Laten we eerlijk en neutraal het aspect “cordon sanitaire” bekijken zoals het door politiek links werd opgetrokken rond het “Vlaams Blok”.

Een “cordon sanitaire” is een techniek waarbij men een ongewenste of gevaarlijke situatie probeert te isoleren en te neutraliseren door er een beschermende kring of barrière rond op te trekken, en zo voor verdere verspreiding te behoeden.

Het “Vlaams Blok” werd als ondemocratisch en racistisch omschreven door de andere partijen, doch gezien hun succes bij het volk en de aanhang die haar in 2004 tot de grootste Vlaamse partij maakte, sluit dit de omschrijving als zijnde ondemocratisch uit.

De aanklacht als zijnde racistisch stond echter voor het feit dat men absolute voorrang wenste te verlenen aan de eigen bevolking en men de gastarbeiders die geen werk meer hadden terug wenste te zenden naar hun thuisland. Gezien het om gastarbeiders ging, was hun eis correct, gerechtvaardigd en logisch, daar deze mensen als gastarbeider toegelaten werden om arbeidsplaatsen en tekorten op de arbeidsmarkt aan te vullen. Daar een gastarbeider die geen arbeid verricht ook geen gastarbeider kan genoemd worden, was de terugkeer naar hun thuisland de enige juiste oplossing, wel te verstaan met toezegging van het door hen opgebouwde pensioenrecht en een afkoopsom overeenkomstige de gepresteerde jaren en dekking van ziekte of werkonbekwaamheid. Het verzet van het “Vlaams Blok” en later “Vlaams Belang” was dus slechts logisch en correct, en had vanuit deze stelling niets met racisme te maken.

Het “Vlaams Belang” kwam echter in 2009 naar de verkiezingen met de slagzin “Islam nooit” en stelde zich hiermee tegenover alle volgelingen van de Islam, waardoor de gematigden en extremisten op een lijn werden gezet, wat dus generaliseren is, en geen beoordeling van het individu of individuele stelling name van een volgeling van de islam zonder onderscheid. Hier kan men dus wel spreken van het afbakenen van racisme op basis van ideologie of godsdienst, ook wetenschappelijk racisme genoemd. Elke godsdienst is echter onderhevig aan de interpretaties van de leer door haar en volgelingen, terwijl interpretaties onderhevig en beïnvloed wordt door inzicht van de interpretator, de maatschappij, natuur en cultuur van de volgelingen en hun leefomgeving.

Het uitsluiten van een partij voor haar ideologie is echter een aanfluiting van het begrip democratie, gezien een partij geen deelname kan hebben zonder steun van het volk, en het volk dus het alleenrecht heeft om te bepalen welke ideologie zij willen volgen.

Barsten in het fameuze “Cordon sanitaire” rond een politieke partij zoals het “Vlaams Belang” is hierom een zege voor de democratie, ongeacht of men de ideologie van deze partij goedkeurt of afkeurt. In een democratie mag iedere noemenswaardige vertegenwoordiging deelnemen, ook indien anderen er een bedreiging in zien, gezien de deelname van elke strekking een weerspiegeling en informatie biedt van wat er bij het volk leeft of welke verzuchtingen er door de politiek niet of onvoldoende ingevuld worden. Het is aan de regerende partijen om de bevolking te volgen en te vertegenwoordigen, en niet om dictatoriaal tegen de meerderheid in te gaan. Het is trouwens duidelijk dat een groeiende massa van de Belgische bevolking de betuttelingen en het dictatoriale optreden van zowel Europa als van de monarchie beu zijn, en hun optreden tegen de democratische normen, rechten en belangen van de massa terecht in vraag stellen. Hierbij komt dat de recente ontwikkelingen op economisch vlak de onrust en het ongeloof in de politiek en Europa versterken en het wantrouwen tegenover de gevestigde machten slechts bevestigen.