Het is algemeen geweten dat de juiste vloeistoffen en smeermiddelen zeer belangrijk zijn bij een wagen. De dag begint dus met het inslaan van een voorraad van het juiste smeermiddel. Smeermiddel dat ik kan gebruiken bij de zoektocht naar een sticker met info over de productiedatum van mijn shark (Jim Doerr vroeg ernaar en zoekt het verder uit) en 2 kleinigheden die noodzakelijk zijn om de geplande zaken af te werken. Het betreft een koperen onderdeel van een vensterschakelaar en een klemmetje van de HVAC. Na een uur zoeken heb ik de HVAC klem gevonden maar het koperen onding is onvindbaar. Das voor een volgende keer, ik wil wat progressie maken. Met het gekleurde plan en een tester wederom in de hand kan ik definitief concluderen dat de zooi in de middenconsole de radio en speaker aansluitingen zijn. We leren bij want het is duidelijk dat een speakerkabel best 3 maal doorgeknipt wordt, althans dat was duidelijk de mening van de vorige eigenaar. (Als ik die vorige eigenaar ooit tegenkom mag U mij contacteren in , hopelijk , Leuven centraal. Er van uitgaande dat men daar Stella tapt ) Ik knip de uiteinden van de draden schuin af (zo voorkomt men contact tussen verschillende draden) en tape het geheel in. Daar heb ik voorlopig geen last meer van. Vervolgens wil ik de middenconsole terug op zijn plaats zetten maar helaas ben ik de 4 schroeven kwijt die de console op zijn plaats houden. Na alweer een uur zoeken geef ik het op voor vandaag met als besluit dat ik mezelf wel een muilpeer mag geven. (ja ik ben een kalf, 4 vijzen dedju)
Het begin van de paasvakantie is meteen de start van een sleutel 14daagse. Op het programma staat uiteraard het afwerken van de HVAC maar ook de elektriciteit en het terug plaatsten van de instrumenten zal, dat hopen we alvast, deze week afgewerkt worden. Vandaag gaat de aandacht echter uit naar het bekijken van het koppelstuk tussen pook en boite. De afgelopen weken bracht research aan het licht dat problemen met deze koppeling wel is de oorzaak zouden kunnen zijn van schakelproblemen. Vooral de nylon bussen zijn vatbaar voor sleet. De shark gaat opnieuw "van de grond" en het is wel héél duidelijk dat de nylon bussen het begeven hebben. Ik hoef ze maar aan te raken of ze vallen door de gescheurde stofkap. Vreemd dat geen enkele "Porsche specialist" mij op dat probleem wees toen ik vertelde van het gebrek aan achteruit en informeerde naar de kosten van een 'boite revisie". De goedkoopste prijs die ik kreeg was 1200 exc.BTW voor het open en dicht doen van de boite. De kosten van de nylon bussen: 8. Het verticale klasseersysteem voor "specialisten" heeft overuren gemaakt vandaag. Tijdens het verticaal klasseren kan ik rekenen op horizontale hulp om de koelvloeistof af te laten. Ik wou even controleren of er geen olie in het koelwater zat aangezien de shark behoorlijk rookt als ik de toeren stevig opdrijf. Het koelwater blijkt in uitstekende toestand. Het "rookvraagstuk" blijft nog even onbeantwoord.
Mijn research, oa. via het rennlist forum, heeft de shark "wereldberoemd" gemaakt. Jim Doerr van 928 classics (http://928classics.com) heeft mijn blog gedeeld en zo heeft de shark nu aanhangers in de VS Diezelfde Jim Doerr helpt mij verder met het HVAC probleem. Ik maak een nieuwe "crème glasbollen" tekening en kan concluderen dat de aansluitingen kloppen maar kan me meteen beginnen afvragen waarom de centrale deurvergrendeling het niet doet. Van A naar B enz. remember . Ik kom tot de conclusie dat het gebrek aan koude lucht te maken heeft met de HVAC console die gebroken is. Die zullen we eerst maar is lijmen en dan zijn we hopelijk terug toe aan het monteren ipv. het demonteren.
