Politici en nieuwsberichten komen met de groeiende en positieve resultaten door de industrie en banken. De economische crisis zou nagenoeg achter de rug zijn, doch men verzwijgt dat dit gepaard gaat met verhoging van de automatisering en afbouw van tewerkstelling. Rendabiliteit bij de werkgever is dus een vergiftigd geschenk, met een toename van werkloosheid en afbouw van inkomen of koopkracht bij de massa, een fenomeen dat zich vooral zal laten gelden op het ogenblik dat de reserves bij de bevolking behoorlijk gaan slinken, uitgeput geraken en de handelsomzet verder onderaf duikelt. De werkelijke crisis moet dus nog komen. Drastische ingrepen worden uit schrik voor het ongenoegen van de achterban door alle politieke partijen afgewezen. Onze politici zitten in de tang tussen noodzaak en populariteit, tussen industrie en economie tegenover de arbeider en zijn inkomen, tussen toekomst en weerslag vandaag.

Hoe meer men afpitst van de arbeider, hoe meer de werkgever en leiders naar zich kunnen trekken, doch hierdoor rijst het ongenoegen uit de pan, en zwelt wereldwijd het volksverzet geleidelijk tot een revolte, die slechts een kleine afstand laat naar een totale burgeroorlog. Op politiek vlak zien we een radicale verschuiving naar rechts en verzet tegen vooral politieke grootmachten en federalisme. De politieke verschuiving naar rechts geeft op zijn beurt voeding voor nationalisme en confederalisme, wars tegenover federalisme en grootmachten zoals Europa en Amerika, die op termijn onder druk van separatisme en drang naar eigen rechten, wel eens uiteen zouden kunnen vallen in confederale staten, zodat de massa terug zicht en rechten op de eigen belangen krijgt, en politiek terug in de handen van de bevolking terecht zal komen. Het is duidelijk dat de federatie van Staten slechts belangrijk zijn voor kapitalisten terwijl de massa der werknemers door hun groeiende macht verder aan de kant wordt gezet, en de democratie uitgehold wordt tot er van democratie slechts de benaming overblijft. De Eurocraten zijn trouwens doof en buiten schot van de publieke opinie en directe impact van de vermeende democratie. Het Europarlement leidt een dictatoriaal en onafhankelijk bestaan naar eigen normen en belangen op de kap van de werkende massa. De Europese burgerij komt dag na dag verder van de impact op de politiek en de eigen belangen verwijderd, terwijl gans Europa verder afglijdt in de afgrond. Politieke benadering van humanisme blijft veelal ver van de realiteit omwille van de persoonlijke belangen van politici, en het feit dat realiteit voor elke ontwikkeling een andere betekenis heeft, dit terwijl de westerse maatschappij door politieke idioterie een mengelmoes van culturen en ontwikkelingen is, die niet spontaan tot vermengen kwamen en dus niet bijeen aansluiten, doch door idioten werd gecreëerd, een fenomeen dat de chaos en destructie van het westen alleen maar bevorderd .

De crisis wordt versterkt door verzet van de bevolking die om de haverklap staakt en zich massaal verzet uit terecht ongenoegen. Het volk wordt keer op keer geconfronteerd met de extreme lonen van mandatarissen en beheerders die een honderd of zelfs duizendvoud zijn van wat een arbeider verdient, doch waardoor de crisis slechts aangewakkerd wordt, gezien dit op de kap van de onderbetaalde tewerkgestelde gaat. We evolueren naar middeleeuwse toestanden voor de massa, doordat de laagste lonen te zwaar belast worden, terwijl automatisering de winst van bedrijven verhogen en de tewerkstelling verder ondermijnt. Eerst en vooral zal de wegwerpmaatschappij vervangen moeten worden door een maatschappij die meer hergebruikt. Hergebruik van grondstoffen zal leiden tot toename van tewerkstelling, doch dit kan pas een degelijk effect op de maatschappij en welvaart hebben indien deze tewerkstelling wordt aangemoedigd met een aanvaardbare beloning voor werk. Dit proces wordt echter door federale belangen die vooral gebonden zijn aan het kapitalisme en de rijke bovenlaag van de maatschappij gedwarsboomd en afgeremd. Vooral het Europarlement kan ongehinderd en los van directe invloeden door de bevolking beslissingen nemen die tegen de wil en wensen van de bevolking ingaan. Vooral door dit laatste zal dit proces slechts langzaam verlopen en de crisis blijven slepen net als een virale infectie. De totale ommekeer naar een nieuwe en gezonde samenleving moet en zal gepaard gaan met de drastische afbouw van extreem hoge lonen, verspillingen en parasitisme, wat extra tijd zal vergen. Het uitblijven van drastische maatregelen leidt ons echter naar Noord Amerikaanse toestanden van extreme uitersten met het schrille contrast van extreme armoede tegenover extreme rijkdom en groeiende criminaliteit. In vele westerse landen is nu al het enkelvoudig minimale loon voor een voltijdse betrekking, onvoldoende om een gezin te onderhouden, waardoor de koopkracht van de massa ondermaats dreigt te blijven. Hergebruik zal de westerse maatschappij en vooral Europese landen ten goede komen en versterken door grotere autonomie en onafhankelijkheid van aanvoer voor grondstoffen uit andere landen en continenten. Ook meer lokaal gerichte en kleinschalige productiviteit zal vooral broodnodige en dagdagelijkse producten in kwaliteit en prijs ten goede komen.

