Lezersbrief : Vakbonden.

N.a.v. het aanhoudende "vakbondbashing" van enkele lezers.
 Onderstaande bijdrage
is een reactie op een inbreng van Luc Baert (Gent) - SCAN onderaan.

Vandaag ingekorte versie in Dialoog van HLN.
SCAN onderaan.



In "Scherp" (Dialoog van weekendkrant van 28-29 januari) geeft lezer Luc Baert, Gent, een
stukje 'vakbondbashing' ten beste.
Beweren dat "vakbonden feitelijke verenigingen zijn, zoals een doodgewone vis-, bowling
of kaartersclub, maar wel beschikken over een 'oorlogskas' om de economie naar eigen
goeddunken plat te leggen" is niet alleen héél kort door de bocht, maar getuigt van een
verregaande minachting tegenover een instantie waarop talrijke werknemers kunnen terugvallen
om hun rechten en een belangrijk aantal noodzakelijke sociale verworvenheden te vrijwaren.
Het kind zomaar met het badwater weggooien, dat zou getuigen van een kortzichtige visie.
Je moet ook de positieve kanten durven toegeven van eender welke organisatie, En die positieve
punten, die verwezenlijkingen van de vakbonden in de strijd tegen het grootkapitaal, daar hebben
wij allemaal, ook lezer L.B., de vruchten van geplukt. Geen mens die dat kan ontkennen.
Dat vakbonden alleen in het verleden hun nut hebben bewezen is een statement die je vaak hoort,
maar het blijft een compleet onjuiste insinuatie. Heel wat mensen kunnen voor steun en uitleg bij
pensioen- en andere berekeningen bij hun vakbond terecht en worden er ook geholpen. Iets wat
ik zelf ook persoonlijk ondervonden heb.
Vakbonden zijn mastodonten en ja, daar loopt al eens iets fout, maar vakbonden horen sterk te
staan in hun strijd tegen de opnieuw opduiikende uitbuiting van de gewone burger.
Lezer haalt uit naar de winsten die worden gemaakt ... "een staatsgeheim" dat moet onthuld
worden, luidt het. Een straffe uitspraak, want zou het niet beter zijn dat we DIE "staatsgeheimen"
onthullen die ons in deze crisis hebben terechtgebracht ?  Een aantal van die "geheimen", waarbij met
het geld van de burger gesjoemeld werd, zijn ondertussen aan het licht gekomen ... maar toch , de
burger moet het maar BLIJVEN oplossen en ziet zijn budget met de dag slinken.  De doodgewone
werknemer wordt immers niet getrakteerd op bonussen.
Wanneer de economie de gewone burger het volledige gelag wil laten betalen van de crisis (die door
het grootkapitaal in de hand werd gewerkt), dan mag voor mijn part die economie door een staking
platgelegd worden.
Draai de zaken nu eens om en stel dat de vakbonden geen bestaansrecht meer zouden hebben. Dan
gaan we gegarandeerd, binnen afzienbare tijd, naar een periode van willekeur tegenover de werkende
bevolking.
"Nutteloze stakingen", lees ik. Dat heb ik in het verleden dikwijls gehoord, maar wanneer vakbonden
een en ander bereikt hadden (en daar zijn nu eenmaal voorbeelden van in overvloed), dan kon iedereen
daar wel van genieten, ook zij die de vakbonden met de grond gelijk gemaakt hadden.
Geen reacties te horen dan !

In alles schuilt goeds, ook in de strijd die de vakbonden aanbinden.

********