnen trapte. Zingen, dansen, springen, high fives uitdelen en, om de leute wat extra aan te zwengelen, een rondje Ename Blond (hèt bier van de Vlaamse Ardennen) trakteren. 't Was dik in orde.
En weet je wat ik achteraf gezien nog het beste vond van al? Dat onze supporters in Glasgow applaudisseerden na het Schotse volkslied. Klasse.
'k Wou dat het al 11 oktober was. Kroatië-België. Hoeveel landgenoten zouden er meereizen naar dit mooie Latijnse land?
Morgen wordt op maar liefst 60 locaties in Vlaanderen de wedstrijd van de Rode Duivels op groot scherm uitgezonden. In Glasgow zelf zullen 9000 meegereisde landgenoten onze "équipe nationale" vol vuur aanmoedigen. Het leeft en het wordt alleen maar intenser.
Ooit was het anders. Na het afscheid van de generatie Preud'homme-Albert-Degryse-Nilis zijn we vijftien jaar lang op de dool geweest. De komst van Vincent Kompany heeft alles veranderd. Sindsdien werd er (eindelijk) werk gemaakt van de integratie in het vaderlands topvoetbal van allochtone jongeren uit onze grote steden en dit lijkt zich stilaan te gaan uitbetalen. Clubs als Standard, Anderlecht en, in mindere mate, Genk verdienen hiervoor de credits. Niet àlle credits, maar toch wel een heleboel.
De multiculturele samenleving. Meer en meer en in snel tempo groeien we er naartoe en worden we er mee geconfronteerd. 't Zal nog vonken geven. Da's onvermijdelijk. Zeker mocht het economisch slechter gaan -en dit staat te gebeuren- zullen de verschillen en de tegenstellingen opspelen. Maar, onze Diabolos Rojos zijn aan het bewijzen dat het wèl kan. Meer nog : dat we er profijt kunnen uit halen.
Aan eenieder een leuke, sportieve en spetterende wedstrijd toegewenst, morgenavond.
Dag trouwe en minder trouwe volgers van deze blog. Misschien hebt u zich de voorbije weken afgevraagd waarom het zo lang heeft geduurd vooraleer ik nog eens een bericht heb geplaatst. Wel, de reden is dat ik in de maand augustus heel veel dienstjes diende te draaien en dat ik bijgevolg in mijn vrije uurtjes te bekaf was om mij achter mijn pc te zetten en te schrijven. Maar, ziehier : Pete is back in town. Klaar om ook dit seizoen op wekelijkse basis zijn licht te laten schijnen over de olijke en vrolijke Jupiler League en onze daaraan gekoppelde, enig in zijn soort zijnde Superklasse "De Zande".
In onze vaderlandse hoogste klasse zijn we ondertussen 6 speeldagen ver. Smaakmakers als Bacca, Mbokani, Biglia en Jovanovic zijn er niet meer bij. Maar : ik vind het nu zo mogelijk nog plezanter. In nagenoeg alle clubs krijgen beloftevolle jonge spelers, vaak van eigen bodem, hun kans en dit maakt me blij.
1. Club Brugge.
Kijk, vooreerst : Blauwzwart heeft geen ploeg om kampioen te spelen. Daarvoor zit er gewoonweg te weinig kwaliteit in de kern. Toch zie ik ze nu veel liever bezig. Waarom? Omdat ze vandaag tenminste voetballen zoals in Jan Breydel hoort gevoetbald te worden : één voor allen, allen voor één. Kop ervoor. Vechten voor elke bal. Lopen en werken voor elkaar. En dit met jongens waar de supporters zich in herkennen : Simons, De Sutter, Ryan, Mechele, Engels, Verstraete, Blondel, Lestienne. De talentrijkste van allemaal is, met afstand, Vadis Odjidja. Toch deed de Gentenaar opnieuw datgene wat hij net niet moet doen. Ik bedoel : gisteren werkten zijn maats zich in Beveren werkelijk het apezuur om de overwinning uit de brand te slepen, dit lukt, maar in plaats van positief en welgezind met hen en de meegereisde supporters mee te vieren, begint hij keet te schoppen en verongelijkt te doen. 't Was precies of hij niet blij was met de zege. Daarom mijn vraag : is Vadis Odjidja een Jood? De Mol? Ik hoop stellig dat hij zijn klasse voluit en onvoorwaardelijk kan en wil ten dienste stellen van het collectief. Zoniet moet het bestuur zijn conclusies trekken en hem te gelde maken. Kan hij in een of andere zandbak of in de taïga dollars gaan scheppen.