Anno 2013 zien we echter de tewerkstelling en het gemiddelde inkomen bij de arbeider en werknemer in de middenklasse en op de werkvloer door modernisering en rationalisering dalen, terwijl Azië en de derdewereld een steeds groter deel van de economie voor zich nemen. De rijke maatschappelijke bovenlaag en kapitalisten plaatsen hun kapitaal en verschuiven naar daar waar de winstmarge het gunstigste is, waardoor ons geld vooral in deze groeilanden terecht komt en ons eigen industrieel aandeel ondermijnt. De crisis is dus nog ver van de finish verwijderd en de klappen moeten nog komen, doch er is voor de werkende bevolking hoop. De druk door de massa en de verschuiving naar rechts heeft tot gevolg dat het linkse kamp een meer rechts gericht programma moet nemen om te overleven, waardoor, of het confederalisme meer kans zal krijgen en de federaties uiteen zullen vallen en de democratie terug vorm zal krijgen, of we een wijd verspreide volksrevolte te gemoet gaan, met mogelijk verspreide kleinschalige opstanden en zelfs burgeroorlogen tot gevolg.

Extreme bedreigingen voor onze beschaving en welvaart komen vooral voort uit eerst en vooral de vooruitgang zelf en de vernietiging van de natuurlijke selectie met totale ontwrichting van de maatschappij als stijgende criminaliteit en het uitputten van de natuurlijke bronnen en dramatische verstoring van de natuur zelf. Stijgende criminaliteit gaat onvermijdelijk gepaard met een aanwezigheid van gevorderde criminaliteit in politieke en bestuurlijke rangen, waardoor te nemen bestrijding slechts bestaat uit loze acties en schijn manoeuvres. De stijgende lijn in militaire interventies leggen een extreme druk en balast op de budgettaire capaciteit van elke mogendheid en in het bijzonder op de welvaart van de betrokken volkeren en Naties. De toenemende kloof tussen arm en rijk, remmen economie en welvaart net als rendabiliteit van bedrijven door het wegvallen van de brede laag der matige middenklasse en hun verbruik. Uiteindelijk is er ook het buitensporige verbruik door de wegwerpmaatschappij, waardoor grondstoffen op een totaal onverantwoorde wijze worden verspild om tewerkstelling te onderhouden, wat slechts leidt tot grotere winsten voor de industrie en hun aandeelhouders.

De westerlingen ondergraven hun voortbestaan en delven hun graven met de tanden, ze eten te veel en ongezond. Extreme modernisatie bouwt actieve bewegingsbehoeften af en maakt de bevolking lui en dik. Extreme hygiëne en medische verzorging ondermijnen hun biologisch afweersysteem doch zorgen ook voor snelle opwaardering van ziekteverwekkers of Pathogene. Overdreven interventies verlengen de levensduur van de bevolking en de gemiddelde ouderdom, vaak ver van menswaardige kwaliteit en aanvaardbare leefomstandigheden, terwijl vele uit dorst naar financieel gewin van anderen, hen wordt verhinderd om op een natuurlijke en humane wijze uit het leven te stappen.

De westerse beschaving en het kapitalisme zijn nu eenmaal producten van het westerse individualisme en sociale degradatie, beiden als ultieme voeding voor de opgang van onze moderne maatschappij, doch ook de grootste bedreiging voor diezelfde maatschappij door vooral het wereldwijde effect van verstoring van de natuurlijke orde en de psychopathische en Arische geldgier, onafscheidelijk deel van deze beschaving.

20-02-2013, 00:00 Geschreven door hendrik Leenders  
Reageren (0)

Pesterijen zijn niets minder dan een psychische foltering die geen waarneembare of fysieke wonden slaat, doch des te afschuwelijkere impact heeft op het slachtoffer, gezien de omgeving er veelal geen weet van heeft en geen directe sporen van kan waarnemen. Door het uitblijven van waarneembare en fysiek visuele sporen worden de klachten der slachtoffers maar al te vaak genegeerd en wordt het morele geweld versterkt tot een ware foltering. De wetgever daar en tegen houdt onvoldoende rekening met het geweld dat door pesterijen en moreelgeweld wordt gepleegd, terwijl de strafmaat ondermaats blijft wat het pestgedrag en moreelgeweld slechts aanwakkert. Pesterijen door kinderen gepleegd zijn eigen aan de ontwikkeling van een kind uit de individualistische westerse wereld, doch moeten via opvoeding en straf ingeperkt en ontraden worden, om te voorkomen dat dit door volwassenen als een norm zou beschouwd en aanvaard worden.

