Lezersbrief : Barts weg (volledige versie).
**********************************
Een TV-uitzending, een artikel in de krant dit weekend : "Kankerpatiënt Bart neemt
afscheid van familie op TV." Je wordt er helemaal stil van.
Nee, het is geen zucht naar senstatie, verre van. Laat het duidelijk zijn, Bart wilde dat
zoveel mogelijk mensen zijn verhaal kenden en dan nog niet eens voor zichzelf, maar
om ieder van ons, jong en oud, te overtuigen zelf positiever naar ons bestaan te kijken ...
te genieten van de kleine dingen des levens. En het is zeker niet alleen in de TV-uitzending
dat hij deze boodschap gebracht heeft.
Bart wou nu eenmaal de moeilijke weg, die hij al sinds de zomer van 2003 had afgelegd,
met iedereen delen. Daarom ook heeft zijn broer Joris geruime tijd geleden al de Facebook-
groep "Bart's weg" opgericht.
Op het Forum van de groep schreef Bart over de vele behandelingen die hij diende te ondergaan,
maar evengoed vertelde hij met een optimistische toon over de aangename gebeurtenissen
die zijn jonge leven kleurden.
De groep telt meer dan 18.000 leden en velen onder hen schreven regelmatig een ontroerend
stukje of gewoon enkele regeltjes op het prikbord om Bart moed in te spreken. Al had hij
zoveel meer moed dan de meesten onder ons.
Uit die talrijke reacties blijkt hoe Bart er ontegensprekelijk in geslaagd is mensen te doen
nadenken over het leven, ons op het hart drukte zorgvuldig met dat leven om te springen.
Persoonlijk zal ik de beschrijving van zijn reis naar de USA in het begin van dit jaar nooit
vergeten. Het laatste zinnetje van zijn relaas symboliseert als het ware zijn onuitputtelijke
levenslust : "Ik ben van plan om misschien, als het mij fysiek lukt, nog eens tot in de US te
reizen. Het was echt een fantastische tijd."

Begin van dit jaar is Bart zijn verhaal ook in scholen voor heel wat kinderen gaan vertellen.
Zijn motto was : "Jongeren moeten jongeren inspireren." Ook voor hen was hij een inspiratie
om op een positieve manier tegen het leven aan te kijken. Zijn bezoeken hebben heel wat
leerlingen en leerkrachten er toe aangezet  een ontroerend stukje te schrijven op zijn
Facebookgroep.

Op 8 december verschijnt volgend berichtje op het Forum :
"Laat jullie langs deze weg weten dat ik van plan ben om morgenavond in palliatieve sedatie
gebracht te worden, om zo rustig uit te doven. Blijf positief."
Door merg en been gaat het als je zoiets leest.

Zondagochtend 12 december is Bart overleden.

Ook langs deze weg veel sterkte aan familie en de vele vrienden van Bart. Ik wil eindigen met
een korte, maar treffende reactie van een lid van zijn Facebookgroep :
"Ouders en broer van Bart, jullie mogen fier zijn op zo'n sterke zoon en broer. Veel liefs !"

Dag Bart ... we hebben heel veel van je geleerd !
***************************************************************************