Soms ben je aan iets begonnen en komt van het één het ander. De elektriciteit deed me uitkomen bij de HVAC en de HVAC is er op zijn beurt verantwoordelijk voor dat ik weer bij de Luchtfilter uitkom. Ik constateer dat er opnieuw olie in de luchtfilter zit. Schijnt normaal te zijn bij de eerste generatie 928 maar toch stel ik vast dat op de darm die de ventilatie voorziet de "backfire grid"(nr.63) ontbreekt. Of dat meteen de reden is waarom ik een behoorlijke rookpluim produceer in de hogere toeren is dan de volgende vraag en zo zijn er nog een paar die komende dagen hun weg naar de verschillende fora zullen vinden. De werking van de HVAC is er ook 1 want als ik de aansluitingen van de gekleurde darmpjes vergelijk met wat ik er tot nu toe van gevonden heb op het net, is het mij een raadsel. Ik heb alvast mijn tekenkunsten weer aangescherpt en maak n strakke tekening, al zeg ik het zelf Afhankelijk van de research de komende dagen zal beslist worden of ik ga voor een volledige demontage van de shark! en dan te weten dat de dag begonnen was met het plan om de tellerpartij terug te monteren.
De elektriciteitswerken gaan verder met het proper maken van de contacten van de schakelaars. Teneinde nog een beter zicht te krijgen op de elektriciteit en om de kabelboom deftig te kunnen herstellen besluit ik om de middenconsole ook maar meteen te demonteren. Het was me overigens al opgevallen dat de bediening van de verwarming inwendig los leek te zitten. Vandaar het gebrek aan koude lucht waarschijnlijk. De HVAC bediening blijkt gebroken, wat is er niet verkloot door de vorige sleutelaar eigenlijk? Logisch dat het niet werkt dus. Nu deze unit eruit is bedenk ik me meteen wat dat witte loshangende darmpje dat ik rond nieuwjaar onder het stuur vond wel is met de verwarming kan te maken hebben. Wat juist is me niet duidelijk Food for thought.
Ondanks de koude besluit ik toch even de garage of beter gezegd, de middenconsole in te duiken. Het raadsel van het losse blauw/witte kabeltje is al snel opgelost. Ja de vorige "elektricien" was duidelijk een vakman. Uiteraard moesten ook de speakerkabels het bekopen. Op 1 na heb ik die alvast kunnen verwijderen zo kan ik toch een beetje het overzicht houden. Mijn voeten vertellen mij dat het toch te koud is om lang te werken en bovendien moet ik maar is even een strijdplan opstellen om het geknoei te herstellen.
De afgelopen weken werkte ik mondjesmaat verder aan de elektriciteit. Op mijn 1978 Current flow diagram staan geen kleuren maar ik heb ook dat van 1979 en daar staan de kleuren wel op. Na een beetje research blijkt dat de 78 en 79 nauwelijks van elkaar verschillen en ik besluit de 78 met kleurpotloden te kleuren met de 79 als voorbeeld. Dankzij deze kleuren slaag ik er in een paar losliggende connecties te identificeren al is mijn rug daar niet altijd even blij mee. De plafondverlichting bewijst nogmaals dat de vorige restaurateur een absolute prutser was. Het is simpelweg verkeerd aangesloten geweest en al snel krijg ik het terug aan de praat maar ik zal bij de volgende sessie nog wat moeten improviseren om het tweede plafondlampje te restaureren. Helaas is niet alles vooruitgang. In de print van het CWS blijkt een breuk te zitten en zowel in de middenconsole als de voetruimte van de passagier kom ik losliggende draden en lusterklemmen tegen waarvan het nut me voorlopig nog ontgaat.
