De auto's
hadden chassisnummers na elkaar; chassisnummer 22219 voor de torpedo, de
gesloten had 22220. In Noorwegen er 9 stuks van dergelijke Minerva, 26/50 HP
1913 jaargang (22000 reekstype GG) ooit afgeleverd. Minerva-auto's
konden worden geleverd met originele Minerva-carrosserie, of men kon kiezen voor
een eigen carrosseriebouwer. Er
werd gekozen voor de hofleverancier welke eerder rijtuigen en sleden afleverde
op het kasteel, namelijk O. Sørensen trolley en Body Factory in Møllergaten. Je
kunt je voorstellen dat het een elegant koetswerk werd. De
open auto kreeg kenteken A-1,de gesloten
auto A-2. Toen
op het einde van de jaren '20 een nieuwe auto, een derde Minerva werd gekocht,
werd de plaat A-1 overgedragen, terwijl
de oude open auto toen "gedegradeerd" werd tot de A-4.
De auto
heeft geen nieuwe eigenaar gekregen en is waarschijnlijk gesloopt. Op
documenten is te zien dat de auto alleen A-1 en vervolgens A-4 heeft gehad. De
gesloten auto heeft geen andere kenmerken dan A-2 en A-3. Meer informatie over de
auto's: 22219
(torpedo) 22220 (limousine) 55255 1922: A-1 A-2 1925: A-1 A-2 1929: A-4.
Niet in
gebruik A-1 1932/33: A-4 Waarschijnlijk wel A-3 Bewaarde
vandaag A-2 (A-1 werd in 1931 op een Lincoln
gezet) A-3 (Werd gekocht
in 1934 Lincoln)
Helaas
is onduidelijk wat met de derde en
laatste Minerva in de koninklijke vloot is gebeurt. Het
lijkterop dat deze in gebruik was. Maar we weten dat het
een Minerva 30cv, type AF was. Frame
nummer was 55255. Motor nummer 55306. Documenten geven aan dat de auto het
kenteken A-1, A-2 en A-3 heeft gehad. Er
zijn maar twee Minerva in de 55000-serie in Noorwegen geweest (de tweede
AF-auto was een roadster). De
motor was een 30CV, 6-cilinder motor van 5,4 l, slag / lengte 90/140. AF
was het laatste model van deze motor en werd vervaardigd van 1926 tot 1928.
Gezien het koninklijk huwelijk in 1929 plaatsvond, kunnen we aannemen dat het
model uit 1928 was.
Door het Vivinus verhaal kregen we ook nog enkele zeer mooie beelden van Minerva's in Noorwegen te pakken. De koninklijke vloot. Koning Haakon en aanverwanten bezaten minimaal 4 Minerva's. Een daarvan nog steeds in hun bezit, waarvan hier een foto.
Verboden foto's en texten over te nemen !
Not alowed to copie Photo's and text!
Minerva D - 489 was een van de phaetons waar mee Koning Haakon persoonlijk reed zonder chauffeur. Dan was er de U 840, hier met een heel gevolg tijdens een officiëel bezoek. De wagens erachter politieagenten. Nog eens een mooie opnamen van U 840, Een andere phaeton waarvan de voorkant op de volgende foto.
Nog een Minerva zonder kentekenen een Pierce Arrow . Op dit beeld is het niet zo duidelijk welke van de 2 bovenste een Minerva is.... Trio Ford (volgwagen) Pierce Arrow en Minerva Wanneer het weer wat slechter was stond deze coupe chauffeur ter beschikking. Deze wagen is nog steeds in het bezit van het koningshuis. zie foto hieronder.
En tenslotte een bekende foto die we al eerder lieten zien, er was dus ook nog een sportieve Minerva in de familie.
FAB stond voor Fabrique automobiles Belge, maar in Engeland bedoelen ze dan " It's fabulous' " en dat is het in dit geval ook echt.
We kregen toegestuurd foto's van de overblijfselen van een FAB, ergens gemaakt in de jaren 80 met een Agfa pocket camera. Door enkele studenten. Dat deze foto's bewaard zijn gebleven en nu opgedoken naar aanleiding van ons blog, is ook al wonder op zich. De eigenaar zou ook nog de radiator hebben, opgeborgen op een goede plaats.
