Verboden foto's over te nemen zonder toestemming!

Vivinus, een andere Belg aan het hoofd van de Minerva stamboom.

Onlangs struikelden we zowat over een echte oude Belg in de verzameling van een liefhebber van Belgisch historisch rollend erfgoed, en bij Bonhams werd er eentje onder de hamer gebracht en verkocht aan 65.000 euro. Reden genoeg om hem hier eens verder te belichten nu het buiten toch vochtige en donkere zonnestralen  miezert.

Vivinus is een klein Brussels merk, opgericht door ene Alexis met dezelfde achternaam. Van origine een Fransman geboren in 1860 en in 1888 naar België uitgeweken. In 1896 knutselde hij een kleine stoommotor in, in een fiets, en vanaf toen ging de bal aan het rollen.  In 1899 ontmoet hij Graaf Jaques de Liedekerke, en samen vormden ze de Society of Workshops VIVINUS te Schaarbeek.

De eerste VIVINUS die in 1899 in serie werd geproduceerd, was een kleine tweezitter die werd aangedreven door een eencilinder motor aan de voorzijde en gekoeld door lucht.
Deze 3.5-pk auto, met een snelheid van 25 km / h, was een onmiddellijk succes dankzij de manoeuvreerbaarheid en lage prijs.

In 1900 al, werd een 7 HP in productie genomen, die een topsnelheid van 56 km / h  behaalde.
Het was toen een luchtgekoelde tweecilinder bestaande uit twee dwars op elkaar gemonteerde gekoppelde blokken, versnellingsbak met 2 versnellingen en riemaandrijving.Tussen 1899 en 1901 rolden 152 exemplaren uit de poorten van de fabriek.

Vanaf 1901 begon VIVINUS met de ontwikkeling  van waterkoeling met een 9pk DE DION-motor  terwijl de riemoverbrenging plaats maakte voor een versnellingsbak. Van 1902 tot 1906 werd de viercilinder  15/18 pk, ook La Routière genoemd, geproduceerd. Van 1907 tot 1912 werden vier verschillende viercilindermodellen aangeboden: Type A 24/30 pk met 4156 cc cilinderinhoud, Type L 22/28 pk met 3742 cc capaciteit, Type N 20/24 pk met 3500 cc cilinderinhoud en Type O 12/14 pk met 2799 cc. 1910 was nog steeds het type P 10/12 pk met een verplaatsing van 1944 cc

 VIVINUS verwaarloosde de autosport niet, komt met een 2,8 liter racer, en neemt met enig succes deel aan de Liedekerke Cup van 1906, 1907 en 1909.

Maar VIVINUS was ook geïnteresseerd in andere vormen van motoren voor de luchtvaart en de marine, een gebied waar deze motoren zeer werden gewaardeerd.
Werd het bedrijf slachtoffer van te veel diversificatie van zijn activiteiten? De situatie van het bedrijf werd zo precair dat het in 1911 in liquidatie zou worden gebracht.
De productie van auto's met 2 en 6 cilinders werd al in 1907 stopgezet en toen VIVINUS in 1912 alle activiteiten stopzette, omvatte het gamma auto's enkel vier 4-cilindermodellen van 10/12 pk, 16/20 pk en 24/30 pk.

Het was de Belgian Automobile Factory (FAB) die de installaties overnam in 1912, terwijl Alexis VIVINUS, na een korte vertegenwoordiging in België van het Franse merk CLEMENT-BAYARD, wordt ingehuurd door MINERVA in Antwerpen, waar hij er de 40 pk  ontwikkeld als hoofd ingenieur. Voila, daarmee zijn we er.

Het merk was erg geliefd in Scandinavië, en men kan dan ook enkele zelden overgebleven exemplaren vinden in musea in Denemarken, Zweden en Noorwegen. In België staat er een 7pk in het museum Mahy the Leuze, en in Frankrijk is er ook nog een exemplaar te bewonderen.  In totaal zijn er slechts een dozijn overlevenden. Mocht je er ooit een ontmoeten met deze wetenschap, weet dan dat het een unieke gelegenheid is. Voor zo ver wij weten is er geen enkele FAB bekend.

Leopold II was eigenaar van een 4 zits Vivinus met gewoven ‘wicker’ carosserie, en  Etore Bugatti  werd door het autovirus geïnfecteerd toen hij een ritje mocht maken in een Vivinus.

Wie nog meer weet over dit kleine maar fijne merk,of foto’s heeft, wordt vriendelijk uitgenodigt het met ons te delen. Alvast dank.