Op oudejaarsdag tover ik contact cleaner, wattenstaafjes en , aangezien het nog te vroeg dag is, koffie te voorschijn en maakt de contacten van de print proper. Later op de dag krijg ik hulp van Tec7man om het L-profiel dat ik op maat gezaagd heb aan het instrumentenpaneel te lijmen.
Vandaag haal ik de kilometerteller uit de behuizing aangezien ik de dagteller nooit gereset krijg. Dit valt helaas niet te verhelpen met wat siliconenspray. Het mechanisme blijkt stuk. Nadat ik het instrumentenpaneel terug in elkaar gezet heb sluit ik het terug aan in de wagen en ik kan vaststellen dat het lampje van de reserve terug werkt, dat de oliedrukmeter uitslaat naar 5 (er zit tenminste al terug beweging in ) en dat tijdens de controle het lampje van de lichten het niet doet. Het werkt overigens ook maar bij 1 van de twee lichtstanden. Mijn mistlicht werkt ook niet meer dus het elektrisch wonder blijft geschieden Ik zet de elektrische check-up verder en kom nog wel wat leuke dingen tegen waaronder afgeknipte draden en bijzondere aansluitingen maar het hoogtepunt is toch een volledig loshangende kabelboom in de middenconsole. Het einde van de clusterfuck is nog niet in zicht.
Helaas zijn we door omstandigheden genoodzaakt het vieren van de traditionele jaarwisseling in Normandië met een paar dagen te verlaten of zelfs te cancellen. Gelukkig heb ik ondertussen een idee om het probleem met het instrumentenpaneel te verhelpen. Een gelijmd L-profiel zal het afgebroken stuk vervangen. Alvorens de beschadigde plek te schuren verwijder ik de lampjes en de print en maak ik de instrumenten los. De schroefjes en lampjes sorteer ik in een doos zodat ik weet waar wat zat. Morgen ga ik de contactpunten van de print proper maken en de wieltjes van de dagteller maar is "smeren". Verder overweeg ik de lampjes te vervangen door LED's maar daar gaat nog wat research over gaan. To be continued...
Aangezien ik nog even moet wachten alvorens ik aan de boite revisie kan beginnen besluit ik de elektrische problemen aan te pakken. De oliedrukmeter slaat niet meer uit, het reservelampje van de benzine ligt kort, andere waarschuwingslampjes werken niet meer en af en toe blijft het CWS branden. Voldoende redenen om de hele zwik maar is te bekijken. Na wat research op het net lijkt dit me een goede start. http://dwaynesgarage.norcal928.org/Pod%20Removal%20and%20Instrument%20Cluster%20Repair%20I.htm Op papier lijkt het me een moeilijke klus maar in de praktijk blijkt het goed mee te vallen. Wat er te voorschijn komt valt minder goed mee. De frontcover is een gebroken exemplaar en van het instrumentenpaneel blijkt ook een stuk afgebroken te zijn waardoor de print, die zelf ook gescheurd is, met één kant niet aan het paneel zelf bevestigd is. Komende dagen maar is bekijken hoe we dat weer gaan oplossen.
