Daarmee komt voorlopig een einde aan een spannende winterse soap. Sterk staaltje voet-bij-stuk-houden van Herman Van Holsbeeck. De Brusselaar lijkt soms wat het goedmoedige van een grootstedelijke bonhomme uit te stralen, maar in realiteit is hij gewiekst en meedogenloos. In deze beseft hij meer dan wie ook dat de landskampioen van het lopende seizoen straks rechtstreeks zal mogen aanschuiven aan de financiële vetpotten van de Champions League en dat zijn broodheer de kleine Argentijn goed zal kunnen gebruiken om zich de tot op heden bij elkaar gevoetbalde riante leiderspositie niet in extremis uit handen te laten glippen in de immer linke Play-Off I. Want hoewel in de pers heel wat kenners met naam en faam de inbreng van Biglia in Anderlechts succesvolle resultaten schromelijk onderschatten, dit door steeds maar weer te wijzen op zijn magere statistieken (m.n. goals en assists), ziet Herman wèl in dat de blonde middenvelder vooralsnog een onmisbare factor is in de jacht naar de oppergaai van deze jaargang. 

Echter : ofschoon ik dus enerszijds, zoals gesteld, de houding van Van Holsbeeck van sterk management vind getuigen, kan ik anderszijds ook verstaan dat Biglia zich onheus bejegend voelt. Bekijk het eens van zijn kant. In 2006 heeft hij zich door zijn toen bij RSCA spelende landgenoot Nicolas Frutos laten overhalen om bij paarswit te tekenen, dit terwijl er op dat moment nog tal van andere mooie Europese clubs interesse toonden. De prijs die Vanden Stock en Co. toentertijd aan het Argentijnse Independiente voor dit goudhaantje dienden te betalen was niet onredelijk : 3 miljoen. Ondertussen voetbalt deze voormalige wereldkampioen bij de -20-jarigen reeds meer dan zes jaar in onze hoofdstad en hielp hij zijn club aan drie nationale titels (2007, 2010 en 2012), één beker (2008) en vier supercups (2006, 2007, 2010 en 2012). Toch niet min, zou ik zo zeggen. Ook in de jaren dat Standard onder impuls van Luciano d'Onofrio het trotse Mauve et Blanc brutaal naar de kroon stak en op een bepaald ogenblik de hegemonie voor langere tijd leek te zullen gaan overnemen, bleef Lucas trouw op post en pleegde hij geen vaandelvlucht. Er zijn er vandaag de dag die voor minder hun biezen pakken. Mede door de stabiliteit die hij aan de ploeg gaf, kon Anderlecht het zich met de regelmaat van een klok permitteren talentrijke spelers voor veel geld van de hand te doen : Kompany voor 8 miljoen naar Hamburg, Tchité voor 7,5 miljoen naar Santander, Boussoufa voor 8 miljoen naar Anzji, Legear voor 4,5 miljoen naar Grozny, Vanden Borre voor 4,5 naar Fiorentina, Lukaku voor 12 miljoen naar Chelsea,...

Samengevat : 't is niet onlogisch dat Biglia hoopte en verwachtte dat zijn werkgever zich deze winter inschikkelijker zou opstellen ten opzichte van een transfer naar een mooie club en niet halsstarrig zou vasthouden aan die clausule van 8 miljoen. Een dergelijke afkoopsom wordt immers dikwijls op zo'n hoog bedrag bepaald om achterna, bij een effectieve verkoop van de betrokken speler, tevreden te zijn als je bij wijze van spreken twee derde of de helft ervan in kas krijgt. Als je dan hoort dat onder meer Fiorentina, Arsenal en Inter geïnteresseerd bleken en dat dit allemaal niet kon doorgaan omdat RSCA koppig het been stijf hield,tja...dan kan ik ergens wel begrijpen dat de Argentijn geplaagd werd door plotse aanvallen van migraine. Het is immers zijn grote droom om erbij te zijn op het WK 2014 in Brazilië en om een kans te maken om aan de zijde van de geniale Lionel Messi te worden geselecteerd voor de roemrijke Albicelestes dien je op zijn minst in een van de grote Europese competities te spelen en daar hoort onze olijke Jupiler League jammer genoeg niet bij...

Volgens mij speelt het feit dat tot op heden de transfer van Matthias Suarez naar Moskou om medische redenen niet is kunnen doorgaan in deze kwestie een grote rol. Anderlecht loopt hierdoor veel geld mis. Mochten de Brusselaars vorige zomer die miljoenen hebben kunnen vangen dan zouden ze nu niet zo moeilijk doen over een vertrek van Biglia omdat er dan waarschijnlijk al een vervanger zou aangetrokken en ingewerkt zijn. Er is ondertussen wel de komst van Demi De Zeeuw, maar of die per direct de impact en het rendement van Lucas zal hebben...Ik durf het te betwijfelen. 

Hopelijk meldt zich voor de introverte Argentijn aan het einde van dit seizoen alsnog een ambitieuze club met naam en traditie en kan het van deze keer dan wel doorgaan. Ik gun het hem.

Tot slot geef ik hier nog even uiting aan mijn vreugde voor de hervatting van onze onvolprezen Superklasse De Zande, een forum waarin rasechte voetbaldieren elkaar op messcherpe maar bovenal amusante en vriendschappelijke wijze bestrijden. Nog steeds acteert Benny van de nacht op een koninklijk hoog niveau en toont hij alle andere deelnemers zijn hielen.

Maar : the game ain't over untill the fat lady sings...

Tot in den draai,

(Peter).