2. Anderlecht.
Herman Van Holsbeeck verrichtte goed werk. Anderlecht heeft een jeugdige en opwindende ploeg. Tielemans, Bruno, Acheampong, Praet, Suarez, Mitrovic, het zijn allemaal spelers die bulken van talent. Ze scoren vlot en vaak betreft het mooie goals. Enkel de verdediging baart zorgen, maar eveneens in dat compartiment beschikken ze met Mbemba over een ruwe diamant. 't Komt in orde met paarswit, zij het dat ze in 2013-2014 geen kampioen gaan spelen. Daarvoor zijn er te veel nog wat groen achter hun oren.
3. Standard.
Sterke ploeg. Titelfavoriet. De Rouches zijn opnieuw de ploeg waar de modale Vlaming met een mix van bewondering, angst en misprijzen tegenaan kijkt. Sclessin is weer een kolkende vulkaan waarin een team speelt dat er vol goesting tegenaan kletst en iedere tegenstander vanaf het eerste fluitsignaal naar de keel grijpt. Aangedreven door enkele leidersfiguren wier kop zo op een "Wanted"-affiche uit de Far West kan figureren. Van Damme, Ciman en andere Kanu's, het lijken geen koorknapen of linksige geitewollensokken vredesactivisten met een uilenbrilletje. Guy (of is het "Gay"?) Luzon is een rare kwast, maar hij lijkt wel te kunnen coachen. Ezekiel is een kei van een spits : katterap, altijd in beweging, technisch sterk en vooral met een (ferm ontwikkelde) neus voor goals. Die juni-revolutie van de supporters tegen voorzitter Duchâtelet heeft volgens mij haar vruchten afgeworpen. Zakenman Roland wist direct waar hij aan toe was en heeft, uit schrik en zelfbehoud, alles in het werk gesteld om een sterke kern te formeren. Wel knap van hem dat hij in bijwijlen dreigende situaties het hoofd wist koel te houden en op een gepaste wijze heeft gereageerd en teruggevochten.
4. Zulte-Waregem.
Francky Dury is pure kwaliteit. De beste trainer-coach in België. 'k Dacht even dat hij zijn vingers ging branden aan de zaak-Hazard/Bico/Decuyper, maar hij heeft zijn ploeg alweer helemaal op de rails. Top van hem. Echter : Leye gaan ze nog missen. 'k Heb Habibou wat gadegeslagen in die Europese match in Cyprus en er zat, ofschoon hij scoorde, veel "afval" in zijn spel. Ze hebben nu wel een verse Franse spits aangekocht die iets in zijn mars zou hebben maar het blijft vanzelfsprekend afwachten of het er ook effectief uitkomt. Toch gaan ze aan de Gaverbeek ook deze jaargang weer heel wat mooie momenten beleven.
5. Racing Genk.
Ook kandidaat voor de oppergaai. Propere keeper (Köteles), stevige defensie (Kara, Koulibaly), ervaren middenveld (Gorius, Camus, Hyland), goeie flankspelers (Buffel, Monrose, De Ceulaer, Limbombe, Croux) en twee "gollenmakers" (om het eens op z'n Sollieds te zeggen) van de bovenste plank (Vossen, Mboyo). Bovendien speelt het geraamte van de ploeg reeds een hele periode samen, hetgeen de automatismen ten goede komt. De Limburgers zullen er niet ver van zijn dit jaar.
Samengevat : 't wordt leuk en spannend.
Hetzelfde zal ongetwijfeld ook het geval zijn in de onovertroffen Superklasse "De Zande". Tot nu toe hebben 19 deelnemers zich ingeschreven. Naast een hele rits oudgedienden begroeten wij ook enkele zeer gemotiveerde nieuwkomers. Van één ervan weet ik nu al dat hij zal meedingen naar de overwinning : Florian Van de Sompel. Deze sympathieke, edoch evenzeer competitief ingestelde jonge collega heeft zijn team bedacht met de naam "Lazio Coma", maar dit is - u weze gewaarschuwd- gewoonweg een poging om zijn tegenstrevers op het verkeerde been te zetten. Flors equipe zal messcherp uit de startblokken schieten en de anderen zullen hun tenen mogen uitkuisen om hem de loef te kunnen afsteken.
