"Geestelijken als beschermers van pedofielen" - deel 2 van verhaal opgetekend door Gaston Bontinck. ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ... Het kan er bij mij absoluut niet in dat een geestelijke van een gemeente of dorpsgemeenschap optreedt als verdediger van hen die, om eigen driften te bevredigen, zich vergrijpen aan kinderen. Diezelfde geestelijken, die dienen in te staan voor de opvoeding van de kinderen, die hen toch de waarden wan het leven horen bij te brengen (uitgaand van hun geloof). Diezelfde geestelijken, die zich dagelijks uitgeven voor de redders van de ziel van het kind. Wraakroepend, en dan gaan zij bovendien nog alles in het werk stellen om hun enorme gezag en status zo doorslaggevend als mogelijk in de weegschaal te leggen bij de gerechtelijke kringen. En dat met de bedoeling daders van ernstig seksueel misbruik de hand boven het hoofd te houden, er vooral voor te zorgen dat er geen vervolg wordt gegeven aan de eerste vaststellingen van onderzoek, de zaak als het maar enigszins mogelijk was verticaal te klasseren. De daders werden niet alleen met raad en daad bijgestaan, maar voortdurend werd geprobeerd de onderzokers bij de gerechtelijke instanties in een slecht daglicht te stellen, hen tegen te werken, en zelfs met grove middelen in de aanval te gaan. Dit is geen theorie die ik hier zomaar verkondig. Het is de grauwe realiteit die ik kan staven en bevestigen aan de hand van duidelijke voorbeelden. -De genaamde V.S. uit P. : Aangehouden op beschuldiging van tientallen aanrandingen, gepleegd op minderjarige meisjes van 8 tot 11 jaar oud. Een hele verzameling echt compromitterende foto's, (niet zomaar fotootjes, laat dat even duidelijk zijn) werd door ons in zijn woning in beslag genomen. Hij was er nog fier op ook en verklaarde zonder blikken of blozen :"Ik moet slechts meisjes hebben van 8 tot 11, omdat er daar geen haar op staat" (woorden van de dader werden hier letterlijk weer- gegeven). Bij al die foto's lag een hele verzameling kerkboeken (gebedenboeken dus), en aan een speciale spiegel in zijn woonkamer bengelde een paternoster. De ganse gemeente en omgeving slaakte een zucht van verlichting toen vernomen werd dat de man opgepakt werd. Diezelfde persoon, door ons geboeid overgebracht naar ... , mocht na 10 dagen de gevangenis verlaten ... na bemiddeling van de geestelijkheid van ... De man was familie van een belangrijk persoon, lid van de kerkfabriek, en dies meer. Kerel ging alle dagen naar de mis en werd door de geestelijkheid beschouwd als een vroom en diepgelovig mens. Tijdens mijn onderzoek kreeg ik in niet mis te verstane bewoordingen te horen : "Ik zal alles doen wat ik kan om meneer V. naar huis te krijgen. Meneer de deken heeft me dat verzekerd." Enkele dagen later liep de man terug vrij rond in gemeente en omstreken. Kan je je de reactie van vele mensen voorstellen tegenover de rijkswachters die de man hadden aangehouden en overgebracht hadden naar de gevangenis? WORDT VERVOLGD. ========================================================== ==========================================================
|