Het gebruik van psychisch geweld ontstaat veelal bij hen die niet in staat zijn zich te handhaven ten overstaan van anderen, toestanden of omstandigheden, en is daarbij gevolg van het eigen gebrek en onvermogen de eigen persoon of positie op een redelijke wijze te handhaven. Pesterijen en psychisch geweld verhelen daarbij de onbekwaamheid en sociaal gebrek van de pestkoppen. Vooral mensen die door onbekwaamheid deze onbekwaamheid willen verhelen, gaan moreelgeweld plegen tegen hen die de bekwaamheden wel heeft.

Er zijn vele redenen waarom men psychisch geweld tegen anderen richt.

Men richt zich tegen de zwakste in de omgeving en wel in aanwezigheid van anderen, om de eigen persoon als sterkere en bekwamere te accentueren.

Men richt zich tegen ondergeschikten die door hoge en werkelijke bekwaamheid de eigen positie bedreigen.

Men richt zich tegen de onderhorigen om de eigen persoon te verheerlijken en het zelfgevoel en eigen machtsgevoel te verhogen.

Men richt zich tegen personen die de fouten die men begaat opmerken, doch waarvan men weet of verondersteld dat zij niet bereid zijn ernstige fouten te verzwijgen of te coöpereren.

Telkens weer staat het gemis aan sociaal en maatschappelijke intellect centraal, en ontplooit de pestkom zich als zwakkeling of mentaal ziekelijke en achterlijke persoon. Het is dan wel verrassend dat universitair ontwikkelden zich vaak in deze groep manifesteren, wat aantoont dat hoge studie geen manifest bewijs is van ruim verspreide of hoge sociale intelligentie.

Cordon Sanitaire is een vorm die gebaseerd is op het Generaliseren, en zowel sociaal als psychisch het laagste waaraan men zich kan vergrijpen. Generaliseren staat haaks op intelligentie en is absurd onder werkelijke intellectuelen. Het uitsluiten van gemeenschappen op grond van Generaliseren leidt tot onder anderen rassendiscriminatie, wat een gevolg is van domme benadering door vooroordelen.

Politiek uitsluiten van een partij omwillen van haar ideologie is een directe aanval op de democratie en de vrijheid van meningsuiting van de bevolking of aanhang van de uitgesloten partij, en een vervalsing van de politieke beoordeling en democratische rechten van het volk.

De Cordon Sanitaire rond de Vlaams rechtse partij “Vlaams Belang” is een voorbeeld hiervan en bewijst dat er in België van democratie geen sprake kan zijn, doch het is ook een vorm van psychische foltering gericht naar allen die zich bij dergelijke partij aansluiten, een misdrijf waaraan alle andere partijen zich aansluiten, incluis “NV-A” dat zelf slachtoffer dreigt te worden van dergelijk Cordon Sanitaire, en zelfs incluis de gerechtelijke instanties die het vroegere “Vlaams Blok” veroordeelden voor racisme.

Het optrekken van een “cordon sanitaire” of het isoleren door een schutkring, dat gericht is naar een bepaalde groepering staat echter principieel gelijk aan racisme daar in beide gevallen men steunt op het principe van de beoordeling op grond van het “behoren tot een bepaalde ontwikkeling” of met andere woorden op het botweg Generaliseren.

De opvolger van het “Vlaams Blok”, namelijk het “Vlaams Belang” beging echter de cruciale fout zich zelf te vergrijpen aan het Generaliseren door alle islamieten over dezelfde kan te scheren en als extremisten en bedreiging voor de veiligheid te bestempelen en hiervoor uit te sluiten. Een houding die echter door een groot deel van haar aanhang werd afgestraft door het verlaten van de partij. Hier was het de democratische macht van het volk, en alleen deze macht en het volk die zich liet gelden en het recht hadden en hebben te oordelen. Andere politiekpartijen hebben niet het recht een partij of stem van het volk uit te sluiten.

Indien er een direct en onbetwist gevaar voor de gemeenschap aanwezig is, zijn het de politiële machten en de gerechtelijke instanties die behoren op te treden. Ook zij die tegen die stelling name van een ideologie zijn hebben niet het recht deze ideologie zonder meer uit te sluiten, zeker niet indien blijkt dat een behoorlijk deel van de bevolking binnen een gemeenschap deze ideologie goedkeurt of stem geeft. Het is aan de politiek om te luister en naar elke stem in de gemeenschap en aan de wensen en verzuchtingen van het volk tegemoet te komen, en ernstige rede tot klagen te voorkomen.

De politieke stromingen in België zijn echter duidelijk gericht naar de behoefte en belangen van de monarchie, terwijl moreel geweld, morele foltering en pesterijen tegen opposanten schering en inslag zijn, en de pers hier duidelijk niet op ingaat, wat op zich, ernstige vragen oproept betreffende de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting. Vooral de regeringspartijen met op kop CD&V en Open VLD, schuwen geen louche praktijken doch komen om de haverklap in opspraak, terwijl via achterpoortjes en allerlei pistes of druk op parketmagistraten er rechters, rechtbanken belet worden om hen te vervolgen of te veroordelen.

Niemand kan ontkennen dat men vanuit regeringskringen meer aandacht heeft voor het welzijn van extreme criminelen dan voor de belangen van hun slachtoffers.  