Tot in den draai,
Peter.
PS. Even voor alle duidelijkheid : als ik hierboven het begrip "Jood" bezig, gelieve dit dan wel in zijn context te zien. 't Is niet racistisch of anti-semitisch bedoeld.
Net als je denkt dat het met het Belgisch voetbal de goeie richting uitgaat, krijg je een staaltje stuitend amateurisme voorgeschoteld. Het nieuwe stadion van AA Gent is een pareltje en het raakte klaar op de datum dat gezegd werd dat het klaar zou zijn. Zonder meer een unieke realisatie in ons door bureaucratie en politiek gekonkelfoes gekenmerkte land. Tegenover dit professionalisme staat de manier waarop Zulte-Waregem de kwestie-Hazard en dat hele gedoe rond de kapiteinsband heeft aangepakt. Was dat nu zo moeilijk om die aangelegenheid in goeie banen te leiden? Lijkt mij van niet. Die manager (Bico) krijgt het gedaan dat Hazard door Chelsea nog voor tenminste een half jaar aan Essevee wordt uitgeleend. In ruil vraagt hij dat zijn speler aanvoerder zou mogen zijn, een verzoek waar ik kan inkomen. Dan is het van de kant van Waregem zaak dat de in deze betrokken partijen (trainer, spelersraad, Decuyper) met mekaar even aan tafel gaan zitten, de zaak open en eerlijk bespreken en een duidelijk gezamenlijk standpunt innemen en formuleren. Ofwel gaan ze akkoord en wordt Thorgan de nieuwe kapitein, ofwel vinden ze dit om wat voor reden dan ook niet opportuun en blijft de driekleur om de arm van De fauw. In plaats van moderne, gestroomlijnde communicatie en besluitvorming, kregen we echter een potsierlijk potje "kotenduik op oer-vlaamsche wijze" met als gevolg verwarring, onbegrip en wrevel. In zoverre ik mij via de pers een beeld kan vormen van deze janboel, lijkt het mij toe dat Dury de grootste fout gemaakt heeft. Trouwe volgers van deze blog weten dat ik hem als trainer behoorlijk hoog heb zitten, maar nu en dan behandelt hij bepaalde affaires op een verkeerde manier. Zo belde de Olsenaar, in de periode dat hij trainer was bij La Gantoise, met de gsm die hij in bruikleen had gekregen van zijn werkgever voortdurend over en weer met Vincent Mannaert, algemeen manager van Club Brugge, totdat Louwagie erop uitkwam en hem geheel terecht hiervoor op het matje riep. Tot op dat moment had Francky bij de Buffalo's een prima parcours afgelegd, maar na deze trammelant stortte alles wat hij had opgebouwd als een kaartenhuisje in elkaar. Hopelijk overkomt hem nu niet hetzelfde aan zijn geliefde Gaverbeek.
Oef. Die saaie weken zijn voorbij. Er is weer afgetrapt in onze Jupiler League. En hoe. Ik zag drie wedstrijden -op televisie uiteraard- en ze waren alle drie de moeite.
Club-Charleroi.
Redelijke tweede helft. Het rood voor Simons leek mij te zwaar. Hij ging niet vol door, maar was wel te laat. Accident de parcours of toch de jaartjes die zich beginnen te laten gevoelen? Lestienne werkt zich het apezuur en forceert de tweede gele kaart voor die idiote Charleroi-middenvelder. Zeer belangrijk moment. En dan : Wang pang pang! Die zat er lekker in. Ryan? 'k Heb enkele weken geleden met collega Florian wat youtube-filmpjes van deze Australische doelman zitten bekijken en dan viel op dat hij uit zijn goal durft spelen en over een computergestuurde "Zuid-Amerikaanse" uittrap beschikt. 't Beviel mij wel. Maar : afwachten, natuurlijk.
Genk-Oostende.
Oostende zal rap moeten leren een versnellinkje hoger spelen. Alleen maar vechtvoetbal en met tien voor de eigen muit bivakkeren en hopen dat die sterke Depoître iets forceert, da's niet genoeg voor eerste. Prachtig aangesneden corner van Gorius bij die eerste goal van Vossen. 't Is en blijft een wapen wanneer je iemand in de ploeg hebt die bij een dood moment de bal scherp kan voor geven of op doel kan trappen. A la Leko. Hazard potte er zaterdag ook een mooie.