Twee jaar geleden toen we de Porsche net gekocht hadden gingen we, naar ondertussen jaarlijkse traditie, op vakantie/vriendenbezoek bij de familie CC in Normandië. We maakten toen gebruik van de D wegen omdat je zo meer Frankrijk krijgt met minder verkeer. In de Citroën Berlingo droomden we er van om deze trip te maken met de Porsche. De laatste maanden kregen we de Porsche in voldoende betrouwbare staat om het er dit jaar op te wagen. Op de heenweg rijden we autostrade tot in Arras om dan de D wegen te kiezen tot eindbestemming Ingouville. Uiteraard kiezen we niet de kortste weg maar plannen een route touristique met als voornaamste plaatsen op de route Baupame, Amiens, Poix de Picardie en Dieppe. Helaas kan ik geen Routes plannen in mijn GPS dus rijden we volgens de aanwijzingen van Google maps. Het vertrek in Arras verloopt allerminst vlot. We moeten vertrekken in Noordwestelijke richting maar ik heb geen kompas bij en bovendien geraken we de stad nauwelijks uit. Na een half uur en een paar keer blokske rond vinden we de gekozen D weg. Routes van google maps altijd nalezen VOOR vertrek is de boodschap. Desondanks de moeilijke start leverde Arras ons toch een leuke sharkfoto op. We hadden gehoopt min of meer de route te rijden die we twee jaar geleden door de GPS voorgeschoteld kregen maar dat blijkt niet het geval. Deze is drukker en we delen de weg met vrachtwagens en Hollanders met een frietkot achter de wagen. Ook op de autostrade waren de frietventers al in grote getale bezig met het verkeer te hinderen Je komt ze alvast niet tegen op de militaire begraafplaatsen die hier aanwezig zijn. Eigenaardig genoeg zijn zulke plaatsen altijd mooi en rustgevend wat van de oorzaak en onderliggende boodschap niet gezegd kan worden. Ik ben er overigens vrij zeker van dat de "bewoners" vrachtwagens en rijdende frietkoten nog graag hadden willen meemaken. Door de drukte van de wegen en het zweet op onze ruggen (in Arras besloot het raam aan passagierszijde met een welgemeende Fuck you de medewerking te staken) verlaten we onze route en laten de GPS verder het werk doen. Al snel bevinden we ons op de kleinere D wegen die ook wat leuke bochten in petto hebben zodat we tegen te hoge snelheid door verschillende dorpjes scheuren. Aaaight, this is the fun!! Na zeven uur en exact 500km bereiken we Ingouville. In de twee en een halve dag die we daar spenderen doen we niets, rijden met de Patron, proberen de venster te fixen en doen we terug niets. We zijn dus voldoende uitgerust voor de terugreis welke we via een andere route gepland hebben. Deze keer rijden we meer langs de kust van Normandië naar een eerste stop in Saint Valery sur Somme. Een typisch schilderachtig Frans dorpje gelegen aan ,U raadt het nooit, de Somme meer bepaald de monding van de Somme. Van hieruit trekken we meer landinwaarts richting Saint Omer via de D928, welke logischerwijs niet mocht ontbreken op het menu. Volgende tussenstation is Cassel bekend genoeg bij de meeste toeristen vermoed ik. Onontdekt door rijdend frietkoten wegens te steil. Tijdens onze vakantie besloten we om de route naar huis licht om te gooien en van Cassel via West-vleteren naar Ieper te rijden. In ware rally stijl razen we over de verlaten wegen tussen de velden. Helaas, een drama zou zich hier afspelen.... In het café waar je normaal 6 flesjes kan kopen hangt het droevige bericht dat de voorraad op is en men geen idee heeft wanneer er terug bier is om mee te nemen. Een café zonder bier dus , wtf?! Gelukkig kan ter plaatse consumeren wel en na 'a divine touch' ,programmeren we de GPS om ons de weg naar huis te tonen. Ieper slaan we maar over daar het reeds rond 14u is en, aangezien we terug in België zijn, we rekening moeten houden met file. We moeten tenslotte de Kennedy tunnel door en willen het avondeten niet missen. De weg terug heeft ook zeven uur in beslag genomen maar we klokken af op 410km. Voor de ganse trip hebben we een gemiddeld verbruik genoteerd van 13 liter, exact de fabrieksopgave. Ne moules frites zou na een poetsbeurt voor de Shark de afsluiter van de dag zijn maar toch eist de shark het laatste woord. Als we na de maaltijd willen vertrekken wil hij niet meer in achteruit. Gelukkig zijn we vlakbij huis en na een duwtje zetten we de shark met een schouderklopje thuis in de garage waar hij nu wacht op een boite revisie.
Mijn laatste bericht dateert alweer van 18/05. We hebben nochtans niet stil gezeten de laatste weken.