België is een geciviliseerd land waar malafide praktijken van topambtenaren en mandatarissen die tot de regerende partijen behoren via collectieve collegialiteit voor het publiek verborgen gehouden worden.

De duidelijke druk die door het succes van het opkomende NV-A wordt opgevoerd zou een signaal moeten zijn voor de traditionele partijen om naar het volk te luisteren, doch de druk en het morele geweld tegen de oppositie, in het bijzonder de rechtse partijen “NV-A” en “Vlaams Belang” wordt echter duidelijk opgevoerd net zoals verdoken pesterijen en geweld tegen hardnekkige opposanten. Er worden geen vuile praktijken van achter de schermen geschuwd, en vervalsingen van verklaringen en geschriften zijn schering en inslag, waaraan vooraanstaande leden van regeringspartijen zich schuldig maken.

Met de carnavalsviering anno 2013 te Aalst, werd het publiek geconfronteerd met het feit dat een groepje carnavalsvierders die in Aalst optraden in “Nazi”uniform compleet met een deportatiewagen voor joden en containers met het zogenaamde “Zyklon-B-gas”, een gas dat de Nazi’s voor de vergassing van joden gebruikte, daarbij duidelijk verwijzend naar de NV-A en expliciet naar hun leider Bart De Wever. Een directe en duidelijke doch smerige aanval op de centrumrechtse politieke opkomst en populariteit van NV-A en hun leider. Afkeurende opmerkingen over deze walgelijke voorstelling vanuit de hoek van UNESCO werden door Vlaams minister van Cultuur Joke Schauvliege(CD&V) prompt vergoelijkt. Minister Joke Schauvliege een dame van de regering anno 2013, portretteert zichzelf hierdoor als sociaal debiel, doch ook haar vrouwelijke collega en Staatssecretaris van Open-VLD van XXL size, Maggie De Block, moet hierin voor haar niet onderdoen en schuwt zelfs bewust en extreem moreel geweld, ook tegen kinderen, niet. Doch ook en vooral minister Annemie Turtelboom en de overige leden van de regering die stilzwijgend instemmen hebben tonnen boter op hun hoofd en zijn in alle toonaarden mee schuldig.

De vraag rijst, of er nog anderen dan sociaal zwakzinnigen in de Belgische regeringen zijn, doch de vrees is wel of er andere dan deze mogen deel nemen in dergelijke regeringen, en of normale mensen niet als storend verdrongen worden door de ziekelijk asociale massa van regeringsmandatarissen. Het feit dat dit door de politieke meerderheden als aanvaardbaar en carnavalesk wordt omschreven roept toch wel vragen op, en wijst op een grootschalige sociale verloedering van de Belgische politieke gemeenschap. Ook Zijne Majesteit vliegt hiervoor niet uit zijn kram, zoals de laatste tijden wel eens het geval was, doch zwijgt in alle talen en betuigd hiermee schaamteloos zijn stilzwijgende instemming.

17-02-2013, 14:25 Geschreven door hendrik Leenders  
Reageren (0)

Vele enquêtes worden gehouden en aangevoerd om goede resultaten van een beleid te onderschrijven, en bevestigen daarmee wat de opdrachtgever van die enquête wil bevestigd zien. Enquêtes manipuleren is eenvoudiger dan men denkt.

Indien ik de gemiddelde tevredenheid van een bevolking wil bevestigen, stuur ik mijn enquêteurs niet naar de rand van de stad of achterbuurten doch beter naar het platte land of de binnenstad. Enquêtes via telefoon of PC selecteren al meteen, door het gebruik van dergelijke communicatiemiddelen, een uitsluiting van de minst gegoeden van de gemeenschap. Ook dient men te rekenen dat niet iedereen bereid is om aan een enquête zijn of haar medewerking te geven, waardoor het gevaar bestaat dat slechts commentatoren naar voor treden. Ook afhankelijk van waar men enquêtes inricht kan men hierdoor de resultaten ombuigen, doch ook de vraagstelling kan een enquête resultaat vervormen. De wijze van vraagstelling kan bepaalde beantwoording voorkomen of het positieve of negatieve afzwakken.

Ook de zogeheten gemiddelden, geven vaak een totaal verkeerd en onverantwoord beeld van de werkelijkheid, nemen we maar het gemiddelde inkomen per gezin wijkt zeker af van het gemiddelde beschikbaar per gezinslid, Gemiddelden kunnen gemanipuleerd worden, zoals het gemiddelde inkomen kan hoog liggen zoals in België en vele westerse landen terwijl er een schrijnend tekort is bij een grote massa der bevolking.

We krijgen regelmatig gegevens van de dalende werkloosheid doch hier geld de vraag wie hierin verrekend wordt, en worden deeltijds werkende als zijnde werkend of werkloos in de statistieken opgenomen?

Men vertelt ons dat de economie herleeft terwijl het nieuws ons vertelt dat bedrijven afslanken en sluiten. Onze politici en bedrijfsverantwoordelijke vragen ons langer te werken terwijl er dagelijks massa’s werklozen bijkomen. Men wil extra tewerkstelling creëren terwijl bedrijven moeten moderniseren en met minder mensen werken om tegen de nieuwe industrielanden te concurreren. Hier kan men niet anders dan bedenken dat we met besturen af te rekenen hebben van volslagen idioten die niet het verstand of de moed hebben de realiteit onder ogen te zien. Politici beloven veranderingen doch men veranderd niets en fundamenteel blijft alles bij het oude.