Anderlecht-Lokeren.
Hans Vanaken. Scoorde zeven keer in de voorbereidingswedstrijden. Toch was ik verrast dat Leko op de bank diende plaats te nemen. Maes gaf de voorkeur aan het infiltratievermogen en het tor-instinct van de Lommelse jongeling, boven de traptechniek van de Kroatische routinier. En dit pakte prima uit. Vanaken speelde een dijk van een match. Hij oogt wat traag en slungelig, maar hij heeft een behoorlijke techniek, is balvast en behoudt steeds het overzicht. Anderlecht? Biglia en Mbokani moeten dringend worden vervangen door spelers die er direct staan. Vraag is of die Serviërs daartoe in staat zullen zijn. Positief is wel dat RSCA opnieuw enkele schitterende talenten aan het publiek presenteert : Mbemba en Tielemans. Op dit vlak is en blijft paarswit toonaangevend in ons land en verdienen ze alle lof. Alleen al daarom hoop ik dat voor hen de puzzelstukjes snel in elkaar gaan passen. Ergerlijk blijft wel de indruk dat ze nog altijd dat duwtje in de rug krijgen van de scheids. De Zeeuw geeft Scholz gewoonweg een lap op zijn bakkes en krijgt geeneens een kaart. En die tweede penalty was ook wel licht. Gelukkig is Gillet een rechtschapen man en geeft hij Copa alle kans om de strafschop te keren. Waarvoor dank, Guillaume.
Superklasse "De Zande".
Ook deze jaargang zal in ons geliefd instituut een verbeten maar bovenal amicale en amusante strijd losbarsten binnen het kader van de "Gouden 11". Tijdens de vorige editie diende eindwinnaar Ben Dewyn alles uit de kast te halen om Comeback Kid Pim Houwen finaal van zich af te houden. De spanning was in die periode werkelijk te snijden en we mogen hopen dat dit ook voor 2013-2014 het geval zal zijn. Het is nu reeds mogelijk om een team aan te maken, je gaat dan ook reeds punten krijgen, maar die tellen nog niet echt mee. Op 13/09 worden alle tellers terug op nul gezet en vanaf dan is 't voor echt. Dus : tot die datum mag je zoveel transfereren als je wil.
Er zijn twee belangrijke wijzigingen in het reglement. Ten eerste : assists leveren geen punten meer op. Dit lijkt mij zeker een gegeven waarmee men bij de samenstelling van zijn "Gouden 11" dient rekening te houden. Ten tweede : elk team krijgt zes gratis transfers voor heel het seizoen. 't Is dus gedaan met dat slechte systeem waarmee men onbeperkt transfers kon kopen. Iedereen krijgt er zes en daarmee moet men het stellen.
Hoe ge uw team kunt inschakelen in onze Superklasse, dat laat ik iedereen binnenkort weten.
In 1994 reisde schrijver-voetbalfilosoof Raf Willems naar Londen om er een halve finale in het kader van de FA-Cup bij te wonen, met name Chelsea versus Luton Town. In de metro op weg naar de wedstrijd stond recht tegenover hem een eenzame, wat oudere Luton-supporter met een strooien hoed op het hoofd. De aanhangers van deze kleinere ploeg uit de gelijknamige Zuid-Engelse stad hebben immers als bijnaam "The Hatters" (de hoedenmakers), dit omdat er vroeger aldaar een aanzienlijke industrie was die zich met het vervaardigen ervan bezighield. Enkele haltes verder stapt een groep behoorlijk aangeschoten skinhead-achtige figuren op, Chelsea-fans van de hardere soort. Ze krijgen de Luton-man in de gaten en gaan er rond staan op een manier die behoorlijk dreigend overkomt. Luidkeels brallend zingen ze hem Chelsea-liederen toe. Een dikke kaalkop brult keihard in zijn oor : "I'm gonna fuck you tonight". Een station verder dwarrelt een strooien hoed op de sporen. Gelukkig is het daarbij gebleven en hebben deze mensapen de vijftiger in kwestie geen verder kwaad berokkent. Toch was voor Willems de pret van het uitje er meteen af.
