Overheden steken miljoenen en mogelijk zelfs miljarden in het onderzoek naar een Covid-19 vaccin, terwijl sterfte door het virus, meer dan 80 % althans, slechts terminalen, dementen en ongeneeslijk zieken, van boven de 85 jaar betreft.

Men jaagt er nog eens vele miljarden door om de ziekte via quarantaine en Lock-down af te remmen. Er zullen nog vele miljarden volgen om de economie te herstellen voor zover dat mogelijk zal zijn. Waar zijn de mentaal gehandicapten die menen een gemeenschap te kunnen regeren, mee bezig.

Ze verbrassen de vermogens van de werkende klasse voor hun ziekelijke grillen, maken het sociaal leven stuk, en verpesten de leef kwaliteit van de westerse landen voor hun waan ideeën.   

Dit Corona Covid-19 virus doet wat elke virus doet, muteren, met als gevolg dat het zich kan versterken, wat nu ook gebeurt.

De loop van de huidige gebeurtenissen wordt echter door wetenschappers en overheden in de hand gewerkt, door de werking van het virus kunstmatig te verlengen, en via vertraging door maatregelen tegen het virus, extra tijd te geven.

Wetenschappelijke ingrepen leveren echter een triest resultaat.

Met 150.000 coronabesmettingen wereldwijd op één dag is er een nieuw record gevestigd. Dat meldt de algemeen directeur van de Wereld-Gezondheid Organisatie (WHO), Tedros Adhanom Ghebreyesus.

Het grote aantal registraties kwam donderdag binnen, maakte Tedros vrijdag bekend. Volgens de WHO is de coronapandemie aan het versnellen. Er wordt ook steeds meer getest.  

Hier moet men zich wel realiseren dat door meer te testen er meer in beeld komst wat anders onder de radar blijft. Met andere woorden men schotelt een negatief beeld voor, waar het niet zeker is dat zo het negatief is.

Bedenk even: Onder dommen en achterlijken, is de slimste de professor die aanbeden wordt, en de titel en functie krijgt om als genie door het leven te gaan.

De enige manier om de natuur in te tomen, is de natuur toe te laten het eigen evenwicht zelf te bepalen en te herstellen, doch om dat te begrijpen heeft men in de westerse maatschappij blijkbaar niet genoeg met universitaire diploma’s, en een titel van professor of wetenschapper.  

La jurisprudence belge présente des excès très exceptionnels, ce qui signifie qu'elle doit être qualifiée de perverse et peu fiable.

Il y a d'abord et avant tout le fait que le pouvoir judiciaire est dirigé par une seule et même partie, à savoir la profession d'avocat.

L'évaluation du fait que le juge lui-même et la représentation des parties soient donc effectuée par des avocats, de sorte que trois personnages principaux et le pouvoir judiciaire lui-même restent au sein d'un organe interconnecté.

Naturellement, la jurisprudence est contrôlée, mais celle-ci est exercée par un procureur ou son représentant, substitut, qui propose à son tour des avocats en règle pour être nommé juge, ce qui pose la question de savoir dans quelle mesure cette branche du parquet, peut être considérée comme indépendante et neutre.

La pratique nous a appris que le pouvoir judiciaire en Belgique est une cacophonie inégalée, tandis que chaque session judiciaire expose davantage à la corruption, car le nombre d'années d'activité au barreau détermine l'ordre dans lequel les avocats peuvent se présenter, tandis que le plus ancien a purgé sa peine. priorité.

En fin de compte, ce système, et le lien mutuel, conduit inévitablement à des excès supplémentaires dans le système, allant des accords mutuels et de la distribution du gâteau, indépendamment des droits des parties représentées dans le différend, les déclarations défiant souvent toute imagination, mais restant loin de tous l' intention de la loi et de l'ordre.

De toute évidence, le vieil homme a le plus de relations dans l'ensemble, donc peut en tirer le meilleur parti, est souvent le plus proche de son collègue qui a été promu à juge, donc déterminé plus d'une fois le cours des événements et l'issue de la procédure, et peut donc aussi être le plus élevé demander des remboursements.

