Wat oogde Kelly Druyts mooi wanneer ze gisteren al zegevierend over de meet reed in het verre Colombia. Een stralende, parelwitte glimlach, een blitse zonnebril, een als gegoten om het afgetrainde lijf zittend lichtblauw wielerpakje...Een succesvolle jonge topsportster van eigen bodem : het stemt ons blij en trots. Dit in tegenstelling tot die bende overbetaalde knoeiers van Racing Genk.
Emilio Ferrera. 't Klinkt Spaans dus 't zal wel goed zijn. Velen lijken er, bewust of onbewust, zo over te peizen. Want Spanje, da's toch het land van Rafael Nadal, Fernando Alonso, Alberto Contador, van de "blaugranas" van CF Barcelona en de "galacticos" van Real? Dus, wat daar vandaan komt, dat moet toch van topkwaliteit zijn? Ik denk er een beetje anders over. Eerst en vooral telt het zonnige schiereiland volgens mij, meer en in hogere mate dan de meeste andere Europese landen, high-tech "geprepareerde" (als ge begrijpt wat ik bedoel) topsporters. Ze hebben ginder gewoonweg sèrro-sèrro-sèrro-sèrro-sèrro percent scrupules op dat vlak. 't Is niet toevallig dat die beruchte dokter annex dealer, Eufemiano Fuentes, van daar afkomstig is en dat Sven Nys zich zo graag op Mallorca terugtrekt om te gaan "trainen".
Goed, ik (lucht)fiets hier inderdaad wat te ver weg in paranoïde klinkende bespiegelingen. Terug terzake. Ik vond Ferrera bij zijn entree in de Cristal Arena hautain overkomen. Zeggen dat hij slechts twee matchen nodig had om te zien wat er bij Racing Genk aan scheelt, plus de manier waarop, het klonk blasé en bovendien weinig respectvol naar Mario Been toe. Want : wat heeft Emilio al bewezen? In het begin van zijn carrière haalde de Brusselaar propere resultaten, onder meer bij Beveren en RWDM. Echter, daarna volgden minstens evenveel mislukkingen, zoals zijn passage bij de Club. Ok, hij heeft dan wel al een titel op zijn palmares staan, maar Saoedi-Arabië is nu niet bepaald een groot voetballand en bovendien gebeurde dit aan het handje van Michel Preud'homme. Dus : shut up and go to work!
Het klinkt vandaag de dag misschien altmodisch en des "losers", maar ik vind : bescheidenheid is en blijft een schone deugd. En hoeft zelfbewustzijn zeker niet in de weg te staan.
Eindelijk was de Jupiler League nog eens wat ze behoort te zijn : een amusant ligaatje waarin vrank en vrij wordt gevoetbald. Lokeren-Anderlecht : een lekkere pot. Charleroi-Zulte/Waregem : best genietbaar. Cercle-KV Mechelen : onvervalst spektakel met een zinderend slot. OHL-Club : een doelpuntenfestival. Standard-Gent : een thriller vol spanning en strijd.
En, beste lezer, weet je wat ik in deze een zeer leuke vaststelling vind? Dat het Belgen zijn die op veel velden de kar trekken. Vanaken was outstanding. Lepoint acteerde beresterk op Sclessin, De Sutter en Odjidja deden hetzelfde in de stad van de Stella. Biebauw, Sels (alweer) en Verhulst (in vervanging van Copa) keepten uitmuntend. Peter Maes' werk is al meerdere seizoenen na elkaar pico bello en Bobke Peeters coachte Hollandse Mario richting de uitgang. Knap hoe de lange kempenaar langzaam aan uit de put is geklauterd waarin hij na zijn rampzalige passages bij Cercle en Gent was verzeild geraakt. Hij maakt van het Beverse vreemdelingenlegioen een hecht team dat gedisciplineerd speelt en vecht voor elke morzel grond.
Laat maar komen, die play-offs!
In onze supercrimineel plezante Superklasse "De Zande" toonde Niek Cornillie de voorbije speelronde aan dat er ook in Beernem enkele voetbalkenners zitten. Met 23 propere punten geeft hij het hele pak het nakijken. Bij deze, Niek : een dikke proficiat! In de algemene rangschikking knabbelde de jonge Gillian een flink handvol punten af van zijn achterstand op mij en Fred waardoor hij zich opnieuw in ons kielzog heeft gemanoeuvreerd. Blijkbaar een bijterke, da manneke.
