Verhalen : 't Is maar waar je wiegje staat (slot).

Moeder Daniëlle schrok er niet voor terug haar jongste voor haar kar te blijven spannen. Geld
moest er in 't laatje komen, dat was het allerbelangrijkste. Zo kwam Vanessa volledig onder
invloed te staan van moeder en haar minnaars.
 Daniëlle legde het zo aan boord dat de afspraken niet
meer thuis plaatsvonden, maar ergens in de omgeving van de gemeente. 
Vanessa was ondertussen 15 geworden en werd door haar moeder meegenomen. Op die manier 
kon ze beter tegemoet komen aan de 'wensen' van de minnaars, Die moesten blijven afdokken 
opdat alles verdoken zou blijven. Maar de mannen eisten meer en wilden profiteren van het 
jonge meisje.

Op een avond tijdens één van de vele afspraken had Daniëlle weer teveel gedronken ...

Verklaring uit de mond van Vanessa :

"Ik had zelf ook veel te veel gedronken. Mijn moeder drong er altijd op aan dat ik wat meedronk.
We bevonden ons ergens in een bos te ...  Op een bepaald moment was mijn moeder in een 
'dronkemansslaap' gevallen. De twee mannen, die ook dronken waren, konden me niet gerustlaten.
Ik probeerde me te verdedigen, maar dat lukte niet. Ik wou niet toelaten dat ze me zouden gebruiken.
Ik herinnerde me mijn eerste zwangerschap. Maar de minnaars van moeder werden alsmaar 
handtastelijker en probeerden me de kleren van het lijf te rukken. Ondertussen lag mijn moeder 
luidop te snurken in de auto. Plots werd ik uit de auto getrokken en één van de mannen sleurde mij in
het struikgewas. Ik bleef mij verweren, maar de man ging als een razende te keer door de drank 
en omdat ik bleef tegenstribbelen. Ook de andere man heeft me toen met geweld gebruikt ...

Zo is die situatie een tijdlang blijven duren. Ik moest van moeder de mannen hun goesting geven
omwille van 
het geld. En als ik probeerde tegen te werken zat het er bovenarms op."

*

Een tijdje nadien volgde een nieuwe mokerslag voor Vanessa. De arts stelde vast dat ze voor de
tweede keer zwanger was.
Toen werd het haar te veel en er ontstonden de dagen nadien vlammende ruzies tussen moeder en dochter.
Kort nadien pakte Vanessa haar boeltje en ging inwonen bij een tante in L. 

"Nu ik voor de tweede maal ben bevallen zal ik alles vertellen", verklaarde het meisje later, 
"Ik wil toch niet meer terug naar huis. De gehuwde minnaars van moeder moeten blijven betalen ...
ik ga geen namen noemen, want anders ben ik mijn 'maandelijks inkomen' kwijt. Ik word betaald 
en dat is voor mij nu het belangrijkste", voegde ze er aan toe. Dergelijke uitspraken uit
de mond van een jong meisje, het doet een mens huiveren.

Nadat Vanessa hersteld was van haar tweede bevalling werd ze overgebracht naar een  
"heropvoedingsgesticht". Moeder Daniëlle werd uiteindelijk toch veroordeeld en kreeg enkele 
maanden gevangenisstraf. 

Maanden nadien keerde Vanessa toch terug naar huis. De minnaars kwamen niet meer over de vloer
en er werden geen afspraken buitenshuis meer gemaakt,
maar ze bleven regelmatig betalen via allerlei omwegen om hun eigen gezin te redden. 
Verschillende personen werden aan een verhoor onderworpen, enkelen zelfs opgesloten, maar binnen
de kortste keren dienden ze weer vrijgelaten te worden wegens gebrek aan bewijzen. 
Moeder en dochter bleven zwijgen als vermoord. Enkele dagen vertraging bij het betalen ...
het was voldoende voor Daniëlle om te dreigen de echtgenotes op de hoogte te brengen.

Ondanks alle geheimdoenerij kwam één van de echtgenotes toch aan de weet dat haar man 
een affaire had met Daniëlle. Een gezin met drie kinderen werd door de echtscheiding uiteengerukt.

****

 Wat er verder met Vanessa is gebeurd staat niet meer vermeld in het verhaal van vader. Mogelijks 
vonden de feiten plaats kort voor zijn pensioen. 
Heeft ze zich kunnen loswerken van haar moeder om haar eigen weg te gaan in het leven ?
Is ze verder bezweken voor het geld ? Is ze in het spoor van haar moeder getreden ? 
Aan de lezer om een poging te doen het antwoord in te vullen. 
We kunnen alleen maar hopen dat zij het leven bij haar moeder achter zich heeft kunnen laten.

*

Net zoals enkele verhalen die volgen kunnen we " 't Is maar waar je wiegje staat" onder de
 noemer van 'kinderverwaarlozing' en/of 'kindermishandeling' plaatsen. Dit meisje werd van 
in haar jonge puberteit dermate gemanipuleerd door haar eigen moeder dat haar kansen om 
uiteindelijk een 'normaal' leven te 'beginnen' tot een minimum herleid werden. Met dank
aan een gewetenloze moeder die alleen aan geld en eigen 'vertier' dacht, en dat ten koste van
haar dierbaarste bezit : Haar eigen kind.
't Is maar waar je wiegje staat ... !

*****