Een onderzoek waard........
Verder nog een reactie uit Spanje van een lezer die nog foto's had van zijn grootvader met een Vivinus. Hij herinnert zich dat Opa altijd sprak over zijn Belgische voiture.
Overblijfsel van een FAB
zelfs in deze toestand zou deze auto nog gerestaureerd kunnen worden........... veel werk, maar wel de moeite.
Nog een ander chassis in de tuin. Ook een oude Belg?
Vivinus in Spanje. Opa met zijn 3 kinderen.
Als laatste voor dit moment, nog een foto van Noorse Postauto.
De Vivinus die nu vertoeft in een Noors Museum, werd vroeger gevonden op een hooizolder, waarvan een mooie foto. Na restauratie word hij regelmatig in gebruik genomen op oldtimer evenementen.
De auto werd gekocht door Knut C. Langaard uit Oslo in 1909 (zoon van Christian Langaard, die lid was van de Royal Norwegian Automobile Association.) In het najaar van 1910 verhuisde Knut Langaard naar Kvam Farm en reed er met de auto naar toe.
In 1914 werd de auto verkocht aan Otto Schulz die woonde op een boerderij in Egge. Hij gebruikte hem tot 1917 toen hij vanwege technische problemen buiten gebruik gesteld werd. De auto bleef tot 1975 in de schuur op boerderij tot hij werd verkocht aan Øivind Ofstad, Trondheim
In 1999 werd de auto aangekocht door de Nord-Trøndelag Motor History Association welke hem heeft gerestaureerd. Voor het eerst sinds 1917 kwam de auto tijdens de veteranenrace op de weg in verband met de 100ste verjaardag van de eerste postauto in Noorwegen op 26 juli 2008, zie foto onderaan, eerste postwagen, een Vivinus
Na 58 jaar op de hooizolder te hebben gestaan, terug in het daglicht.
Vers gerestaureerde Vivinus in 2008 voor het eerst weer terug op de baan
Een nieuwe generatie bestuurders
Eerste De allereerste post auto in Noorwegen; Vivinus.
Deze week nog enkele mooie Minerva foto's mogen ontvangen.........
o.a. beelden van op Interclassics Brussel, met dank aan BC.
Zeer fraaie Minerva 1930 met hoogstaande koplampen.
Een Minerva als zitplaatsje in de zon. Minerva HH. als Pantser omgebouwd
Muurreclame Muur reclame............ hieraan zullen we in de toekomst nog een artikeltje volkrabbelen. Deze hoorde nog thuis in de rubriek 'coupe chauffeur'
Vivinus, een andere
Belg aan het hoofd van de Minerva stamboom.
Onlangs struikelden
we zowat over een echte oude Belg in de verzameling van een liefhebber van
Belgisch historisch rollend erfgoed, en bij Bonhams werd er eentje onder de
hamer gebracht en verkocht aan 65.000 euro. Reden genoeg om hem hier eens
verder te belichten nu het buiten toch vochtige en donkere zonnestralen miezert.
Vivinus is een klein
Brussels merk, opgericht door ene Alexis met dezelfde achternaam. Van origine
een Fransman geboren in 1860 en in 1888 naar België uitgeweken. In 1896
knutselde hij een kleine stoommotor in, in een fiets, en vanaf toen ging de bal
aan het rollen.In 1899 ontmoet hij
Graaf Jaques de Liedekerke, en samen vormden ze de Society of Workshops
VIVINUS te Schaarbeek.
De eerste VIVINUS die in 1899 in serie werd geproduceerd, was een kleine
tweezitter die werd aangedreven door een eencilinder motor aan de voorzijde en
gekoeld door lucht.
Deze 3.5-pk auto, met een snelheid van 25 km / h, was een onmiddellijk succes
dankzij de manoeuvreerbaarheid en lage prijs.
In 1900 al, werd een 7 HP in productie genomen,
die een topsnelheid van 56 km / h behaalde.