Il est allé si loin que les gens ont besoin d'une assurance juridique pour tout et n'importe quoi, ce qui, après tout, vous évite beaucoup de misère, mais ne donne aucune certitude, car ici aussi, les accords mutuels entre les avocats déterminent l'affaire.

Il est clair qu’un tel système ne peut qu’être un aliment pour la corruption, et il nous est présenté chaque jour à travers des reportages et des médias.

Devant le barreau, les lois et les textes juridiques sont jonglés, sans égard à la loi et à l'ordre, afin de favoriser finalement pseudo-légalement la personne qui veut favoriser, et ce pendant que le juge et l'avocat écoutent tranquillement et lui permettent de prospérer.

Les nouveaux membres de la profession juridique qui ne jouent pas au jeu disparaissent du barreau en un rien de temps et sont contraints de faire carrière ailleurs.

Apparemment, la question de savoir dans quelle mesure les avocats et leurs représentants peuvent être considérés comme indépendants et neutres ne devrait pas être posée ici, la réponse est clairement négative.

Il convient toutefois de souligner que, du point de vue politique, ce système a été délibérément maintenu et chéri à ce jour par tous les gouvernements et tous les partis au pouvoir impliqués au fil des ans

De Belgische rechtspraak heeft wel zeer uitzonderlijke uitwassen, waardoor deze als pervers en onbetrouwbaar moet omschreven worden.

Eerst en vooral is er het feit dat de rechtspraak wordt gevoerd door één en dezelfde partij, namelijk de advocatuur.

Zowel beoordeling of dus de rechter zelf als de vertegenwoordiging der partijen, worden door advocaten gedaan, waardoor drie hoofdpersonages en de rechtspraak zelf, binnen een onderling verbonden college blijft.

Uiteraard is er toezicht op de rechtspraak, doch deze wordt door een procureur of zijn vertegenwoordiger, substituut, uitgeoefend, welke op zijn beurt advocaten die met hem goed staan, naar voor schuift om als rechter benoemd te worden, en waarmee de vraag rijst in hoeverre deze tak van het parket, als onafhankelijk en neutraal beschouwd kunnen worden.

De praktijk leert ons dat de rechtspraak in België een ongeëvenaarde kakofonie is, terwijl elke rechtszitting de corruptie verder bloot legt, doordat het aantal jaren activiteit aan de balie, bepalend is voor de volgorde waarin de raadslieden naar voor mogen treden, terwijl de oudst gediende voorrang heeft.

Uiteindelijk leidt dit systeem, en de onderlinge gebondenheid, onvermijdelijk tot extra uitwassen in het systeem, gaande van onderlinge afspraken en verdeling van de koek, ongeacht de rechten der vertegenwoordigde partijen in het geding, waardoor uitspraken vaak elke verbeelding tarten, doch ver verwijderd blijven van elke zin voor recht en order.

 Uiteraard heeft de ouds gediende de meeste relaties in het geheel, kan dus het meeste bereiken, staat veelal het dichts bij zijn tot rechter gepromoveerde collega, bepaald daardoor meer dan eens de gang van zaken en afloop van het geding, en kan dus ook de hoogste vergoedingen vorderen.

Het gaat zo ver dat men voor alles en nog wat een rechtsverzekering nodig heeft, wat u per slot een hoop miserie bespaart, doch geen zekerheid geeft, doordat ook hier de onderlinge afspraken onder raadslieden de zaak bepalen.  

Dat dergelijk systeem niet anders kan dan voedingsboden voor corruptie zijn is duidelijk, en wordt ons via de berichtgevingen en media dagelijks voorgeschoteld.

Voor de balie wordt er met wetten en wetteksten gejongleerd en gegoocheld zonder acht te slaan op recht en orde, om uiteindelijk pseudo-legaal degene te bevoordelen die men wil bevoordelen, en dit terwijl zowel rechter als procureur dit rustig aanhoren en laten gedijen.

Nieuwe leden van de advocatuur die het spel niet meespelen verdwijnen in de kortste keren van de balie, en gaan noodgedwongen elders hun carrière maken.  

