In de weekendeditie van Het Laatste Nieuws staat een gesprek tussen Marc Degryse en Francky Dury. Aanleiding was de kritiek die Degryse in zijn maandagse rubriek "Hattrick" had geuit op het spel van Zulte-Waregem. Hij vindt het teveel "reactievoetbal", er gaat zogezegd te weinig dominantie van uit. Dury was niet akkoord met deze stelling en had er via een sms op gereageerd. Om op een en ander wat dieper in te gaan had de krant beide heren geïnviteerd voor een discussie face-to-face. Vandaar deze conversatie.

   Ik ben het niet eens met Degryse. Hij lijkt mij teveel fan van de zogenaamde Hollandse School. Zonder twijfel brengen John Van den Brom en 

Mario Been iets bij aan onze competitie. Ze laten een frisse wind waaien. Ze durven hoog druk zetten, balbezit opeisen en de tegenstander via vlot combinatievoetbal naar de strot grijpen. Ook hun communicatie is duidelijk, open en soms hard. Ze draaien niet rond de pot. De manier waarop 

Van den Brom president Vanden Stock publiekelijk op zijn plaats zette nadat deze Bram Nuytinck een "cadeautje voor de coach" had genoemd, getuigde van lef en eerlijkheid. 'k Zie het een Belgische trainer nog niet zo gauw doen.

   Maar, geachte Marc Degryse, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Ik heb het in een vorig bericht op deze blog reeds vermeld : al jaren acteren de ploegen die Dury piloteert verzorgd en, wat mij betreft, attractief. Immers, omschakelingsvoetbal kan, mits snel, snedig en precies uitgevoerd, zeer mooi zijn om naar te kijken. Zelden heb ik een team zo rap, vaardig en fraai zien counteren als het Dinamo Kiev (eind jaren '90, met een toen nog jonge Andrij Sjevtsjenko in de rangen) van de legendarische oefenmeester Valeri Lobanovsky. Deze laatste had zijn squad zo minitieus ingetraind dat hij het zich kon permitteren om minuten lang in te dommelen tijdens een match. Schitterende beelden waren het : Dinamo dat alweer aanzet voor een dodelijke uitbraak, het stadion dat in extase geraakt, en ondertussen de oude Valeri die als een norse sfinx, de handen diep weggestoken in zijn wintervest-met-schapenvacht, gewoonweg zit te dutten op de bank. Ik wil maar zeggen : Lobanovsky was geen kaaskop maar schotelde ons toch een manier van spelen voor die ook mensen naar het stadion lokte. 

   Dat Francky Dury maar kalm en vastberaden voortdoet waarmee hij bezig is. Er kunnen er veel een puntje aan zuigen.

   Met belangstelling kijken wij ook uit naar Club-Mechelen van vanavond. Aangezien Lokeren en Genk morgen tegen elkaar uitkomen kan 

Blauw-Zwart een goeie zaak doen in het klassement. Het heeft na de alweer ergerlijke prestatie van vorige woensdag (bekeruitschakeling door buur Cercle) alleen nog maar de competitie om zijn tot op heden slecht en kleurloos seizoen te kunnen redden. Wij duimen voor Juan Carlos Garrido. Ik vind het alvast positief dat hij een aantal beslissingen neemt die moeten genomen worden. Hopelijk heeft hij Dame Fortuna wat aan zijn zijde.

   En hoe zal het den Beerschot vergaan, zonder de deze week de laan uitgestuurde Adrie Koster tegen Zulte-Waregem? Die Patrick Vanoppen, 

'k begin mij meer en meer af te vragen of die niet aan de coke zit. Het tempo waarin die man mensen aanwerft en ontslaat ligt ridicuul hoog. Ook zijn manier van communiceren en zich uitdrukken associeer ik niet direct met doordacht bestuur en kwaliteitsvol management. 't Lijkt mij niet met zo een pipo dat de prachtige wereldstad Antwerpen ooit de club zal krijgen die bij haar status past.

U ziet het : onze vaderlandse ereklasse heeft ook dit weekend weer heel wat "lekkers" in de aanbieding.

Tot in den draai!

(Peter).

  

Er sneuvelden bovendien 21 nationale records, werden 14 finales behaald en iedereen (!) die in het bad kwam zwom een persoonlijk record.

Kijk, dit noem ik nu eens resultaten waar ge mee naar huis kunt komen. Vooral die Pieter Timmers lijkt mij het potentieel en ook het charisma te hebben om uit te groeien tot een kampioen. Volgend jaar op het WK in Doha, Qatar, zullen we hem met meer dan gewone belangstelling volgen.

Via de televisie welteverstaan, niet ter plekke.

Maar nu terug naar onze core business : het edele voetbalspel zoals gepresenteerd in onze kleurrijke Jupiler League.