Ik moest denken aan deze wat droeve anekdote toen ik vorige vrijdagavond onze Rode Duivels uit hun dak zag gaan voor het voor de gelegenheid volledig met vrouwen gevulde supportersvak in het Koning Boudewijn-stadion. Mede onder impuls van deze non-stop plezier makende en zingende en dansende dames was de wedstrijd tegen de Serviërs uitgegroeid tot een nationaal feest waar geen enkele militaire parade op 21 juli ook maar in de verste verte kon aan tippen. Ook op diverse marktpleinen en in talrijke cafés, tuinen en woonkamers overal te lande gingen de mensen loos. Na de kleurrijke kindertekeningen van de vorige keer was ook deze Duiveluitdaging een schot in de roos.
Kan voetbal de wereld redden?
De reeds genoemde Raf Willems stelde zichzelf deze ambitieuze vraag in een van zijn vorige boeken. Het antwoord lijkt op het eerste gezicht zeer simpel : natuurlijk kan het voetbal de wereld niet redden. Terecht kan gesteld worden dat het eerst maar eens zichzelf moet zien te bevrijden van stinkende uitwassen als hooliganisme, omkoping, mensenhandel, manifest overbetaalde pseudo-vedetten en anabole steroïden.
Maar verdomme : voetbal is ook een enorme positieve kracht. Het verschaft mensen vreugde en brengt ze dichter bij elkaar. Het sloopt vervelende grenzen en bevordert de eenheid. Het doet verbroederen. De Rode Duivels geven, na jarenlang in het sukkelstraatje te hebben gezeten, opnieuw het goede voorbeeld. Het plezier en de levenslust spatten van het scherm. Een mooiere afsluiter van dit toch al beklijvende seizoen 2012-2013 konden ze ons niet schenken.
Vincent : hopelijk hebt ge niet teveel koppijn en komt uwe neus weer schoon recht te staan.
Voilà, het doek is gevallen over het seizoen 2012-2013. Anderlecht is kampioen maar het kroop door het oog van de naald. Ik hoorde manager Van Holsbeeck op de radio zeggen dat volgens hem en zijn werkgever het systeem van de play-offs dient te worden herbekeken. Met name de halvering van de punten was deze jaargang te veel en te zeer een "pain in the ass" voor de trotse Brusselse club die alzo ei zo na de titel moest laten aan een West-Vlaams boerenploegske. 'k Zou het wel de max vinden, den Essevee in de Champions League. Aan al diegenen die beweren dat Dury en Co daar niets te zoeken hebben kan worden tegengeworpen dat de Gaverbeekjongens ooit het grote AC Milan wisten uit te schakelen. Ok, da's lang geleden, maar voetbal is voetbal en heel af en toe gebeuren er in dat wereldje mirakels. Dus : duimen maar dat Zulte-Waregem via de voorrondes een ticket weet te bemachtigen voor het Europese Kampioenenbal.
Een eindwinnaar is er ook in onze enige echte Superklasse "De Zande". Het is niemand minder dan...Ben Dewyn!!! Bij deze wensen wij onze gewaardeerde collega van harte een dikke proficiat en drukken wij de hoop uit er binnenkort samen met hem eentje te kunnen drinken op zijn hard bevochten overwinning. Mijn gemeende dank en appreciatie gaan ook uit naar alle andere deelnemers. Pim, Benny, Patrick (en neefje), Fred, Kristof T., Jonas, Marieke, Amar, Martin, Kristof D.M., Marlies, Didier, Andy, Brecht, Niek en Lut : goe gedaan!!! Ik kijk er al naar uit om jullie dit najaar opnieuw te mogen verwelkomen in dit prettige voetbalspel.
Zoals reeds vermeld in het vorige bericht is Kristof D.M. van "fc lost" de laureaat van onze eerste P.O.-prono. Hij laat eerste achtervolger Florian uiteindelijk twee punten achter zich. Dus ook voor jou, Kristof, nogmaals mijn oprechte gelukwensen : blijkbaar is het uw glazen bol die het beste werkt. De bak met het niet te versmaden, in het verre Jupille gebrouwen spirituele vocht wordt u eerstdaags overhandigd. Nazdrovje!
Tot slot geef ik nog even aan dat op deze blog minstens één keer per week een berichtje zal worden gepost, dit tot ongeveer 10 juni e.k. Daarna gaat het licht even uit. Bij leven en welzijn knippen we het weer aan bij de start van seizoen 2013-2014, ergens eind juli.
Minder gezond, maar wel een voltijdse bezighouding 