Enquêtes, gemiddelden en statistieken worden vooral door politici om de haverklap aangevoerd en misbruikt om hun doen en laten meer kleur te geven, ook en vooral wanneer de werkelijkheid lijkbleek is. Al deze instrumenten worden vooral aangevoerd daar waar men geen positieve resultaten kan bespeuren en zijn dus slechts zoethouders en mooie sprookjes om de achterban te misleiden, terwijl daar waar er resultaten zijn, men deze niet hoeft te exposeren.

Besluit: Wie niets weet te presteren heeft er alle belang de indruk te wekken en aan te tonen dat hij of zij tot iets in staat zijn, degenen die presteren hebben genoeg aan het resultaat als bewijs.

06-02-2013, 16:44 Geschreven door hendrik Leenders  
Reageren (0)

Tussen het 4^de en 6^de levensjaar ontwikkeld zich bij de peuters het onderscheid in sekse met geleidelijk meer neiging om met de eigen sekse om te gaan. Kinderen zitten in deze periode in een constante nood aan begeleiding en vertonen een grote leergier, doch hun ontwikkeling is in hun kleuter & peuter periode tot fysieke ontwikkeling en beheersing van beweging toegespitst, waardoor aandacht voor onderscheid in sekse slechts na deze eerste ontwikkelingsfasen plaatsgrijpt en besef van onderscheid slechts een vaag karakter vertoont gedurende deze periode. Hun eerste werkelijk onderscheid blijft echter beperkt tot waarneming van vooral fysieke kenmerken, terwijl de prepuberteit een duidelijker onderscheid kenmerkt naar het gedrag en de mentale ontwikkelingen van de jongeren, met als eerste reactie het zich onbeholpen afsluiten van het andere geslacht, gepaard gaande met nieuwsgierigheid en verwarde gevoelens, die versterkt en benadeeld wordt door het afzonderen van kinderen van de andere sekse.

Vooral sterk egocentrisme dat onderdeel is van gebrekkig sociaal inzicht in combinatie met aangeboren individualistisch instinct, een combinatie die specifiek basis blijkt te vormen van een deel der westerse of Indo-Europese ontwikkeling, vormen basis voor het zich gemakshalve richten tot de eigen sekse. Het aanpassingsvermogen aan de diversiteit van de andere sekse dreigt net hierdoor onvoldoende impact en ontwikkeling te krijgen. Dit fenomeen wordt niet zelden bevorderd door onvoldoende openheid of veel te sterke afscheiding in omgang met kinderen van het andere geslacht. Ook taboes uit godsdienstige of filosofische oogpunt kunnen de leemte bij jongeren, in omgang met leeftijdsgenoten van het andere geslacht, verhinderen, waardoor de aanpassing naar de diversiteit van het andere geslacht gebrek aan ontwikkeling krijgt.

Merkwaardig genoeg ervaart men bij de Indonesische en Oost Aziatische bevolking nauwelijks of geen blijvende homoseksualiteit bij jongens of meisjes, terwijl de intieme openheid naar leden van het eigen geslacht er duidelijk groter is dan bij de westerse bevolking, doch geen durende factor of seksuele omgang meebrengen. De Indonesische ontwikkeling die door onvoorwaardelijke solidariteit en opoffering binnen een nestgemeenschap, leden telt die geen bezwaren hebben in het zich prostitueren met toeristen van zowel het eigen geslacht als van het andere geslacht, kent echter geen tegennatuurlijke ontwikkelingen uit seksuele drang of behoefte, waardoor ogenschijnlijk homoseksuele mannen en vrouwen slecht acteren als dusdanig, uit noodzaak en instinctieve verplichting tegenover het eigen nest.

Hiervan uitgaande kan men stellen dat homoseksualiteit deels aan een aangeboren gebrek verbonden is. Ook het opvoedkundig deel van de seksuele ontwikkeling mag niet verwaarloosd worden. Opvoeding betekend echter geen sluitende waarborg voor de ontwikkeling van een kind, gezien opvoeding op zich ook gebonden is een het bevattingsvermogen van het op te voeden kind.

Uit voorgaande  kunnen we concluderen dat scheiding der geslachten bij jongeren de vervreemding in de hand werkt en de kans op homoseksuele ontwikkeling verhoogt, vanaf de prepuberteit of gedurende de periode tussen 9^de en 12^de jaar merkt men dat kinderen zelf een spontane scheiding naar het andere geslacht opbouwen, een fenomeen dat de ouder of opvoeder er toe aan moet zetten om de diversiteit en impact van seks en seksualiteit deskundig en zonder terughoudendheid aan te bieden en de jongeren duidelijk en vooral neutraal voor te lichten.   

