Mijn jongens zitten aan zee en Volker heeft me al laten weten dat het er goed is. Enkele foto’s en een filmpje via WhatsAPP. Sinds hij dit op zijn GSM heeft staan is hij niet meer te houden en wilt hij alles delen. En ik ben moeten volgen met WhatsAPP en Instagram. Het zijn 2 dingen die ik lang heb tegen gehouden maar nu kan ik niet meer. Het enige is ik zet zelden iets op Instagram of Volker zou eerst moeten zeggen allee mama je moet wel er iets opzetten, he of je moet gaan kijken want ik heb iets gedeeld voor jou. Super een ventje van 12 jaar die mee is met de technologie. Ik ben van principe dat een kind in de lagere school geen GSM nodig heeft. Maar de papa van Volker heeft dit anders beslist. Het voordeel is ik kan hem altijd bereiken en ik moet niet via de papa te gaan maar sommige dingen kan ik sowieso niet bespreken met de jongens. Dit gebeurt nu via mail omdat er een andere manier van communicatie niet mogelijk is. Heel vreemd want ondertussen zijn we 3 jaar gescheiden en dan zou je denken dat er sleet op de zaak begint te komen en dat iedereen het al een plaats zou gegeven hebben. Niet dus.

Volgende jaar mag Volker een GSM hebben van mij want dan gaat hij naar de middelbare school. Ik zie ons nog vertrekken op 1 september 2007 Volker was 2.5 jaar en mocht naar school gaan. Ik was zwanger van Lander en Volker ging halve dagen naar school. De eerste paar dagen huilde hij maar s’middags mocht hij al naar huis komen voor een welverdiende opknapper. Zelf had ik er meer problemen mee 3 weken heb ik tranen gelaten omdat ik vol hormonen zat. Ik was toen aan het werk en op 6 maanden was ik verplicht om te stappen met werken. 8 oktober was mijn laatste dag en dan was het spannend afwachten naar 7 januari 2008. Volker genoot van de middagjes thuis en ik ik was moe van de zwangerschap en samen gingen we op bed liggen of in de zetel en deden we onze oogjes toe. Het waren leuke momentjes en kon Volker niet slapen geen probleem dan vertelde we dingen aan elkaar. Een verhaaltje uit een boek, kleurtjes  leren, tellen en dingen benoemen, eens wandelen het was echt genieten van mijn 2 kerels in het begin met 1 aan mijn hand en de andere in mijn buik en in de winter kwam 1 week na de uitgerekende datum Lander tevoorschijn. Apentrots was ik op mijn kerels maar Lander heeft zich wel laten gelden de eerste maanden. Hij huilde voor 10 denk ik en om den duur was mijn kaars uit. Ik had het gevoel dat ik steeds met Lander op mijn arm moest rondlopen en ik kon niets doen in huis en als hij sliep ging ik ook even liggen om bij te tanken. Nu 9 jaar later voel ik me er nog schuldig over. Gelukkig ben je met 2 om dit te dragen en ik ben heel veel gaan wandelen met Lander omdat dat iets was waar hij rustig van werd.

Samen met de trein reizen eens alleen met Volker en eens alleen met Lander. De eerste keer naar de film met Volker. De eerste keer Lander naar school wat al wat vlotter ging voor mij (zonder tranen en enkel een krop in de keel) Die eerste keertjes zal ik nooit vergeten. Spijtig dat ik ziek ben geworden en dat mijn jongens een grote groeispurt maakten. Er werd verwacht dat ze zelfstandiger werden en er moest op gerekend kunnen worden buiten iedereen zijn wil om want het was de moment die ernaar vroeg.

Ik ben echt trots op mijn kerels het zijn 2 beleefde en toffe kerels en ook al hebben ze heel wat meegemaakt zijn ze er heel sterk uitgekomen. Volker zit nu wat in een puberfase maar het is o zo een grote schat en Lander blijft dat kleine ventje. Ze gaan ver komen mijn 2 kerels. Al zal het alle 2 op hun eigen manier zijn.

Ik ben nu benieuwd welke keuze Volker gaat maken in de middelbare school. Want nu zal het kiezen zijn voor zijn toekomst.

Lander die heeft nog veel tijd en is daar totaal niet mee bezig.

Ik heb deze week wat meer tijd voor de blog en ik ben aan het broeien op een paar leuke dingetjes. Maar ik moet nog even dokteren hoe ik het zal brengen. En als ik een idee heb s’nachts ze opschrijven en de rest komt dan vanzelf. Ook staan er al een paar dingen op de pc die niet afgewerkt zijn en wie weet is het nu de moment om ze af te werken.

09-04-2017 om 22:00 geschreven door Marie