De vraag in hoeverre procureurs en hun vertegenwoordigers, als onafhankelijk en neutraal beschouwd kunnen worden, dient hier dus blijkbaar niet gesteld te worden, het antwoord is duidelijk negatief.

Er dient echter op gedrukt te worden dat ook vanuit de politiek, door elke regering en elke betrokken regeringspartij, door de jaren heen, dit systeem duidelijk opzettelijk tot op heden aangehouden en gekoesterd wordt.

Le 3 juin 2020.

Le virologue suédois fait un virage: "Aujourd'hui, notre approche serait entre ce que la Suède a fait et le reste du monde"

L'architecte de la politique suédoise corona ferait les choses différemment aujourd'hui. Anders Tegnell préfère un modèle qui se situe entre l'approche actuelle de la Suède et celle des autres pays. Il l'a dit à la radio suédoise. Tegnell pense que trop de gens en Suède sont morts du coronavirus. (VRT News 6/3/2020)

Le 4 juin 2020:

Le nombre d'infections à coronavirus continue d'augmenter en Suède. Si la courbe est déjà en baisse dans la plupart des pays européens, elle continue de progresser en Suède. 41 883 infections ont déjà été recensées et le nombre d'infections par jour est également en augmentation. Le bilan des morts s'élève désormais à 4562. L'infectiologue Steven Callens (UGent) soupçonne que l'épidémie en Suède est quelque peu sous-estimée.

(VRT News 6/4/2020)

 L'architecte de la politique corona suédoise Anders Tegnell oublie que la stratégie Corona d'autres pays est devenue une catastrophe financière et une véritable hystérie, endommageant gravement l'économie et la société et s'endettant lourdement, ce qui n'est pas directement le cas en Suède.

Il est prévisible que la Suède finira également par ressentir le déclin de l'économie occidentale, mais leurs dommages seront beaucoup moins graves.

 Avec 4 562 décès, la Suède est également toujours faible en pourcentage avec le nombre de décès. Il est tout à fait possible que la Suède égalise avec d'autres pays, mais la Suède n'a pas une économie de la société dévastée, et la population en bonne santé a été épargnée de la misère.

 Dans l'ensemble, pas plus de personnes ne peuvent mourir que celles qui sont affaiblies et ont une jambe dans leur tombe, ou qui sont extrêmement vulnérables en raison de défauts, maladies ou infections sous-jacents.

De plus, la population n'a pas de charge d'assurance insurmontable, comme c'est le cas dans d'autres pays, et la vie sociale et les temps normaux se sont écoulés, pendant la crise dans le reste de l'Europe, alors donnez-moi le modèle suédois.

Op 3 juni 2020.

Zweedse viroloog maakt bocht: "Vandaag zou onze aanpak zitten tussen wat Zweden heeft gedaan en de rest van de wereldakte"

De architect van het Zweedse corona beleid zou de zaken vandaag anders aanpakken. Anders Tegnell verkiest een model dat tussen de huidige aanpak van Zweden en die van de andere landen zit. Dat zei hij op de Zweedse radio. Tegnell vindt dat er te veel mensen in Zweden aan het coronavirus overleden zijn. (VRT Nieuws 3-6-2020)

Op 4 juni 2020:

In Zweden blijft het aantal besmettingen met het coronavirus oplopen. Terwijl de curve in de meeste Europese landen al aan het dalen is, gaat die in Zweden verder in stijgende lijn. Er zijn nu al 41.883 besmettingen geteld en het aantal besmettingen per dag stijgt ook. Het aantal doden staat nu op 4.562. Infectioloog Steven Callens (UGent) vermoedt dat de epidemie in Zweden wat onderschat is.

(VRT Nieuws 4-6-2020)

De architect van het Zweedse corona beleid Anders Tegnell vergeet dat de Corona strategie van andere landen, een financiële catastrofe en ware hysterie geworden is, waardoor de economie en de maatschappij zwaar beschadigd en diep in de schuld beland zijn, wat in Zweden niet direct het geval is.

Dat Zweden uiteindelijk ook de daling van de westerse economie zal voelen is voorspelbaar, maar hun schade zal veel lichter uit vallen.