04-02-2013, 16:56 Geschreven door hendrik Leenders  
Reageren (0)

Het vorstenhuis en de politieke schutkring worden onderhouden door collectieve collegialiteit die verwonderlijk genoeg niet te doorbreken lijkt, en zelfs tegen de belangen en vermeende ideologie der betrokken partijen die trouw aan het vorstenhuis blijven, door deze partijen in stand wordt gehouden.

Ondanks de nadelen voor de betrokken partijen en de negatieve ontwikkelingen die versterkt door het gebrek aan democratie en goedkeuring van de massa, blijven de klassieke partijen der liberalen christendemocraten en socialisten met groen in hun zog, de bevolking negeren en het vorstenhuis afschermen.

Een democratie moet niet persé de wil van het volk volgen, doch wel het belang van het volk beogen, een doelstelling die gezien de resultaten van de naoorlogse politiek, steeds verder van wal is geraakt, terwijl de democratische meerderheden die niet royalistisch zijn ondemocratisch gesaboteerd en aan de kant worden gezet.

Men oppert al lang dat de dotaties der leden van de Koninklijke familie moeten ingeperkt worden en telkens er teveel heisa rond ontstaat, neemt men beslissingen die nadat de storm geluwd is, opgeborgen worden. Al met al is de democratie nog niet in zicht en het is maar al te duidelijk dat er machten achter schuilen die ver boven deze der bevolking en democratie uit rijzen.

Voor wie het nog niet begrepen heeft, er zal in de toekomst ook niets veranderen tenzij men het vorstenhuis definitief het land uit zet. Het ontnemen van gezag alleen zal niet volstaan en zelfs nauwelijks enig verschil uitmaken. Het is maar al te duidelijk dat degenen die het volk verraden en de democratie dwarsbomen, de klassieke partijen dus, dit niet doen voor Jan Lul maar wel voor grof geld, tenzij het allemaal volslagen idioten zijn.

Het vreemdelingenbeleid is duidelijk in handen van een ware maffia onder het algemene gezag van Open VLD en CD&V. Tot in 2013 worden er vreemdelingen die geen enkele reden tot migratie kunnen aanvoeren, via politieke tussenkomst van durend verblijf voorzien, terwijl degenen die een wettelijk recht en humane reden hebben, doch niet door de gewenste politieke partij gesteund, illegaal en corrupt geweigerd worden. Het land puilt uit van illegale criminelen die de gevangenissen vullen en de actieve bevolking hopen geld kosten, doch door dezelfde overheden worden gedoogd. We horen nochtans dagelijks wat er veranderd en hoe men er aan werkt, althans dat volgens onze verantwoordelijken, doch eerst zien zij de blinde en hij, net zoals wij, krijgen er niets van te zien. Er zijn voldoende pistes om vermeende redenen in te roepen om een definitief verblijf in België en de Eurozone toe te kennen zonder dat er een daadwerkelijke reden is. De schijnhuwelijken is slechts een der pistes, doch het recht op wettelijk samenwonen is een tweede piste die de dag van vandaag gretig wordt aangenomen, waardoor ook hetero net als homekoppels de weg naar het westen vinden.

Zie ook: http://www.kruispuntmi.be/vreemdelingenrecht/ “Vreemdelingenrecht.be - Home > Verblijfsrecht en -documenten > Verblijfsstatuten”

Opvallend is wel het feit dat er veel wordt overgelaten aan de beoordeling van de bevoegde diensten terwijl deze haast willekeurig en zonder veel toezicht een aanvraag hunnen goed- of afkeuren, waardoor willekeur net zoals politieke afrekeningen niet uit te sluiten zijn, en pseudo-legaal gehanteerd kunnen worden. Neen, democratie en volksbelang zijn nog ver van huis en wettelijk ver buiten het bereik van de bevolking.

De Europese Unie en de dominantie van Europa hadden Europa en de welstand moeten bevorderen, en inderdaad de vooruitgang is merkbaar in het budget, vooral in de welvaart van onze overheden en kapitalisten, doch naar middeleeuwse maatstaven ten kosten van de werkman die verhoudingsgewijs armer wordt met de dag, terwijl de werkonzekerheid groeit gelijk met de overname van onze industrie door de nieuwe industrielanden en de winsten der kapitalisten.

Onze politici roepen van de daken dat we moeten inleveren om de crisis het hoofd te bieden, terwijl zij, om net zoveel te presteren als een arbeider, hun vermeende kennis en geknoei verkopen voor het tien- tot honderdvoudige van de prestatie van de arbeider, en het land voor grof geld in de afgrond voeren, geld dat volgen hen wel verdiend is, alhoewel die verdiensten de bevolking slecht bekomt.

Om het allemaal nog wat beter te maken worden de rijken belastingsvrij in de watten gelegd op kosten van de arbeider, en gul onthaald onder het voorwendsel van noodzaak hen te vrijwaren en zo deze mensen in de mogelijkheid te stellen verder te blijven investeren, wat zij zeker wel zullen doen, doch daar waar hun geld het maximale opbrengt, dat is per slot dat waar we allen naar uitkijken, of wat dacht je, dus investeringen in de opkomende industrielanden die dan ons met onze centen kunnen beconcurreren. Uiteraard behoren de meeste van onze politici zich ook in de rangen van de gegoede die hun geld beleggen waar het best opbrengt.

