Ik was al een tamelijk fervente fietser, maar sinds ik enige tijd geleden deze gouden tip kreeg toegespeeld van mijn gewaardeerde collega Florian, loopt het een beetje de spuigaten uit. De voorbije twee maanden pedaleerde ik op mijn city-bike met drie bescheiden steken ongeveer 2000 km bijeen, dit in de heuvelachtige Vlaamse Ardennen en in de scheldestreek tussen Oudenaarde, Gent en Dendermonde. Wanneer tijdens deze tochten het zonneke zachtjes over mijn bolleke streelt, wordt ik nu en dan overvallen door een gevoel van algehele gelukzaligheid. Ik maak mij dan de bedenking dat wij in een zeer mooi land leven. De landschappen zijn mooi, de huizen zijn mooi en bovendien gezellig ingericht, de ordentelijk en smaakvol uitgewerkte tuinen zijn niet te tellen, nagenoeg alle dorps- en stadskernen zijn fraai gerenoveerd, overal zijn er leuke cafeetjes en terrasjes waar heerlijke, perfect volgens de regels van de kunst gebrouwen streekbiertjes worden geserveerd. Bovendien zijn de mensen hier, over het algemeen gesproken, hoffelijk, gedisciplineerd en verdraagzaam. Het "Utopia" van Thomas Morus : we zijn er nog niet, maar we zijn toch al een flink eind op de goede weg.
Ook ons vaderlands voetbal wordt alsmaar beter en beter. Jonge, begaafde spelers krijgen volop hun kans en de meeste trainers durven een aanvallende tactiek te hanteren, hetgeen veel aantrekkelijke wedstrijden en schone goals oplevert. Anderlecht-Lokeren (2-3), Zulte-Waregem-Anderlecht (4-3), Racing Genk-Zulte-Waregem (5-2), Club Brugge-Anderlecht (4-0), Standard-Lokeren (2-1), Lokeren-Zulte-Waregem (2-4) : het waren zonder uitzondering potjes om als liefhebber voluit van te smullen. Ok, we kunnen niet meer mee met de Europese top, maar dat moet ook onze ambitie niet zijn. Laat die waanzinnige ratrace van debiel hoge transfersommen en medisch opgefokte spelers maar aan ons voorbijgaan. Hopelijk wordt die scheefgroei ooit een keer terdege aangepakt en kunnen we de zaak eens opnieuw bekijken. Ondertussen doet onze Jupiler League er best aan te blijven wat ze is : een kleine maar fijne competitie waar voetbal daadwerkelijk elke week uitgroeit tot een feest.
Dit laatste is zeker ook het geval in onze amusante, maar niettemin op het scherp van de snede gespeeld wordende Superklasse "De Zande". Het plezier en de competitiviteit spatten er van af. Ook deze week lagen de scores hoog en zeer dicht bij elkaar. Ik vraag mij nu al af : wie wordt de opvolger van de zijn start gemist hebbende Ben Dewyn? Wordt het niemand minder dan de niet te onderschatten "ik", de goedlachse en intelligente (bij aanvang van dit bericht reeds vernoemde) Florian, de gewiekste en niet in zijn kaarten laten kijkende Frederik, de even sympathieke als combattieve Elien, de pittige Marlies, "Comeback Kid" Pim Houwen of een of andere outsider? Zegt รน het maar.
Ik van mijn kant blijf denken dat "Jopie", ondanks de enigszins lobbige ploegnaam, niet mag worden onderschat.
Tot in den draai.
(Peter).
P.S. Ook die vrije trap gezien van Rot-Weiss Essen, zonet in Extra Time? Grappig en geniaal goed gevonden.