19/05: De "hommade pressure bleeder" bouwt zeker druk op maar ik moet er nog voor zorgen dat de aansluitingen op de reservoirstop niet lekken, omdat ik daar nu geen tijd aan wil besteden ga ik voor het opnieuw ontluchten van de remmen met behulp een assistent de zogenaamde "remteef" Dit keer ontlucht ik de hoofdremcilinder ook en dat zorgt voor een opmerkelijk beter resultaat. De achterste remschijven slaan toch wat uit en nieuwe zijn ondertussen besteld.
26/05:Met een poelietrekker probeer ik de homokineet van de "olymische" as te verwijderen. Het belangrijkste resultaat is dat ik de "ballenkooi"naar de filistijnen help. F.CK!!! Gelukkig kan ik voor een leuke prijs een tweedehands achteras scoren welke ik uiteraard eerst weer volledig reinig. Ik kom er achter dat de stofkappen toch de juiste waren en bestel weer twee revisie setjes samen met 2 nieuwe schakelaars voor de ramen.
02/06:Ik hoop dit weekend de werkzaamheden af te ronden maar na het netjes invetten en in elkaar monteren van de linkeras is deze toch niet zo eenvoudig te monteren en na een halve dag sakkeren is de pijp uit en geef ik er de brui aan.
09/06:Ik ben de afgelopen week op het id gekomen om 2 lange bouten te gebruiken om de assen op hun plaats te krijgen. Je kan makkelijker schroeven aangezien je geen last hebt van de stofkap en het lagervet dat zowat overal terecht komt. Dit werkt en het monteren van de assen gaat vlot al is het op koppel krijgen van de bouten niet zo eenvoudig omdat ik de hoogte niet heb om de momentsleutel zijn slag te laten maken. (ja ja die werkplek hé). De shark kan weer op eigen benen staan en gaat van het stof naar het zonlicht zodat ik de ramen terug kan aanpakken. De linkermotor terug op zijn plaats en de nieuwe schakelaars aansluiten tussen een draadspaghetti, rechtermotor er uit en voorzien van voldoende vet en yes we hebben terug prima werkende ramen. Helaas zijn er ondertussen problemen ontstaan met het slot aan de linkerkant. Het probleem is duidelijk zichtbaar maar zal toch even moeten wachten. Volgende week zet ik de auto boven een put om de asbouten nog is op moment te zetten, de nieuwe schijven te monteren en een additief aan de transmissie toe te voegen. Een health check bij Schmidt Oss moet een "guide plan" opleveren voor de verdere revisie maar eerst maar is een zomer cruisen"
Een goede werkplek is even belangrijk als goed materiaal, zo zou vandaag blijken. Het opnieuw verwijderen van de deurbekleding en raammotor valt best nog mee met de shark "opgesloten" in de garage maar helaas is het terugplaatsen , na het opnieuw bekijken en het meer dan degelijk invetten van dezelfde raammotor, onbegonnen werk. Aan de passagierskant begin ik zelfs niet aan het strippen. De overige tijd brengen we door met het definitief afregelen van de handrem en het maken van een "pneumatische remontluchter". Voor dat laatste heb ik de inspiratie van het net gehaald, morgen zal deze zich in de praktijk moeten bewijzen. Reuze benieuwd!!!
Vandaag eindelijk voldoende bekomen om het relaas van afgelopen zaterdag te doen. Murphy liet niet los: de stofkappen die ik geruime tijd geleden reeds bestelde blijken de juiste niet te zijn en het opnieuw samenstellen van de assen gaat helemaal niet zoals het hoort, als er dan nog één van de Cv joints weigert van de as los te komen ondanks 2 uur gebeuk met een hamer besluit ik een nieuwe Olympische discipline te ontwikkelen. Die van het "aswerpen" Zondag was ik al opnieuw begonnen met research maar vandaag vond ik het pas nodig het onding van uit de bosjes te verplaatsen naar de garage. Dit weekend vliegen we er weer in mét voldoende Stella.