Onze jeugd verveeld zich, agressie en baldadigheid steken de kop op en de politie heeft handen en tijd tekort. Vele verwijzen naar de opvoeding van de jongeren, of zeg maar het gebrek aan opvoeding, doch opvoeding voorkomt geen frustratie of opgekropte woede uit frustratie. Bekijk de verfilming van “De Witte van Zichem” van Ernest Claes, doch ook de Franse filmprent “La guerre des boutons” die zich vlak na de tweede wereldoorlog afspeelt. Men kan slechts vaststellen dat de baldadigheden van vandaag vaak niet meer zijn dan die van 50 jaar en meer geleden. Wat kon men toen vernielen denk je, de man in de straat had niets waardevol en lag er dus ook niet wakker van.

Men kan zich wel de vraag stellen of de luxe in onze contreien niet te ver gaat, doch deze beperken zou echter de verschillen tussen arm en rijk verder voeden, samen met het ongenoegen van de werkende klasse. De welstand zal generatie na generatie verder afzwakken, een proces dat nimmer te keren is, en waardoor welzijn hopelijk een matig gemeengoed zal worden voor werkende krachten, terwijl de verschillen wel mogen blijven in relatie tot wat men inzet, doch zonder de extreme uitersten die we nu kennen. Extreme uitersten die geleidelijk een uitdaging en provocatie vormen voor de misdeelde massa. Luxe en welstand ondermijnen de maatschappij niet, wel de ongeoorloofde overvloed van een minderheid en de enorme ongelijkheid in rechten vormen basis voor criminaliteit en rebellie. Een basis die vooral gevoed wordt door kastenonderscheid, en voort blijft leven door de aanwezigheid van koningen en koninkrijken en de onaantastbaarheid van hun leden, die daarmee tot vandaag vaak boven de wet staan, doch desondanks monetaire en wettelijke macht en invloed hebben en kunnen uitoefenen.

Vooral monarchieën en bestuurlijke dynastieën die zich van extreme privileges voorzien, vormen een durende onvrede bij de werkende bevolking en verhinderen de westerse samenleving en vooruitgang, Een onvrede die door de tijden heen een verlammend effect hadden op de industriële competitiekracht der westerse landen, zeker waar de derdewereld en oosterse landen onder druk van het westen, de industriële zowel als militaire krachtmeting hebben aangenomen.

26-01-2013, 13:05 Geschreven door hendrik Leenders  
Reageren (0)

Vakantie in het paradijs “Sri Lanka”

Geniet onder de wuivende palmen van het tropische paradijs, Sri Lanka, met persoonlijke begeleiding en minibusje, een prachtige trip in afspraak met de reisgids die gedurende uw verblijf constant ter beschikking zijn, en dit aan een ongelofelijke lage prijs!

Meer uitleg kan je bekomen met planning op maat en naar wens:

Extra info:           oldwarrior@live.be

Facebook            “Lassana Lanka” (Brussel hoofstedelijk gewest)

Youtube:             www.youtube.com/watch?v=OHHyhEXJAzI

                                www.youtube.com/watch?v=wZ8k_d0i1Bg

05-01-2013, 12:45 Geschreven door hendrik Leenders  
Reageren (0)

Laten we eerlijk en neutraal het aspect “cordon sanitaire” bekijken zoals het door politiek links werd opgetrokken rond het “Vlaams Blok”.

Een “cordon sanitaire” is een techniek waarbij men een ongewenste of gevaarlijke situatie probeert te isoleren en te neutraliseren door er een beschermende kring of barrière rond op te trekken, en zo voor verdere verspreiding te behoeden.

Het “Vlaams Blok” werd als ondemocratisch en racistisch omschreven door de andere partijen, doch gezien hun succes bij het volk en de aanhang die haar in 2004 tot de grootste Vlaamse partij maakte, sluit dit de omschrijving als zijnde ondemocratisch uit.

De aanklacht als zijnde racistisch stond echter voor het feit dat men absolute voorrang wenste te verlenen aan de eigen bevolking en men de gastarbeiders die geen werk meer hadden terug wenste te zenden naar hun thuisland. Gezien het om gastarbeiders ging, was hun eis correct, gerechtvaardigd en logisch, daar deze mensen als gastarbeider toegelaten werden om arbeidsplaatsen en tekorten op de arbeidsmarkt aan te vullen. Daar een gastarbeider die geen arbeid verricht ook geen gastarbeider kan genoemd worden, was de terugkeer naar hun thuisland de enige juiste oplossing, wel te verstaan met toezegging van het door hen opgebouwde pensioenrecht en een afkoopsom overeenkomstige de gepresteerde jaren en dekking van ziekte of werkonbekwaamheid. Het verzet van het “Vlaams Blok” en later “Vlaams Belang” was dus slechts logisch en correct, en had vanuit deze stelling niets met racisme te maken.

