"Tiens, wanneer komen die nieuwe sneakers van Blackpool nu weer uit? Was dat deze week, of is het pas volgende week? Misschien moet ik hetstraks eens navragen via een tweet..." Ondanks de gevulde tribunes en het belang van de match heeft Ryan zich even te ruste gelegd op zijn donzige wolkje en laat hij soortgelijke flinterdunne, niet onaangename overpeinzinkjes ronddartelen in zijn hoofd. Zijn dromerij wordt echter abrupt onderbroken door een bal die plotsklaps zijn gezichtsveld penetreert en pardoes vanuit de lucht voor zijn voeten botst. "Verdorie...da's waarook, ik bevind mij hier in een voetbalwedstrijd, en nog wel tegen Anderlecht. Dat was ik even helemaal uit het oog verloren. Niet panikeren,Ryan, gewoon even dat balletje met de borst afleggen op onze keeper en...klaar is kees. Asjemenou...wie komt er hier nu vanuit mijn ruggevlamd...? Holy shit, 't is Mbokani...!" De Hollandse verdediger probeert nog rap-rap de bal te ontzetten maar aangezien zijn reactievermogen -in tegenstelling tot dat van Dieu- nog half-en-half op de slaapmodus staat, is hij hopeloos te laat en tikt hij de Congolees vol aan op zijn plexus. Gelukkig voor blauwzwart heeft scheidsrechter Verbiest zich die avond blijkbaar voorgenomen om koste wat het kost te bewijzen dat hij niet anti-Brugge is. Hij negeert het signaal voor een strafschop dat hij via zijn oortje door een collega ingeseind krijgt en laat het spel gewoon doorgaan. Ryan haalt opgelucht adem.
Kijk, een ezel stoot zich naar verluidt niet meer dan één keer aan dezelfde steen. Donkie daarentegen...die raakt maar niet geleerd.
Intrinsiek is de Surinaamse Amsterdammer met afstand de beste verdediger in onze competitie. Als hij bij de les is, is hij niet te passeren. Hij is snel, heeft een prima kopspel en kan uitstekend uitvoetballen. Ook in de frontlinie kan hij, indien nodig, voor heel wat dreiging zorgen en alsdusdanig pikt hij regelmatig zijn goaltje mee. Dus : zonder meer een 18-karaats "all-round defender". Bovendien heet hij een sympathieke gozer te zijn die goed ligt in de groep en altijd in is voor een grapje en een dolletje. Echter, helaas, driewerf helaas : Ryan heeft een manco dat keer op keer zijn enorme kwaliteiten in de schaduw stelt, met name zijn structureel onvermogen om gedurende een hele wedstrijd 100% geconcentreerd te blijven. En hierbij is 't ergste van al dat hij die absences krijgt op de slechtst mogelijke momenten. Zoals vorige zondag. Anderlecht werd een hele eerste helft weggespeeld van het kastje naar de muur, maar was na rust helemaal opgenaaid en gefocust het veld opgekomen, vastberaden om te tonen dat het in staat is om zich terug "in the game" te knokken. Net in die ogenblikken van hevig opstekende storm en woeliger wordende baren, besloot kapitein Donk om zich een wijl terug te trekken in zijn kajuit en daar een korte siësta te houden. Dit terwijl leidersfiguren ook en vooral in moeilijke stonden zekerheden dienen te zijn en voorop gaan in de strijd.
Samengevat lijkt mij de tijd rijp voor een definitieve conclusie : met spelers als Ryan Donk zal Club nooit ofte nimmer een prijs pakken. Van zodra iemand 2 miljoen biedt : verkopen. Ook indien het om een Brusselse club zou gaan.
Iets helemaal anders : Ajax klopt PSV en staat op de drempel van een derde titel op rij. Joepie! De opleidings-club wint het van de koop-club. Sinds Johan Cruyff de machtsstrijd van Van Gaal en co gewonnen heeft en de facto de regie voert, lijkt de Amsterdamse traditionsverein met Joodse roots weer een intelligent en prijzenswaardig beleid te voeren. Er worden geen zotte bedragen meer betaald voor spelers die toch enkel maar in geld geïnteresseerd zijn. Wie voor Ajax speelt verdient goed zijn brood, maar het belangrijkste is dat de persoon in kwestie in de eerste plaats ècht deel wil uitmaken van die schitterende vereniging met het prachtige shirt-met-de-rode-baan. Ook al zou hij elders misschien wat meer kunnen verdienen. In de ploeg wemelt het van de jonge en beloftevolle talenten, de opleiding is nog steeds de beste ter wereld en de club wordt in zeer belangrijke mate gedragen door oud-spelers die de meeste cruciale posten bekleden : Frank De Boer is hoofdcoach, Dennis Bergkamp assistent-trainer, Edwin Van der Sar is Algemeen Directeur, Marc Overmars Directeur Voetbalzaken, Wim Jonk Hoofd Opleidingen,enz...Achter de schermen is het, zoals gezegd, de bij leven reeds legendarische Johan Cruyff die als supervisor de koers bepaalt.
Ajax Amsterdam : een lichtend voorbeeld in een voetbalwereld waarin al het mooie wat deze sport te bieden heeft steeds meer en meer dreigt ondergeschikt te raken aan de verstikkende wet van het grote geld. Pas op : geld is leuk, geld opent deuren. Net als iedereen hou ook ik er van. Maar, zoals algemeen geweten : het maakt veel kapot.
Tot slot, een wat minder zwaar op de maag liggende vaststelling : in onze attractieve Superklasse neemt Ben Dewyn enkele puntjes meer afstand van zijn naaste achtervolgers Benny, Patrick en Pim en bekleedt hij aldus op dit ogenblik nog steeds in z'n uppie de koppositie. Echter,wat meer is : ook in de zeer voorlopige tussenstand van de P.O.-prono staat hij aan de leiding (!), maar hier moet hij deze delen met Frederik, Florian en Fc Lost. Alle vier hebben ze 4/6 (Standard-Genk van gisteren heb ik er nog niet bij gerekend). Als 't meezit kunnen we ook in deze de komende weken genieten van een spannend concours op het scherp van de snee.
Tot in den draai.
(Peter).
Ps. Voetbal is zeer zeker één van de schone dingen op deze ondermaanse bol, maar tegelijkertijd is en blijft het maar voetbal. Hopelijk hebben ze die gek(ken) in Boston snel te pakken.