Het was toen een luchtgekoelde tweecilinder bestaande uit twee dwars op elkaar
gemonteerde gekoppelde blokken, versnellingsbak met 2 versnellingen en riemaandrijving.Tussen
1899 en 1901 rolden 152 exemplaren uit de poorten van de fabriek.
Vanaf 1901 begon VIVINUS met de ontwikkelingvan waterkoeling met een 9pk DE DION-motor terwijl de riemoverbrenging plaats maakte voor
een versnellingsbak. Van 1902 tot 1906 werd de viercilinder 15/18 pk, ook La Routière genoemd, geproduceerd.
Van 1907 tot 1912 werden vier verschillende viercilindermodellen aangeboden:
Type A 24/30 pk met 4156 cc cilinderinhoud, Type L 22/28 pk met 3742 cc capaciteit,
Type N 20/24 pk met 3500 cc cilinderinhoud en Type O 12/14 pk met 2799 cc. 1910
was nog steeds het type P 10/12 pk met een verplaatsing van 1944 cc
VIVINUS verwaarloosde de autosport niet, komt
met een 2,8 liter racer, en neemt met enig succes deel aan de Liedekerke Cup
van 1906, 1907 en 1909.
Maar VIVINUS was ook geïnteresseerd in andere vormen van motoren voor de
luchtvaart en de marine, een gebied waar deze motoren zeer werden gewaardeerd.
Werd het bedrijf slachtoffer van te veel diversificatie van zijn activiteiten? De situatie van het bedrijf werd zo
precair dat het in 1911 in liquidatie zou worden gebracht.
De productie van auto's met 2 en 6 cilinders werd al in 1907 stopgezet en toen
VIVINUS in 1912 alle activiteiten stopzette, omvatte het gamma auto's enkel
vier 4-cilindermodellen van 10/12 pk, 16/20 pk en 24/30 pk.
Het was de Belgian Automobile Factory (FAB) die de installaties overnam in
1912, terwijl Alexis VIVINUS, na een korte vertegenwoordiging in België van het
Franse merk CLEMENT-BAYARD, wordt ingehuurd door MINERVA in Antwerpen, waar hij
er de 40 pk ontwikkeld als hoofd
ingenieur. Voila, daarmee zijn we er.
Het merk was erg geliefd in Scandinavië, en
men kan dan ook enkele zelden overgebleven exemplaren vinden in musea in
Denemarken, Zweden en Noorwegen. In België staat er een 7pk in het museum Mahy
the Leuze, en in Frankrijk is er ook nog een exemplaar te bewonderen. In totaal zijn er slechts een dozijn
overlevenden. Mocht je er ooit een ontmoeten met deze wetenschap, weet dan dat
het een unieke gelegenheid is. Voor zo ver wij weten is er geen enkele FAB
bekend.
Leopold II was eigenaar van een 4 zits
Vivinus met gewoven ‘wicker’ carosserie, en Etore Bugatti werd door het autovirus geïnfecteerd toen hij
een ritje mocht maken in een Vivinus.
Wie nog meer weet over dit kleine maar
fijne merk,of fotoÂ’s heeft, wordt vriendelijk uitgenodigt het met ons te delen.
Alvast dank.
Deze 1900 Vivinus welke we niet zo lang geleden ontdekten was aanleiding tot dit artikel.
Dit exemplaar werd vorige week bij Bonhams geveild aan 65000 euro (afgerond)
Een beeld van de tijd toen deze voertuigen nog nieuw waren
Een Vivinus die dienst deed in Amsterdam bij de familie Wurbain. 3PK voiturette
Wie een zich een Vivinus kon permitteren, was goed gezien bij het vrouwvolk.
Deze Vivinus tukkerde rond in het Brusselse. Gerard Leon aan het stuur.
Deze Vivinus is te bewonderen in een Zweeds Museum.
De heer Lucien Hautvast in 1905 op een Vivinus 'tourisme'
Lucien met zijn mechanicien op de Vivinus 'course' 1906 coupe de Liedekerke.
Een Vivinus 'de dietrich' met investeerder Baron de Dietrich aan het stuur.
Nog een Vivinus 'course' 4 cilinder al in 1902 met Henri Langlois van Ophem aan het stuur.