Het “Vlaams Belang” kwam echter in 2009 naar de verkiezingen met de slagzin “Islam nooit” en stelde zich hiermee tegenover alle volgelingen van de Islam, waardoor de gematigden en extremisten op een lijn werden gezet, wat dus generaliseren is, en geen beoordeling van het individu of individuele stelling name van een volgeling van de islam zonder onderscheid. Hier kan men dus wel spreken van het afbakenen van racisme op basis van ideologie of godsdienst, ook wetenschappelijk racisme genoemd. Elke godsdienst is echter onderhevig aan de interpretaties van de leer door haar en volgelingen, terwijl interpretaties onderhevig en beïnvloed wordt door inzicht van de interpretator, de maatschappij, natuur en cultuur van de volgelingen en hun leefomgeving.

Het uitsluiten van een partij voor haar ideologie is echter een aanfluiting van het begrip democratie, gezien een partij geen deelname kan hebben zonder steun van het volk, en het volk dus het alleenrecht heeft om te bepalen welke ideologie zij willen volgen.

Barsten in het fameuze “Cordon sanitaire” rond een politieke partij zoals het “Vlaams Belang” is hierom een zege voor de democratie, ongeacht of men de ideologie van deze partij goedkeurt of afkeurt. In een democratie mag iedere noemenswaardige vertegenwoordiging deelnemen, ook indien anderen er een bedreiging in zien, gezien de deelname van elke strekking een weerspiegeling en informatie biedt van wat er bij het volk leeft of welke verzuchtingen er door de politiek niet of onvoldoende ingevuld worden. Het is aan de regerende partijen om de bevolking te volgen en te vertegenwoordigen, en niet om dictatoriaal tegen de meerderheid in te gaan. Het is trouwens duidelijk dat een groeiende massa van de Belgische bevolking de betuttelingen en het dictatoriale optreden van zowel Europa als van de monarchie beu zijn, en hun optreden tegen de democratische normen, rechten en belangen van de massa terecht in vraag stellen. Hierbij komt dat de recente ontwikkelingen op economisch vlak de onrust en het ongeloof in de politiek en Europa versterken en het wantrouwen tegenover de gevestigde machten slechts bevestigen.        

04-01-2013, 23:08 Geschreven door hendrik Leenders  
Reageren (0)

Ondanks de positie van België in Europa, bestaat democratie er slechts op papier. De regering bestaat er uit een verzameling van minderheden waardoor de werkelijke meerderheidspartijen buitenspel worden gezet, tot groot ongenoegen van de meerderheid van de bevolking. Dergelijke structuren wijzen meestal echter op een open of verdoken dictatoriale macht, zeker indien, zoals in België, dergelijke constructies gedurende opeenvolgende regeerperiodes in stand blijven. De enige constante machtsinvloed wordt vertegenwoordigd door de monarchie die ondanks democratie, niet onder de democratische invloed valt, en zich dus aan de stem en invloed van het volk kan onttrekken. Koning Albert II heeft echter de bonen gefret, en zijn duidelijke partijdigheid en politieke inmenging heeft een storm van protest opgewekt, terwijl het duidelijk wordt dat een meerderheid van het volk hem zijn functie en gezag wil ontnemen. Het is echter de vraag of dit grondwettelijk mogelijk is en of men hier een parlementaire meerderheid van doen heeft, voor dit laatste schuilt er, gezien de laatste regeringsvorming, wel een adder onder het gras.

De economische ontwikkelingen in Europa blijven negatief, of erger nog, de crisis is voor vele nog op komst. Terwijl regeringsleiders jubelen dat zij de crisis ver onder de knie hebben, is de stijgende wekloosheid en armoede onder de werkende bevolking een strop rond de nek van het bedrijfsleven, gezien de dalende koopkracht niet anders kan uitdraaien dan in een dalende verkoop, terwijl zuidoost Azië steeds meer productie van Europa overneemt en bedrijven door hen worden opgekocht en overgebracht naar Azië. Momenteel teert Europa weelderig verder op de reserves, doch deze worden met de dag kleiner, de vergoedingen voor hun leiders swingen gelijktijdig steeds verder de pan uit alsof zij nog snel hun persoonlijk leeuwendeel willen binnen rijven zoals ex premier minister JL Dehaene onlangs deed, terwijl het bedrijf “Dexia bank” waarin hij bestuurslid was, over kop ging. Dergelijke gewettigde graaicultuur nekt echter de westerse maatschappij, terwijl de daders zichzelf het recht geven en zelf de wetten schreven om zich hiervoor in te dekken. De corruptie bulkt en graaicultuur is een soort van gewoonterecht van overheden, terwijl verdoken geweld tegen burgers of weerlozen de pan uit swingt, en rechtspraak door de overheden zelf wordt gesaboteerd waar het hen past. Het is ook België dat het initiatief neemt om fiscale fraude te beschermen, de rijken hiermee naar zich toetrekt en de mogelijkheden geeft om aan rijkentaks te ontsnappen. Terwijl de heren ministers pochen met het hoog gemiddeld inkomen neemt de armoede van de bevolking zienderogen toe, en is het land in een neerwaartse spiraal verzeild. 

04-01-2013, 12:12 Geschreven door hendrik Leenders  
Reageren (0)