De titel klinkt als een sprookje maar t zijn toch de "facts". De dag begint slecht; als ik de shark op zijn plek in wat het midden van de garage moet zijn, probeer te plaatsen en ook probeer het raam te bedienen krijg ik van de laatste "ne welgemeend FUCK YOU". Het pokkeding weigert dienst, gisterenavond, tijdens een ritje, werkte het nog en was ik trots op mijn werk maar nu stel ik vast dat de dag werk van gisteren voor den hond zijn kl.... was. Na van mijn eerste koleire bekoeld te zijn proberen we de wagen dan maar op de blokken te zetten die ik deze week gekocht heb. Dat loopt alles behalve vlot; de krik komt niet hoog genoeg en wat tuintegels doen dienst als extra hoogte. De blokken zijn vrij groot en het vergt veel denkwerk om ze onder de wagen te krijgen. Denkwerk dat wat moeilijker gaat nadat ik bij het op de grond liggen mijn hoofd heb gestoten tegen één van deze blokken. WTF?! het is zo een dag zeker. Na een uur of drie staat de wagen een cm.of drie van de grond. Das godverde ne cm/u!!! Anyway hier staan we nu dus laten we proberen de voorziene taak, het verwijderen van de steekassen, maar te voltooien. Geweldig tof geplaatst die assen; zowel de ratelsleutel als de momentsleutel zijn er niet of nauwelijks tussen te krijgen en tegen de middag ben ik het "schijtesmuug". Naar "den Brico" dan maar waar ik wat extra verlengstukken koop zodat ik de dop op de bouten kan zetten maar een constructie heb van ong.80 cm . en dus naast de wagen de sleutel kan draaien. Oef, dat werkt en het valt mee om de 24 bouten van beide assen te verwijderen. Aangezien ze er nog redelijk op tijd uit zijn begin ik al vast maar met ze te reviseren. Om ze te "ontmantelen" maak ik een bad van wasbenzine, remmenreiniger en WD40. Het vet komt zowat overal terecht maar tegen het einde van de dag zijn de assen toch proper. Ha, Fuck You Mr.M!!
Vandaag dag 1 van een "sleutel vierdaagse" De raammotoren werden verder ontmanteld en voor diegene die de term "t vliegend snot" niet kennen kan dit een belangrijke les zijn De eerste motor is best nog proper. Enkel wat aangekoekte smurrie valt er te bespeuren en met remmenreiniger en WD40 is deze al snel terug "gangig". De tweede motor daarentegen heeft een "snotvalling" om U tegen te zeggen, buiten voorgaande producten is een sterke maag aangewezen. Bij deze motor draait het wormwiel trouwens uit center waardoor er een paar pogingen en een hamer aan te pas komen vooraleer deze zich terug van zijn taak kwijt. Nog een nieuwe schakleaar bestellen voor de passagier en beide ramen kunnen voor verkoeling zorgen.
Afgelopen week had ik mij al wat ingelezen in de "vensterproblematiek" (niet die van een welbepaalde zone in Antwerpen) maar kon relatief weinig info vinden hoe aan de raammotor te geraken. Vandaag er maar ineens ingevlogen daar het te warm aan het worden is, zeker met de ramen dicht . Het demonteren ging al bij al ontzettend vlot en vrij snel had ik ontzettend veel schroefjes bij elkaar. De raammotorconstructie (scrabble: this is a winner zorgde toch voor wat hoofdbrekers en dit ten tijde van Stella gebrek!! Karmeliet is een waardige vervanger trouwens.Nu de hele constructie gedemonteerd is worden de ramen op adequate en professionele wijze op hun plek gehouden. Vanaf donderdag staan er weer wat werkjes gepland, raammotor reviseren en alle schroefjes terug op hun plaats krijgen zal het eerste zijn. Hopelijk gaat dat niet alle tijd in beslag nemen.