Met 4562 doden, ligt Zweden ook percentsgewijs nog laag met het aantal doden. Dat Zweden mogelijk gelijk zal komen met andere landen, kan dus best, doch Zweden heeft geen verwoestte economie van maatschappij, en de gezonde bevolking is van de miserie gespaard gebleven.

Al bij al kunnen er niet meer mensen overlijden, dan zij die verzwakt zijn en met één been in hun graf staan, of door onderliggende defecten, ziekten of besmettingen uiterst kwetsbaar zijn.

Ook heeft de bevolking geen huizenhoge verzekerlast te torsen, zoals in andere landen het geval is, en is het sociaal leven en normaal verlopen, tijdens de crisis in de rest van Europa, dus geef mij maar het Zweeds model.

Bij auto-immuunziekten valt het afweersysteem de eigen gezonde cellen van het lichaam aan. Waarschijnlijk speelt erfelijke aanleg een rol. (Knack 18-05-2020)

Dat erfelijkheid een belangrijke factor is in de gezondheid staat al lang buiten kijf, doch is niet absoluut bepalend.

Erfelijkheid laat afwijkingen toe, doch trekt veelal een rode draad door families betreffende mentale en fysieke ontwikkelingen.

Dat afwijkingen dus erfelijk kunnen worden overgedragen is algemeen geweten, en is in de meeste gevallen ook zo, doch gezien een kind door de eigenschappen van twee personen verwekt wordt, is het steeds de vraag, welke ouder welke eigenschappen doorgeeft.

Daar waar dit niet het geval is, zou men praktisch kunnen spreken van een afwijking van het algemeen te verwachten patroon.

Het mag dan niet verwonderlijk zijn dat vormen van degradatie naar de volgende generatie worden overgedragen, zo ook de afwijkingen als Auto-immuniteit.

Het probleem is echter dat de westerse beschaving steunt op technologische vooruitgang, prestatie, macht en kapitalisme, wat zich vertaal in een tomeloze competitie en machtsstrijd.

Het is net dit aspect dat verbonden is aan een vorm van debiel egocentrisme, dat de westerse maatschappij doet ontsporen in en strijd om roem en macht van vooral sociaal gedegradeerde individuen, die onbesuisd naar macht grijpen zonder zich te realiseren waar ze aan toe zijn, of waar hun acties naartoe leiden.  

Zowel op technologisch als op medische en farmaceutisch terrein gaan we met het streven naar meer, beter en verder dan de ons omringende natuur en het leven aankunnen. Technologie en automatisatie stompen het individu zowel fysiek als mentaal af, en leiden tot verwaarlozing van fysieke en mentaal vermogen en zelfstandigheid.

Medische en paramedische ontwikkelingen schakelen de zelfredzaamheid van de mens deels uit, en  ondermijnen daarmede de afweer of immuniteit van het individu.

Elke vorm van mentale of fysieke degradatie leidt tot vormen van gemeenschappen waarvan leden zich op hun niveau als eenheid kunnen vinden, wat dan weer leidt tot de mogelijkheid afhankelijk van het gemiddeld mentaal en sociaal vermogen, tot plaats bepaling in minder of meer gunstige gebieden op de planeet.

Gerekend dat tropische kustgebieden op grote eilanden en vasteland de grootste en meeste kansen bieden om zonder technologie te overleven, mogen we veronderstellen dat wij als beschaafde en ontwikkelde westerlingen wel ver weg gedrukt werden, door sociaal en mentaal beter ontwikkelde volkeren, die trouwen veelal geen bewapening kende voor strijd of verdediging, voor ze door westerse kolonisten onder de voet werden gelopen.  

Ook vandaag haalt de nuchtere logica der tropenbewoner het algemeen van emotionaliteit, waardoor men veelal bewust blijft kiezen voor minimale moderne medische tussenkomsten, en de zelfredzaamheid en immuniteit van het individu de voorrang behoudt, waardoor zeer dodelijke infecties als Ebola met een 50 % van het aantal besmette die overlijden, relatief snel onder controle kan gebracht worden, en nauwelijks een ravage aanrichten.