Anderlecht nam makkelijk afstand van den Beerschot. 'k Vraag mij af wie de Brusselaars van een zoveelste titel kan houden. Ze hebben een goeie keeper, een stabiele verdediging (Nuytinck is een prima aankoop) en met Mbokani, Jovanovic, Biglia, Praet en Bruno beschikken ze over meerdere spelers die dat beetje meer hebben om met een persoonlijk actie/flits iets te forceren. Gelukkig is er het systeem van de play-offs waardoor alle mogelijkheden nog openliggen en de spanning in onze competitie gegarandeerd blijft. Met dank aan Ivan De Witte.

Als we het hebben over deze voormalige voorzitter van de Pro League, dan hebben we het meteen ook over AA Gent, de club waar hij reeds geruime tijd, samen met manager Michel Louwagie, de lakens uitdeelt. De heren lijken mij voor dit seizoen hun hand wat overspeeld te hebben. Ze hebben met Jorgensen, Ljubijankic, Smolders, Coulibaly en Jorgacevic een teveel aan ervaring verkocht waardoor de weliswaar getalenteerde kern op vandaag geen "meneurs de jeu" heeft, dit laatste zeker ook gezien de langdurige blessure van Bernd Thijs. 'k Heb het al eens gezegd : Arzo is slechts een schijn-leider en Mboyo is nog te groen achter zijn oren. Toch denk ik dat de Buffalo's niet moeten gaan panikeren : ze beschikken over een rits zeer begaafde jonge wolven en dat zal zich op termijn wel uitbetalen. Misschien kunnen ze deze winter Christophe Lepoint terughalen. Deze potige, maar tevens bedreven en hardwerkende centrale middenvelder zit momenteel op uitleenbasis bij Waasland-Beveren en is opnieuw aan het toegroeien naar zijn beste vorm, dit na een langdurige afwezigheid die haar oorsprong vond in een zwaar auto-accident . Het is iemand die vooropgaat in de strijd en die mij, door alle naars dat hij heeft meegemaakt, ook wel mentaal enigszins "gestabiliseerd" lijkt. Hij is dus nog steeds eigendom van La Gantoise en 'k peis dat ze hem daar in de gegeven omstandigheden goed zouden kunnen gebruiken. Bob Peeters staat, wat mij betreft, niet ter discussie. Ik ben ervan overtuigd dat hij een goeie trainer is. Aan hem zal het niet liggen.

Lokeren blijft maar winnen. Maar : ditmaal kropen ze, in Bergen,  door het oog van de naald. Copa pakt op het einde een penalty van Perbet en vlak voor affluiten pot reus Ibrahima Gueye de winnende treffer. De Oost-Vlamingen spelen zeker geen sambavoetbal maar elke partij pakken ze aan als was het een bekerfinale : geconcentreerd, gedisciplineerd en met volle overgave. Toch verzamelen zich boven Daknam een paar donkere wolkjes : verdediger Taravel moet binnenkort onder het mes en Copa en Harbaoui moeten zeker, Patosi mogelijks, naar de Afrika-Cup.

Benieuwd hoe coach Peter Maes dit gaat oplossen.

Bij de Club zit Garrido volop in de zoekende fase. Tegen Charleroi liet hij Figueiras plaatsnemen in de tribune en Almeback, Bacca en Tchité op de reservebank. 'k Ben curieus of de Spanjaard de puzzel in elkaar krijgt. Ondanks de moeizame zege en het povere spel zie ik enkele lichtpuntjes : Larsen is terug inzetbaar, Vleminckx scoorde een mooie goal en Stenman komt er weer aan. En ze zullen zich bij Blauw-Zwart waarschijnlijk wel nog herinneren dat de de voorbije weken op hoog niveau keepende Colin Cosemans nog steeds van hen is. Alhoewel... 'k las deze week in de krant dat ze interesse hebben in en bijgevolg een stevige som geld veil hebben voor doelman Koen Casteels van Hoffenheim. 

Gaan ze het daar in Sint-Andries nu nooit leren?

Tot slot werp ik een vorsende blik op onze dierbare superklasse.

Deze leert mij dat de Benny Boys op hoog niveau blijven acteren en wederom afstand nemen van de anderen. Daar waar Benny Vanderschaeghe de voorbije jaren soms supersonisch uit de startblokken schoot om daarna quasi even snel weer weg te zakken in het klassement, lijkt hij mij dit jaar vast van plan om tot op de meet de te kloppen man te zijn en te blijven. Ik roep bij deze Patrick, Fred en alle anderen op om de handschoen op te nemen en alle (eerlijke) middelen aan te wenden om het onderste uit de kan te kunnen halen. 

Tot in den draai.

(Peter).