Deze week werd het nieuwe reservoir voor de remvloeistof geleverd. Vandaag hopen we niet alleen de klus met de remmen te klaren maar ook de motorolie te verversen. Buiten het feit dat we benieuwd zijn naar de werking van de remmen zijn we ook benieuwd naar de invloed van de nieuwe olie op de tikkende klep. Het ontluchten is een klus die wat meer tijd in beslag neemt dan verwacht, misschien niet onlogisch aangezien we met een leeg remsysteem starten maar als blijkt dat we en druk opbouwen en wielen kunnen blokkeren begin er toch in te geloven. Nadat we nog een remleiding vast zetten neem het ik zekere voor het onzekere en spoel er een halve fles DOT3 doorheen. (er was toch wat vocht opgehoopt geraakt in het systeem.) Yes we can brake!!! De volgende taak is het vervangen van de olie. De oude stop en pakking waren vol gesmeerd met pakking dus ik had deze week reeds een nieuwe aftapschroef en pakking besteld bij PCA. Gelukkig is de pakking er niet op gesmeerd om problemen met de schroef te verbergen. De olie die uit de wagen komt is zwart als kool maar vertoond, tegen verwachting in, geen sporen van water. Al snel is de nieuwe schroef en pakking geplaatst en kan ik beginnen met het vullen met de nieuwe olie. (Kroon 15W50 semi-synthetisch die netjes poseert met mijn favo smeermiddel). Ik monteer de wielen, voor het eerst in lange tijd staat de shark nog is op "eigen benen", en vervolgens de batterij. Here goes nothing! Met een heerlijke grom start de wagen en draait netjes, van een tikkende klep is na het warmdraaien geen sprake meer. Ter plaatse over en weer rijden geeft aan dat we kunnen remmen al "pakken" ze niet al indrukwekkend. Oef. Een testrit geeft vertrouwen al moeten de remmen zeker nog wat bij gesteld worden en voelt de wegligging een beetje "vreemd". Of dit ligt aan het feit dat de achterste spoorverbreders weg zijn of dat de achterbanden wat plat staan zal de komende week duidelijk worden. We took it to the streets that's all that matters now!!!
Deze week staat in het teken van het afwerken van de remmen. De shark heeft ondertussen een barnfind-look. Maandag probeer ik alvast uit te vissen waardoor de voorste remmen tegen de schijfrem blijven slijpen. Ik demonteer de klauwen en bouw ze traag maar gestaag terug op en slaag er in het probleem te verhelpen. Blijkbaar heb ik de vorige keer bij het monteren van de klauwen toch n foutje gemaakt. Nu zit alles op zijn plaats. In de brochure van de 928, die ik op iIC-TM op de kop wist te tikken, is duidelijk te zien dat de remklauwen een zilveren kleur hadden, wat mij doet besluiten om ze ook dat kleurtje maar te geven. Het werk gaat vlot en op woensdag monteer ik alle klauwen terug op hun plek, het ziet er zelfs naar uit dat ik vroeg gedaan ga hebben vandaag. Helaas kan er echt niks vlot gaan bij de werkzaamheden aan de shark. Het reservoir van de remvloeistof is duidelijk geen origineel 928 onderdeel en past dus niet in de rubbers van de nieuwe hoofdrem cilinder. De oude rubbers passen wel maar zijn te verduurd om opnieuw te gebruiken. We kunnen weer gaan rond mailen en liggen weer stil. Goddamn!!!
) Ik knip de uiteinden van de draden schuin af (zo voorkomt men contact tussen verschillende draden) en tape het geheel in. Daar heb ik voorlopig geen last meer van.
Je komt ze alvast niet tegen op de militaire begraafplaatsen die hier aanwezig zijn. Eigenaardig genoeg zijn zulke plaatsen altijd mooi en rustgevend wat van de oorzaak en onderliggende boodschap niet gezegd kan worden. Ik ben er overigens vrij zeker van dat de "bewoners" vrachtwagens en rijdende frietkoten nog graag hadden willen meemaken.