Gezondheidsproblemen in de westerse wereld, worden dus vooral door onverantwoorde interventies van machthebbers op diverse terreinen, gecreëerd.

We mogen aannemen dat de Auto-immuunziekte een vorm is van degradatie die vooral in de westerse maatschappij een doorslaggevende invloed en afbouw ban de bevolking zal geven, net zoals steeds terugkerende Epidemieën en Pandemieën, die door onverantwoorde optrede van overheden en specialisten, verder aangewakkerd en onderhouden worden.   

L'agent pathogène est un germe d'origine biologique, c'est-à-dire un micro-organisme qui peut provoquer des maladies infectieuses.

Les agents pathogènes obligatoires ou liés ne peuvent pas terminer leur cycle de vie sans hôte, car cela leur donne la possibilité de vivre.

Les agents pathogènes facultatifs ou non apparentés ou non apparentés font partie de la peau microbiologique normale et de la flore intestinale et provoquent des problèmes avec leur équilibre naturel perturbé, par exemple par la prise d'antibiotiques ou l'affaiblissement du système immunitaire ou immunitaire.

Cependant, nous nous retrouvons dans les domaines de la microbiologie qui étudie la vie microbiologique et de la neurologie qui étudie le fonctionnement et les fonctions du système nerveux et du cerveau.

Pour le rendre compréhensible pour un large public, nous allons le présenter de manière simplifiée:

On peut supposer que l'agent pathogène obligatoire est une erreur et une erreur de la nature, car il provoque des maladies.

Cependant, il semble que cette anomalie naturelle dommageable ait un effet secondaire très bénéfique en confrontant le centre de contrôle du cerveau, qui contrôle et ajuste toutes les fonctions du corps et de la condition à travers des millions de nerfs, avec des signaux qui ne sont pas dans la normale fonctionnement a sa place, ce qui oblige le centre de contrôle à tenter de désactiver l'émetteur de signal étranger et brouilleur.

À partir de ce moment, notre système de contrôle pénètre dans le cerveau, remplit la fonction d'un système immunitaire, et nous parlons d'immunité.

Ce système immunitaire, comme l'agent pathogène perturbateur ou obligatoire, entre donc dans une bataille, qui ne peut être gagnée que par la défense ou l'immunité, si l'hôte est un être sain à pleine force physique.

En conséquence, cet ensemble fera une sélection de spécimens vivants et d'espèces qui peuvent survivre et sont assez forts et peuvent se reproduire, de sorte que des spécimens sains et forts dominent la planète, que nous décrivons comme une sélection naturelle.

Quiconque comprend cela doit également comprendre que le monde médical peut permettre à la population de fonctionner de manière optimale en maintenant la santé, mais que ces interventions médicales visant à détruire les agents pathogènes ont également un côté sombre, car elles peut dégrader la sélection naturelle et la santé de l'espèce par des interventions médicales et affaiblir l'espèce de sorte qu'elle ne peut finalement pas survivre.

Ces agents pathogènes obligatoires en particulier peuvent perdre leur fonction de sélectivité par des interventions médicales excessives, alors que les défenses contre nature ne sont pas infinies, et n'évoluent pas avec l'évolution et la mise à niveau des agents pathogènes, et affaiblissant les espèces protégées.

Un agent pathogène obligatoire ne peut pas détruire plus qu'il n'y a d'hôtes trop faibles pour neutraliser ou détruire l'agent pathogène.

En supposant qu'un pathogène peut tuer tous ses hôtes, l'espèce disparaît, du moins en théorie. En pratique, cela pourrait être possible, mais la chance est très faible ou inexistante en ce qui concerne les humains.

D'abord et avant tout, les gens sont trop dispersés et vivent parfois dans des endroits presque inaccessibles, ce qui rend presque impossible pour un pathogène mortel d'atteindre tout le monde.

D'un autre côté, il y en a encore beaucoup qui rejettent délibérément la surconsommation médicale, et ont donc une défense qui évolue constamment avec elle.

Enfin, il faut comprendre qu'un amincissement ou une décimation diminuera la capacité d'un virus à atteindre un hôte ultérieur, et donc le virus est normalement condamné à s'éteindre à un moment donné avant que les derniers hôtes possibles ne soient consommés.