Geen denderende opname, maar hier zien we niemand minder dan Etore Bugatti terwijl hij het auto virus opneemt aan het stuur van een Vivinus onder licentie van de Dietrich. foto van Bugatti trust UK.
Ook onder licentie werd de 'new Orleans' geproduceert in de UK.
We wisten dat men
deze wagen gerestaureerd wilde hebben voor het evenement ‘Circuit des Ardennes’
van dit jaar, maar daarin is men wellicht niet geslaagd, hoewel de werken sterk
gevorderd waren.Een evolutionaire stap
vooruit is gezet, want we vonden enkele beelden en ook een video van de
draaiende motor van Chapuis Dornier waarmee deze cyclecar is uitgerust. Zou
perfect passen in het kader van de momenteel lopende beurs in Brussel, voor
degenen die willen gaan navelstaren.
Lees dus nog eens het verhaal in onze
archieven, en bewonder het werk van de nazaten van de originele bouwer, familie
Lambin. Weer een stukje fragiel erfgoed gered van een bijna gewisse ondergang.
De Herfstmaanden zijn weer aangebroken, waardoor de auto's weer op stal staan en er een beetje tijd is om weer in de archieven en onder de wagens te duiken.
Afgelopen paar weken zijn er weer enkele mooie beelden van Minerva producten in de digitale brievenbus beland, en zoals u het van ons gewoon bent delen we ze hier met u. Gratis en voor niks, met enkel de vraag ze niet te produceren op sociale media, vermits we daar niet altijd de toestemming hebben. (dus geen Facebook, Pinterest, en aanverwanten.) U mag altijd wel verwijzen naar dit blog. En natuurlijk, mocht u zelf nog foto's hebben liggen van Minerva of andere Belgische merken, we zien ze graag verschijnen.
We beginnen met enkele motorfietsen........
Een meer dan mooie opname van bij onze noorderburen. Minerva clip on omstreeks 1901/2
Ook deze foto is gemaakt met een kwaliteits camera.
Een nog jonge Olieslagers?
En nog enkele automobielen. Antwerpse verkeersagent
Foto toegezonden door een lezer die hierdoor besmet werd, en besloot zelf Minervist te worden.
Deze foto ontvingen we vanuit Australië van Gregg. Op de treeplank staat de man die 2de eigenaar werd van deze Minerva, en hem vorig jaar op 82 jarige leeftijd verkocht aan Gregg.
Nog steeds in zijn oude glorie, met toepasselijk schaap op de radiator.
Gregg, samen met Bill Sides, welke enkele maanden geleden nog op toer was in Europa, en ons met zijn bezoek en kennis verraste.
De motor werd zuiver gemaakt, nagekeken en voorzien van nieuwe segmenten, en hopla, weer klaar voor de volgende 80jaar.
Terug onderweg naar de toekomst............
Verder nog wat foto's van een 1913 Minerva welke via Spanje en Amerika weer in België belande, en deelnam aan o.a. de laatste Groote rally.
Hier in actie afgelopen Augustus.
Ook niet bij de deur, deze Minerva, eigendom van een Maharadja in India.
We hebben nog honderden foto's van Minerva's welke op zich als fotomodel dienden. We zullen deze in de nabije toekomst publiceren, maar ook andere Belgische merken zullen aan bod komen.
't is weer voorbij die mooie zomer, en meteen ook de kans om samen te troepen met Auto's, motoren van Belgische Bodem.
Dit was het thema op Cars & Coffee Peer, de voorlaatste aflevering van 2017. Eerder uitgesteld omwille van slecht weer.
Het is alweer enkele uurtjes vroeger dat het licht begint te dimmen, en een aantal liefhebbers die zich voor de eerste aflevering hadden aangemeld moesten daarom verstek geven.? Toch kwamen 5 Minerva's opdagen en minstens het dubbele Minerva eigenaars, geen slecht resultaat, en daarnaast nog wat Motoren en brommers van de meest bekende merken. Minerva's waren van 5 verschillende type's, de AC, AG, AH, XX en NN.
Ze hadden het alleszins naar hun zin, en als het volgend jaar een beetje meezit, zal het met zekerheid enkel toenemen.