Vraag : wat is de link tussen Club en het ACW? Antwoord : beiden geven ze het middenveld uit handen.
Wat hiervan de oorzaak is bij de christelijke vakbond, dat hebt u de voorbije dagen ruimschoots in de gazetten kunnen lezen. Bij blauwzwart had het met twee dingen te maken. Eén : Donk, Odjidja en Lestienne hadden het eerste uur nagenoeg al hun poeder verschoten en kregen het op 't einde niet meer belopen. Twee : tegelijk gaf John van den Brom zijn ploeg een boost met de radicale inbreng van De Sutter, Armenteros en De Zeeuw. Met name deze laatste nam met de nodige Hollandse flair het heft in handen en zorgde voor een ingenieus beslissend pasje. Eigenlijk vond ik gisteren de basiself van Brugge sterker dan die van Anderlecht. Maar : blijkbaar was de bank van de regerende landskampioen veruit de meerdere van die van Jan Breydel. In dit verband staat er vandaag een interessant artikeltje in Het Laatste Nieuws. Hierin wordt berekend dat Club 28,5 % van zijn tegengoals slikt in het laatste kwartier. Dus : de wisselspelers zijn vooralsnog veel te weinig in staat om het in het laatste deel van de match op gelijkwaardige wijze over te nemen van de basisspelers op het moment dat deze laatsten hun tank leeggespeeld is. Er is een onevenwicht : spelers als Gudjohnsen en Hoefkens zijn "over the top" en jongeren als De Bock en Adu zijn weliswaar talentvol maar misschien nog wat groen achter hun oren. "On the bench" van paarswit daarentegen zitten kwaliteitsvolle en ervaren voetballers op de top van hun kunnen. Bovendien : JVDB blijkt communicatief dermate onderlegd dat hij er voluit in slaagt zijn bank hongerig, gemotiveerd en positief ingesteld te houden, iets wat heel wat andere coaches (zoals Garrido?) veel minder lukt. Een trainer die het steeds opnieuw gedaan krijgt zijn wisselspelers mentaal optimaal te "prepareren" zodanig dat dezen, wanneer hij ze inbrengt, voor hem wedstrijden die moeilijk aan het verlopen zijn toch nog over de streep weten te trekken, wel, da's een kei in zijn vak. Remember Massimo Bruno die middels een geknipte voorzet op Dieu voor RSCA de poort naar de Champions League openbeukt. Of Iakovenko en Tom De Sutter die als gretige stand-ins steeds opnieuw de weg naar de netten weten te vinden.
Samengevat : voor mij is de conclusie van de voorbije vaderlandse oer-topper zonder meer positief. Club kan en mag, voetballistiek gezien, zijn voet gerust naast die van de Brusselaars zetten. Die 18 punten verschil in 't klassement zeggen iets, maar zeggen lang niet alles. Als liefhebber ben ik blij dat de topclubs blijkbaar meer aan mekaar gewaagd zijn dan velen aanvankelijk dachten en blijf ik aldus hopen op een spetterende play-off I.
Nog iets over Nzolo. Ik vond hem een redelijke wedstrijd fluiten. Jazeker, die eerste goal was buitenspel, maar daar had ik geen probleem mee. Vorig jaar immers werd Bacca in Constant Vanden Stock enkele keren compleet onbegrijpelijk afgevlagd voor buitenspel, dus het reglementair onterecht toegekende doelpunt van Odjidja zie ik als een aanvaardbare compensatie hiervoor. Ik weet wel, zulks is niet direct een "politiek" correcte, rechtlijnige manier van denken, maar hey...this is Belgium : land van bricoleurs, loodgieters, foefeloplossingen en fiscale achterpoortjes. Er is een ander aspect aan Jérômes arbitrage waar ik mij meer aan stoor, met name het feit dat hij, in geval van een "beloftevolle" vrije trap, de muur nooit op 9 meter zet. Hij neemt steeds kleine pasjes waardoor de muur steevast op ongeveer 8 meter van de bal terechtkomt. Bovendien laat hij toe, door de andere kant op te kijken, dat de verdedigende partij, die steeds gaat trachten "en bloc" systematisch wat op te schuiven, er nog 20 à 30 centimeter "afknijpt". Lepe Efong doet dit volgens mij doelbewust. Enerszijds int hij van de ene ploeg de credits omdat hij hen een kansrijke vrije trap toekent, anderszijds zorgt hij ervoor dat -in geval achteraf zou blijken dat hij die vrije trap ten onrechte of te licht zou geblazen hebben- de mogelijkheid dat er een doelpunt uit voortvloeit met minstens de helft wordt verkleind. Immers : als de vrije trap wordt gemist, dan kraait nadien geen haan meer naar het feit dat hij eventueel ten onrechte zou geblazen zijn, maar mocht er uit gescoord worden, dan zijn de rapen gaar en wordt de scheids er in de media keihard op afgerekend. Dus : door stiekem in de hand te werken dat de muur een stuk dichter staat dan de vereiste negen meter weet Nzolo de kans op dergelijke voor hem vervelende scenario's aanzienlijk te verkleinen. Dit alles lijkt misschien een detail, maar op die manier kon de Club gisteren drie "lekkere" vrije trappen in de buurt van de zestien (o.a. die laatste na die "rode" fout van Nuytinck op Trickovski) niet ten volle nemen zoals het hoort. De muur stond simpelweg te dicht.
Dergelijke kromme "kleine percentjes, rijke ventjes"-filosofie is niet besteed aan de deelnemers van onze geliefde Superklasse. Zij strijden manmoedig en met open vizier. Geen kotenduikerij of verborgen agenda's, maar wel vrank en vrij met elkaar de degens kruisen onder het onverslijtbare motto : "Moge de beste winnen." En wie die beste uiteindelijk zal blijken te zijn, de spanning rond de uitkomst van dit vraagstuk wordt met de week groter.
Benny 628, Ben 626, Pim 610, Patrick 604, Kristof T. 597,...