Pathogeen of ziekteverwekker is een ziektekiem van biologische origine, met ander woorden een micro-organisme dat infectieziekten kan veroorzaken.  

Obligate of vast-verbonden pathogenen kunnen hun levenscyclus niet voltooien zonder een gastheer, daar deze hen de mogelijkheid tot leven schenkt.

Facultatieve of niet verbonden of niet afhankelijke pathogenen, behoren tot de normale microbiologische huid- en darmflora en veroorzaken problemen bij een verstoring van het natuurlijk evenwicht, bijvoorbeeld door de inname van antibioticum of verzwakking van het immuun- of afweersysteem.

We belanden echter op de terreinen van de Microbiologie die het Microbiologisch leven bestudeert, en van de Neurologie die de werking en functies van het zenuwstelsel en brein bestudeert.

Om het voor een ruim publiek begrijpelijk te maken, gaan we dit op een vereenvoudigde wijze voorstellen:

Men kan ervan uitgaan dat de obligatoire Pathogeen een mispunt en fout is van de natuur, doordat ze ziektes verwekken.

Nochtans blijkt dat deze natuurlijke afwijking die schadelijk is, een zeer nuttige bijwerking te hebben, doordat ze het controlecentrum in de hersenen, dat via miljoenen zenuwen, elke functie van het lichaam en de conditie controleert en bijstelt, confronteert met signalen die in de normale werking niet thuis te brengen zijn, waardoor het controlecentrum gaat trachten de vreemde en storende signaalzender uit te schakelen.

Vanaf dit moment gaat ons stuursysteem in het brein, de functie vervullen van afweer of immuniteit, en spreken we van een immuunsysteem.   

Dit immuunsysteem net zoals de storende of obligatoire pathogeen gaan dus een strijd aan die echter pas kan gewonnen worden door de afweer of immuniteit indien de gastheer een gezond wezen op volle fysieke kracht is.

Hierdoor gaat dit geheel een selectie maken van levende exemplaren en soorten die kunnen overleven en sterk genoeg zijn, en zich kunnen voortplanten, waardoor er gezonde en sterke exemplaren de planeet gaan overheersen, wat we omschrijven als natuurlijke selectie.

Wie dit begrijpt moet ook begrijpen, dat de medische wereld de bevolking toe kan staan optimaal te functioneren door gezondheid mee op peil te houden, doch dat deze medische tussenkomsten die gericht zijn naar het vernietigen van pathogenen, ook en donkere zijde hebben, doordat men ook de natuurlijk selectie en gezondheid van de soort, door medische interventies kan afbreken, en de soort dusdanig kan verzwakken, waardoor ze uiteindelijk niet kan overleven.

Vooral deze obligatoire pathogenen kunnen door overdadige medische interventies hun selectiviteitsfunctie verliezen, terwijl onnatuurlijke afweer niet eindeloos is, en niet mee evolueert met de evolutie en opwaarderingen van de pathogenen, en de soort die beschermd wordt daardoor verzwakken.

Een obligatoire pathogeen kan niet meer verwoesten dan er gastheren zijn die te zwak zijn, om het pathogeen te neutraliseren of te vernietigen.

In de veronderstelling dat en pathogeen al zijn gastheren kan doden, dan verdwijnt de soort, althans in theorie. In de praktijk zou het kunnen, doch de kans is wat de mens betreft zeer klein of onbestaande.

Eerst en vooral zijn mensen te ver verspreid, en leven soms op haast onbereikbare plaatsen, waardoor het haast onmogelijk is, dat een dodelijke pathogeen iedereen zou bereiken.

Anderzijds zijn er nog vele die de medische overconsumptie doelbewust afwijzen, en dus een afweer hebben die constant mee evolueert.

Ten laatste moet men begrijpen dat een uitdunning of decimering de mogelijkheden van een virus zullen verkleinen om een volgende gastheer te bereiken, en het virus dus normaal op een gegeven ogenblik gedoemd is om uit te sterven, nog voor de laatste mogelijke gastheren geconsumeerd zijn.