Vooraanstaande wetenschappers en denkers reflecteren, op vraag van de door de Vlaamse Gemeenschap gesubsidieerde vorminstelling Uitstraling Permanente Vorming (UPV), over hoe de samenleving, de politiek, enzovoort met de ervaring van deze coronacrisis verder moeten.

Ik ben stom verbaast dat er door professoren, wetenschappers en politici, die allen verondersteld worden intelligent te zijn, en een behoorlijke vorming en ontwikkeling te hebben, een dergelijk probleem maken waar er geen probleem is.

De natuur houdt zich al ontelbare eeuwen overeind, en pathogenen, dus ook virussen, zijn onderdeel van de natuur, die het leven overeind houden, en als onderdeel van de natuur, opsporen wat verder kan sterk genoeg is of niet, en vernietigen wat te zwak is.

Alle leven is, bij reproductie, verbonden aan wijzigingen en afwijkingen, die het mogelijk maken te evolueren en aan te passen aan wijzigingen en evoluties in de natuur.

Dit gegeven bepaald dat het uitschakelen van infecties betekend dan men de natuurlijke selectie uitschakelt, en de soort degradeert om uiteindelijk te verdwijnen.

Dit houdt ook in dat men door ziekte op een natuurlijke wijze te overwinnen, een soort niet schaad. Ook het overwinnen van ziekte op een natuurlijke wijze, bij kinderen tijdens of na de fysieke basis vorming, te rekenen 3 jaar, onderbreekt de natuur niet, tenzij men overgaat naar het behoud van leven via omzichtige medische interventies, omdat de persoon niet echt levensvatbaar is zonder dergelijke ingreep.

Met andere woorden, het leven moet zijn normale gangen gaan, zonder dat men dit onderwerpt aan risico van pathogenen, wil men de eigen maatschappij niet degraderen en op de sloop zetten. Momenteel wordt vooral de westerse maatschappij al te ver verwijderd van het natuurlijk leven en de natuur die ons in leven moet houden.

Per definitie is de vraag die het PVU dus aan wetenschappers en onderzoekers of professoren stelt, het toppunt van dwaasheid, en een bewijs van politieke zowel als bestuurlijke onbekwaamheid.